Τί ἤτανε, ἀληθινά, ἐκεῖνο τὸ Βυζάντιο, ἐκείνη ἡ Κωνσταντινούπολη; Παραμυθένιος κόσμος! Ὄχι μοναχὰ ἡ ἀρχαία πολιτεία, μὰ κι ἡ καινούρια, ὣς τοῦ σουλτάν-Χαμὶτ τὰ χρόνια.
Μέσα ἀπό τίς στάχτες τῆς ἁλώσεως, ἕνα ὁλόκληρο Ἔθνος, τό Γένος τῶν Ρωμηῶν, κράτησε ἄσβεστη τήν ἐλπίδα τῆς ἐλευθερίας καί τήν πίστη στόν Χριστό, ἀρνούμενο νά προσκυνήσει τόν Τοῦρκο δυνάστη. Χρέος λοιπόν ὅλων ἡμῶν τῶν Ἑλλήνων, εἶναι νά μήν ξεχνᾶμε πρόσωπα καί γεγονότα πού σχετίζονται μέ τήν ἴδια μας τήν ταυτότητα.
Γιατί να μη βαράνε όλες οι καμπάνες από τον Έβρο μέχρι την Κρήτη και μέχρι τα Γιάννενα και μέχρι τη Ζάκυνθο και δεν ξέρω πού αλλού; Γιατί να μη βαράνε πένθιμα; Από τις αμαρτίες μας έπεσε η Βασιλεύουσα. Τις αμαρτίες των αρχόντων της. Και του λαού της. Είχε συμβεί η μέσα άλωση πρώτα…
Μιχαήλ Φωτίου Ιατρού Στην σημερινή μας σύναξη, χωρίς να υποτιμήσουμε την σημασία, που μπορεί να έχει από μόνη της η […]