Γράφει ο Λάζαρος Καμπουρίδης, αντιστράτηγος ε.α.
Εντύπωση προκαλούν μία σειρά από συμπτώσεις γεγονότων σε αφρικανικές χώρες τις οποίες έχει στοχοποιήσει η Τουρκία για τις πλουτοπαραγωγικές της πηγές, αφού αποκαλύπτεται πιθανός δάχτυλος της Άγκυρας πίσω από τα κινήματα ανατροπής κυβερνήσεων, στο όνομα της εκρίζωσης της δυτικής αποικιοκρατίας. Εξάλλου δεν περνάει απαρατήρητο το γεγονός ότι τα τελευταία χρόνια παρατηρείται μία εντυπωσιακή σε συχνότητα ρητορική του Ερντογάν για ανάγκη αποτροπής της αποικιοκρατίας από την Αφρική στοχεύοντας ιδιαίτερα την Γαλλία, σημείο το οποίο θα πρέπει να συνδυαστεί και με την τουρκική διείσδυση στη Μαύρη Ήπειρο εκμεταλλευόμενη όχι μόνο το Ισλάμ αλλά και την αμυντική βιομηχανία, χρησιμοποιώντας ιδιαίτερα την αποκαλούμενη «διπλωματία των ΜΕΑ (Μη Επανδρωμένα Αεροχήματα)», με απώτερο σκοπό την εκμετάλλευση των αφρικανικών πλουτοπαραγωγικών πηγών, σε υλοποίηση του Οράματος «Αιώνας της Τουρκίας».
Υπάρχει τουρκική εμπλοκή;
Στην ανακοίνωση μετά την τελευταία συνεδρίαση του Συμβουλίου Εθνικής Ασφαλείας της Τουρκίας υπό την προεδρία του Ερντογάν, μεταξύ των άλλων αναφέρθηκε ότι, «αξιολογήθηκαν οι εξελίξεις στην Αφρική οι οποίες μπορούν να επεκταθούν σε όλη την Ήπειρο και εκφράσθηκε η πεποίθηση ότι τις πλέον κατάλληλες λύσεις στα προβλήματά της μπορούν να πετύχουν μόνο οι ιδιοκτήτες της». Οι εξελίξεις που αναφέρει η ανακοίνωση, είναι οι απόπειρες πραξικοπημάτων στην Αφρική οι οποίες τελευταία έχουν αποκτήσει ιδιαίτερα αυξητική δυναμική, με την Άγκυρα να προτρέπει έμμεσα τις ανατροπές των ήδη υπαρχόντων καθεστώτων ώστε οι λαοί της Μαύρης Ηπείρου να βρούνε λύσεις στα προβλήματά τους, χωρίς να υπάρχει ξένη ανάμιξη.
Ο αρθρογράφος της φιλοκυβερνητικής εφημερίδας Sabah, Γ. Αϊτούγ, έγραψε για το θέμα της συμβολής της Τουρκίας στην ανατροπή της κυβέρνησης στο Μάλι: Είναι μεγάλος ο ρόλος της στρατιωτικής βοήθειας από την Ρωσία και την Τουρκία στην επιτυχία της επιχείρησης απελευθέρωσης του Μάλι. Ειδικά, ενθάρρυνε αυτή την αφρικανική χώρα η προμήθεια του τουρκικού εξοπλισμένο ΜΕΑ Bayraktar TB2 SIHA, το οποίο έχει καταστεί το πιο αξιόπιστο όπλο αεροπορικής επίθεσης από αέρος σε όλο τον κόσμο. Τα εξοπλισμένα ΜΕΑ SIHA που αγόρασε η στρατιωτική διοίκηση του Μάλι από την Τουρκία, τρομοκράτησαν την γαλλική κυβέρνηση και έστεψε με επιτυχία τον αγώνα απελευθέρωσης. Ο Συνταγματάρχης Γκοϊτά (επικεφαλής του πραξικοπήματος) αποκαλύπτοντας δημόσια την υπογραφή διακήρυξης για την απελευθέρωση του Μάλι, προέβαλλε φωτογραφία στο γραφείο του με μακέτα τουρκικού εξοπλισμένου ΜΕΑ Bayraktar ΤΒ2 SIHA. Είναι ξεκάθαρο ότι, η επιχειρηματολογία του αρθρογράφου ακολουθεί τις αρχές της αντίστοιχης του Ερντογάν, αφού το πραξικόπημα χαρακτηρίζεται ως αγώνας απελευθέρωσης από την γαλλική αποικιοκρατία.
Επιπρόσθετα, δεν πέρασε απαρατήρητο το γεγονός όπου ξεσηκωμένο πλήθος που υποστήριξε το πραξικόπημα στο Νίγηρα έφερε τουρκικές σημαίες.
Διπλωματία των ΜΕΑ SIHA (Επιθετικά – εξοπλισμένα ΜΕΑ)
Τουρκικά φιλοκυβερνητικά ΜΜΕ τον περασμένο μήνα, αναφέρθηκαν σε άρθρο του γαλλικού περιοδικού Dassault AviatIon, το οποίο παρουσίασε ως τρομοκρατημένη την γαλλική πλευρά από την διείσδυση της τουρκικής αμυντικής βιομηχανίας και ειδικότερα των τουρκικών Μη Επανδρωμένων Αεροχημάτων (ΜΕΑ) στην Αφρική. Οι ίδιες τουρκικές πηγές μάλιστα, αποκάλεσαν την χρησιμοποίηση των τουρκικών ΜΕΑ στην Αφρική, ως «διπλωματία των εξοπλισμένων SIHA ΜΕΑ», αναφέροντας μία σειρά αφρικανικών χωρών οι οποίες προμηθεύονται από την Τουρκία με τέτοια συστήματα ΜΕΑ, όπως οι, Μπουρκίνα Φάσο, Μάλι, Τόγκο, Νίγηρας, Μπενίν, Μαρόκο, Σομαλία, Τυνησία, Αιθιοπία και Νιγηρία.
«Αιώνας της Τουρκίας» – Ο ρόλος του Χ. Φιντάν
Δεν είναι τυχαίο το γεγονός ότι, τουρκικά φιλοκυβερνητικά ΜΜΕ αποκαλούν τον νέο Τούρκο Υπουργό Εξωτερικών Χ. Φιντάν ως τον άνθρωπο υλοποίησης του Οράματος «Αιώνας της Τουρκίας». Αυτός με την εμπειρία του πρώην Αρχηγού της ΜΙΤ, θεωρείται από Τούρκους αναλυτές, το καταλληλότερο πρόσωπο με ικανότητες να συγκεράσει τα υπόγεια κυκλώματα των μυστικών υπηρεσιών με την εξωτερική πολιτική, προκειμένου να καταστεί η Τουρκία παγκόσμιο εμπορικό κέντρο και κόμβος ενέργειας. Σύμφωνα με τους σχεδιασμούς της νέας πολιτικής της Τουρκίας, αυτό θα καταστεί δυνατό, μέσω της ανατροπής καθεστώτων και αντικατάστασής τους από καθεστώτα δορυφόρους της Τουρκίας, της εκμετάλλευσης της συγκυρίας σύγκρουσης Δύσης – Ρωσίας στην Ουκρανία, ανάδειξης της Τουρκίας ως ηγέτιδας δύναμης του ισλαμικού και του τουρκικού κόσμου, αποκατάστασης των σχέσεων με χώρες της Μεσογείου, εκμετάλλευσης της γεωγραφικής θέσης της ως σημείο σύνδεσης της Ανατολής με την Ευρώπη και εκβιασμού της Ε.Ε. όχι μόνο ενεργειακά αλλά χρησιμοποιώντας ταυτόχρονα και το προσφυγικό ως μέσο άσκησης πίεσης στη Γηραιά Ήπειρο. Χαρακτηριστικό παράδειγμα αποτελεί το γεγονός ότι, οι ταραχές στις χώρες της δυτικής Αφρικής, θέτουν σε κίνδυνο τον Υπερσαχάριο αγωγό φυσικού αερίου «Trans-Saharan gas pipeline», ο οποίος συμβάλλει στην ενεργειακή απεξάρτηση της Ευρώπης από το ρωσικό φυσικό αέριο και ταυτόχρονα ακυρώνει τις εκβιαστικές ορέξεις της Άγκυρας εναντίον της Ευρώπης, αφού ο τουρκικός παράγοντας σχεδιάζει να καταστεί ενεργειακός κόμβος και κύριος τροφοδότης της Ε.Ε.
Καζάν-Καζάν
Στο πλαίσιο αυτό, η Τουρκία προσβλέποντας στους πλουτοπαραγωγικούς πόρους του υπεδάφους της περιοχής Σαχέλ της Αφρικής, εκμεταλλεύεται την διείσδυσή της στην αφρικανική χερσόνησο μέσω της θρησκείας, της αμυντικής της βιομηχανίας, αλλά και διάφορων φορέων παροχής ανθρωπιστικής βοήθειας, προκειμένου να ανατρέψει τα υπάρχοντα καθεστώτα και καθιστώντας «δορυφόρους» της τα κράτη της περιοχής. Το τελευταίο επικοινωνιακό αφήγημα της πολιτικής της επικοινωνίας της τουρκικής Προεδρίας στο θέμα αυτό, είναι μία «καζάν-καζάν» κατάσταση έναντι των δυτικών αποικιοκρατών.
Ελλάδα-Κύπρος
Στην εξίσωση αυτή, η Ελλάδα και η Κύπρος αποτελούν εμπόδιο στους τουρκικούς εκβιαστικούς σχεδιασμούς, καθώς οι άριστες σχέσεις τους με χώρες της περιοχής αλλά κυρίως η συμμετοχή τους στις σχεδιαζόμενες διαδρομές ενέργειας προς την Ε.Ε. αποστερούν από την Άγκυρα το χαρτί της ενεργειακής εξάρτησης της Ευρώπης.
Θα πρέπει να αποτελεί μοναδική εθνική επιλογή, η ισχυροποίηση των ενόπλων δυνάμεων της Ελλάδας και της Κυπριακής Δημοκρατίας, η ενίσχυση των διπλωματικών ερεισμάτων και η ανάδειξη του τουρκικής επιθετικότητας και ιδιαίτερα των εκβιαστικών τουρκικών σχεδιασμών οι οποίοι στοχοποιούν τη Δύση και κυρίως την Ε.Ε., εκμεταλλευόμενοι και την διείσδυση του τουρκικού παράγοντα στην αφρικανική ήπειρο.
.«Το Παρόν», 20.07.23