Τσακουρίδου Αφροδίτη, Εκπαιδευτικός «Ο Γιάννης Φαρμάκης ήταν ένας λαμπρός στρατιωτικός. Η παλικαριά και το θάρρος του τον έκαναν να ξεχωρίζει. […]
Την Κυριακή 26/02/23 νωρίς το απόγευμα μέλη , παλιοί και νέοι φίλοι της Ενωμένης Ρωμηοσύνης στην Πτολεμαΐδα συγκεντρωθήκαμε στην Ιερά Μονή Αγίου Αθανασίου (Εράτυρας Βοΐου) για την κοπή της βασιλόπιτας. Ο πάντα φιλόξενος Ηγούμενος της Μονής π. Νικηφόρος μας υποδέχθηκε με πολλή χαρά και καλοσύνη.
Λίγο πριν το τέλος της εορταστικής περιόδου και το ξεκίνημα της νέας χρονιάς, φίλοι της Ενωμένης Ρωμηοσύνης στην Πτολεμαΐδα επισκεφτήκαμε το χωριό Σισάνι, την ημέρα των Θεοφανείων, προκειμένου να παρακολουθήσουμε τον Καθαγιασμό των υδάτων από τον Σεβασμιώτατο Μητροπολίτη Σισανίου και Σιατίστης κ.κ. Αθανάσιο.
Στη συνέχεια, το Τίμιο Ξύλο τοποθετήθηκε στο κέντρο του Ναού και ξεκίνησε το προσκύνημα κι ο Μέγας Πανηγυρικός Εσπερινός χοροστατούντος του Σεβασμιοτάτου Αρχιεπισκόπου Ιόππης και Αριμαθαίας κ.κ. Δαμασκηνού. Το Τίμιο Ξύλο θα παραμείνει στο Ναό μέχρι τη Δευτέρα 17/10/22 το πρωί.
Το πρωινό της Κυριακής 09/10/22, μέλη και φίλοι της Ενωμένης Ρωμηοσύνης στην Πτολεμαΐδα, ξεκινήσαμε την βόλτα μας με πρωινό εκκλησιασμό στην Ιερά Μονή Αγίου Αθανασίου Εράτυρας (Βοΐου). Μετά το τέλος της Θείας Λειτουργίας απολαύσαμε το καφεδάκι μας καθώς και το πλουσιοπάροχο κέρασμα της Μονής, έξω στον προαύλιο χώρο, μιας και η ηλιόλουστη μέρα ήταν ιδανική!
Το απόγευμα της Δευτέρας 26/09/22 μέλη και φίλοι της Ενωμένης Ρωμηοσύνης στην Πτολεμαΐδα επισκεφθήκαμε την Έκθεση Μακεδονικής Παραδοσιακής Φορεσιάς με θέμα : «Γνωρίζοντας την Μακεδονία» που λαμβάνει χώρα αυτές τις ημέρες στο κτήριο του Πολιτιστικού Λαογραφικού Συλλόγου Οικισμού Καρδιάς Πτολεμαΐδας «Η μέρα».
Οι εργασίες κατασκευής του ολοκληρώθηκαν το 1928 από την τότε υπηρεσία Τεχνικός Εποικισμός Δυτικής Μακεδονίας. Το υδραγωγείο εξυπηρετούσε τις ανάγκες της τότε κωμόπολης των Καλαϊρίων με μια μόνο γεώτρηση και μέχρι το 1992 το χρησιμοποιούσαν ως ενδιάμεσο αντλιοστάσιο
Σπήλαιο Ερμακιάς και Μακεδονικός Τάφος Σπηλιάς – Δήμος Αγ. Παρασκευής Εορδαία
“Στο τάφο οδηγούσε κτιστός δρόμος, όπως φαίνεται από τμήμα του τοίχου, αριστερά της πρόσοψης. Οι επιφάνειες στο εσωτερικό του θαλάμου είναι ενιαίες, επιχρισμένες με υπόλευκο κονίαμα, ενώ μελανότεφρη ταινία περιτρέχει τις τέσσερις πλευρές του. Στο δάπεδο υπάρχει καλά πατημένο χώμα, το οποίο έχει καταστραφεί σε κάποια σημεία.”
Ύστερα από την ανασύνταξή τους στην Κοζάνη οι μονάδες της 5ης Μεραρχίας αντεπιτέθηκαν. Νίκησαν τους Τούρκους στον Κόμανο και προχώρησαν προς τα Καϊλάρια, τα οποία έθεσαν οριστικά πλέον υπό τον έλεγχό τους. Να πώς περιέγραψε έμμετρα την παραμονή των Ελλήνων στρατιωτών στην πόλη ο έφεδρος δεκανέας: