…Εἶναι σάν ἕνα φάρμακο· ἀνακουφίζει καί γιατρεύει τά τραύματα καί τίς ἐνδεχόμενες ὀδυνηρές ἀναμνήσεις τοῦ παρελθόντος, ἀνατάσσει τά ἐσωτερικά κατάγματα. Εἶναι ἄκρως ταπεινή, δέν ἐπιβάλλεται. Ταὐτόχρονα ὅμως εἶναι ἐπίσημη, εὐπρεπής, ὅμοια μέ ἕνα ἀπέραντο πέλαγος…Αὐτή ἡ ἐλπιδοφόρα σιωπή εἶναι ἡ γλῶσσα τῶν Ὁσίων μία ἐμπειρική ἔκφραση τῆς Χάριτος.
Η αγιορείτικη σιωπή (εντυπώσεις ενός προσκυνητή)