“Νομίζω ότι είναι πολύ νωρίς να βγάζουμε συμπεράσματα για τις τουρκο-αμερικανικές σχέσεις. Η Τουρκία παραμένει σε αυτό το παιχνίδι του ραβδιού με το καρότο με τις Ηνωμένες Πολιτείες. Συνεχίζει να είναι, να διεκδικεί έναν ρόλο ενδιάμεσης δύναμης μεταξύ Ευρωατλαντικής Δύσης και Ευρασιατικής Ανατολής.
Οι εμπειρογνώμονες προειδοποιούν ότι η νέα συμφωνία συνεργασίας για τα μέσα ενημέρωσης που υπογράφηκε την Τρίτη μεταξύ Αλβανίας και Τουρκίας θα μπορούσε να ενισχύσει την προπαγάνδα της τουρκικής κυβέρνησης στα αλβανικά μέσα ενημέρωσης.
Η Αλβανία και η Τουρκία υπέγραψαν συμφωνία για τα «μέσα ενημέρωσης και επικοινωνίας»….
Η έκκληση Ερντογάν προς τη διεθνή αμφικτυονία δεν είναι ούτε τυχαία ούτε ενστικτώδης. Είναι άρτια μελετημένη και στοχευμένη απόφαση, η οποία, πρώτον, σπέρνει τον σπόρο της μελλοντικής, πιθανής αναγνώρισης του ψευδοκράτους, κυρίως από ισλαμικά, τουρκόφωνα και τουρκογενή κράτη με πρώτο το Πακιστάν.
Η επικινδυνότητα της απειλής τών ΤΔΚ, δεν είχε εκτιμηθεί από την ΚΔ στο βαθμό που θα έπρεπε, με αποτέλεσμα να επικρατήσει επί μακρόν, η λανθασμένη «σχολή σκέψης», ότι οι μικρές χώρες είναι μάταιο να δίδουν βαρύτητα στη στρατιωτική ισχύ τους. Συμπιέστηκαν οι προυπολογισμοί για την άμυνα και μειώθηκε απότομα η στρατιωτική θητεία με δυσμενείς επιπτώσεις στο αξιόμαχο της Εθνικής Φρουράς(ΕΦ).
Εξάλλου δεν περνάει απαρατήρητο το γεγονός ότι τα τελευταία χρόνια παρατηρείται μία εντυπωσιακή σε συχνότητα ρητορική του Ερντογάν για ανάγκη αποτροπής της αποικιοκρατίας από την Αφρική στοχεύοντας ιδιαίτερα την Γαλλία, σημείο το οποίο θα πρέπει να συνδυαστεί και με την τουρκική διείσδυση στη Μαύρη Ήπειρο εκμεταλλευόμενη όχι μόνο το Ισλάμ αλλά….
Πλην των μισθοδοτούμενων από την Άγκυρα και των αφελών (….), όλοι συμφωνούν με την άποψη του σπουδαίου συναδέλφου στον αγώνα αναγνώρισης της Γενοκτονίας και διωκόμενου από το τουρκικό καθεστώς καθηγητή Τανέρ Ακσάμ: ότι η συγκρότηση του τουρκικού κράτους έγινε «με την εκδίωξη του Ελληνικού, του Αρμενικού, του Ασσυριακού, του Κουρδικού λαού και συνδέεται με το ζήτημα των εγκλημάτων κατά της ανθρωπότητας».
Ο Υβριδικός Πόλεμος είναι στρατιωτική στρατηγική που συνδυάζει στοιχεία συμβατικών πολεμικών επιχειρήσεων, μη συμβατικού πολέμου και κυβερνοπολέμου. Ένας νέος, πολύ επιδέξιος Υβριδικός παίκτης που προέκυψε τα τελευταία χρόνια και θα πρέπει να μας απασχολήσει σοβαρά είναι η Τουρκία. Έχει η Ελλάδα λόγους να ανησυχεί για έναν υβριδικό πόλεμο; και αν ναι, είναι καταλλήλως προετοιμασμένη;