Ο ευρωπαίος άνθρωπος, αηδιασμένος από όλα τα παραπάνω, και μεθυσμένος από το «κρασί» της αποστασίας, της ηδονοθηρίας, της αθεΐας, της αποθέωσης του ανθρωπίνου «εγώ» και των επιτευγμάτων του, εξέπεσε από τον αιώνιο προορισμό του, «παρασυνεβλήθη τοις κτήνεσι τοις ανοήτοις καὶ ωμοιώθη αυτοίς» (Ψαλ.48,13). Αυτό δείχνουν οι επιλογές του, τα έργα του, οι πίστεις του, οι σκέψεις του, οι επιδιώξεις του, ο τρόπος που ζει και επιδιώκει να τον επιβάλλει στους άλλους!