Δημοσιεύσεις ετικέτας «1821»

Σ’ αυτήν τη μάχη του κόλλησαν το προσωνύμιο «Τουρκοφάγος», διότι όπως τον αντίκρισαν μέσα στα αίματα, έμοιαζε με σαρκοφάγο ζώο. Όταν τελείωσε η μάχη, οι πολεμιστές άρχισαν να μοιράζουν τα λάφυρα. Αναζήτησαν τον στρατηγό τους, τον Νικηταρά. Αυτός είχε αποτραβηχτεί να ξεκουραστεί. Τον ρώτησαν τι θέλει κι αυτός τους είπε: «Δεν θέλω τίποτα. Θέλω να δω την πατρίδα μου λεύτερη». Με το ζόρι του χάρισαν ένα άλογο μεγαλόσωμο και ένα σπαθί.

Ἡ ἁρμόδια ἀρχὴ ἡ ὁποία χορηγοῦσε θέσεις ἐπαιτείας, εἶχε ὁρίσει μία ὁρισμένη μέρα στὸν ἥρωα, μία θέση, μία μέρα τῆς  Ἑβδομάδας  κοντὰ στὴν ἐκκλησία τῆς Εὐαγγελιστρίας καὶ τοῦ ἐπέτρεπε (!) νὰ ἐπαιτεῖ κάθε Παρασκευή.

Ἦταν 23 Σεπτεμβρίου, ἡμέρα Παρασκευή.

Εκδήλωση με θέμα: “Η Παριανή ηρωίδα Μαντώ Μαυρογένους και η προσφορά της στον Αγώνα του 1821”.

Εορτάζοντας φέτος τα 200 χρόνια από την έναρξη της Επανάστασης του 1821, ας αναλογιζόμαστε όχι μόνο τις νίκες των προγόνων μας, για τις οποίες ασφαλώς αισθανόμαστε εθνική υπερηφάνεια.

Μετὰ τὴν καταστροφὴ τῶν Ψαρῶν ὁ ἐχθρικὸς στόλος εἶχε ἀποσυρθεῖ στὴν Μυτιλήνη καὶ διέμεινε ἐκεῖ γιὰ περίπου ἕνα μήνα. Ὁ φόβος τῶν Ἑλλήνων ἦταν μεγάλος, ὅτι μετὰ ἀπὸ αὐτὸ θὰ κινδύνευε καὶ ἡ Σάμος.

Τον επόμενο χρόνο, ο Πανουργιάς συνέπραξε στη διακοπή του εφοδιασμού της στρατιάς του Δράμαλη, συντελώντας έτσι στην καταστροφή του που επακολούθησε στα Δερβενάκια. Τον Ιανουάριο του 1822, ευρισκόμενος στην Κόρινθο, πληροφορήθηκε ότι οι πολιορκούμενοι Τούρκοι στον Ακροκόρινθο ζήτησαν να παραδοθούν σ’ αυτόν

«Σ’ ένα περιηγητικό κείμενο της διάσημης το 19ο αι. συγγραφέως Dora d’ Istria, βρήκα την ιστορία μιας γυναίκας οπλαρχηγού, που πολέμησε ντυμένη άνδρας στη Δυτική Μακεδονία και συμμετείχε στην αντίσταση των αγωνιστών στην Κασσάνδρα».

Το 1822 η ελληνική επανάσταση βρίσκεται στο δεύτερο έτος της, αλλά παρά τις μεγάλες και σημαντικές νίκες της, οι οποίες οφείλονταν κατά κύριο λόγο στην στρατιωτική ιδιοφυΐα του στρατηγού Θεόδωρου Κολοκοτρώνη δεν έχει καταφέρει ακόμα να εδραιωθεί, διότι όπως αναφέρει και ο Φωτάκος υπήρχαν ακόμα σημαντικά φρούρια όπως…

Μετά την ήττα του στη Βέργα από τους Μανιάτες, ο Ιμπραήμ αναγκάστηκε να εγκαταλείψει την προσπάθεια του και να κινηθεί προς την Τριπολιτσά, έχοντας στη διάθεση του πολυάριθμο στράτευμα. Τόση ήταν η δύναμη του στρατού αυτού ώστε όσοι Έλληνες φύλαγαν τα στενά μεταξύ Μεσσηνίας και Κεντρικής Πελοποννήσου, έχοντας επικεφαλής δύο σπουδαίους οπλαρχηγούς, τον Πλαπούτα και τον Γενναίο Κολοκοτρώνη..

Και όλα αυτά γιατί ο Έλληνας προσπάθησε να κρατήσει την ορθόδοξη Πίστη του,τη Γλώσσα του την Ελληνική και τα αρχαία ήθη και έθιμα.

Η Ελληνική Επανάσταση του 1821 αποτελεί μια αστείρευτη πηγή έμπνευσης και άρδευσης της εθνικής μας μνήμης και μια μεγάλη δεξαμενή από εξέχουσες προσωπικότητες, είδωλα, πρότυπα, σύμβολα, νίκες, θυσίες, στρατιωτικές συγκρούσεις και πολιτικές διαμάχες που συνδέθηκαν άρρηκτα με το νεοσύστατο ελληνικό κράτος και σηματοδότησαν ανεξίτηλα την εθνική μας ζωή

Η Δόμνα γεννήθηκε στην Αίνο της Ανατολικής Θράκης το 1783. Ο πατέρας της ήταν πλούσιος γαικτήμονας. Στα 1808 παντρεύτηκε τον καπετάνιο Αντώνιο Βισβίζη (ή Χατζη-Αντώνη Βισβίζη) και απέκτησαν πέντα παιδιά[2]. Ο καπετάν Χατζη-Αντώνης ήταν ναυτικός, από τους πλουσιότερους της Αίνου. Δάνειζε χρήματα στο Λιβόρνο, στη Σμύρνη, στην Άνδρο. Είχε δικό του πλοίο, το μπρίκι “Καλομοίρα”, το οποίο μάλιστα διέθετε και ειδική αίθουσα συνεδριάσεων…

Η μάχη στο Μέγα Σπήλαιο Αχαΐας ήταν πολεμικό επεισόδιο του Ελληνικού εθνικοαπελευθερωτικού αγώνα του 1821, γεγονός που έλαβε χώρα κατά την εκστρατεία του Ιμπραήμ της Αιγύπτου σε βάρος των χριστιανικών πληθυσμών της Πελοποννήσου το καλοκαίρι του -κρίσιμου για την επανάσταση- έτους 1827

Τό μεγάλο δράμα πού συγκλόνισε τό πανελλήνιο καί συγκίνησε τούς πολιτισμένους λαούς, εἶναι ἀπό τά ἄφταστα παραδείγματα ἡρωισμοῦ καί θυσίας καί συμβολίζει τό ἀνεξάντλητο καί ἀκατάπαυστο ἀγωνιστικό πάθος τῆς φυλῆς.

Ο Λυκούργος Λογοθέτης (1772-1850), ηγέτης της Σάμου κατά την Επανάσταση του 1821,  είναι, όπως γράφει ο Ακαδημαϊκός Μιχαήλ Σακελλαρίου (1912-2014), «μια όχι μόνο από τις πιο σημαντικές φυσιογνωμίες του Αγώνα, αλλά και μοναδική από ορισμένες απόψεις».

Όταν ο Κολοκοτρώνης αποφυλακίστηκε από το μοναστήρι της Ύδρας και ανέλαβε πάλι την ηγεσία των Ελλήνων στον πόλεμο κατά του Ιμπραήμ, κάλεσε με έγγραφό του τον «Γεωργάκη τον Τζάκονα» να τεθεί υπό τις διαταγές του, πράγμα που έγινε καθώς ήτανε πάντα ο πιστός στον Γέρο του Μοριά καπετάνιος.

Στὴ νοτιοανατολικότερη ἐσχατιὰ τῆς Φυλῆς, τὴ μαρτυρικὴ σκλάβα Κύπρο, ἕνας ἀντίλαλος ἀντηχεῖ ἐπὶ τρεῖς Ἑλληνικὲς χιλιετίες: «Εἷς οἰωνὸς ἄριστος, ἀμύνεσθαι περὶ πάτρης»

Στο Αγιολόγιο της Ορθόδοξης Εκκλησίας, σημαντική θέση κατέχουν οι Νεομάρτυρες. Οι Άγιοι που έδωσαν τη ζωή τους, στους τελευταίους αιώνες, για την πίστη στο Χριστό και στην Εκκλησία Του, κατά τη διάρκεια της πολύχρονης Οθωμανικής αυτοκρατορίας αλλά και της Μικρασιατικής Καταστροφής

Μετά τον θάνατο του Χ. Βιλαέτη στο Λαντζόι και μέχρι την έναρξη της Πολιορκίας του Λάλα, τον Μάιο του 1821, ο μόνος υπολογίσιμος αγωνιστής για τους Λαλαίους Τούρκους στην περιφέρειά τους ήταν ο Γιώργης Γιαννιάς, από την Προστοβίτσα (σημερινή Δροσιά) της Τριταίας Αχαϊας, στο όρος Ωλενός

Μία μαύρη σελίδα στην ιστορία της Εθνικής παλιγγενεσίας του 1821 είναι οι δύο εμφύλιες διαμάχες της Ελληνικής Επανάστασης.

Ἡ στρατηγικὴ ἐπιτυχία τῆς μάχης ἦταν μεγάλη. Ἐμπόδισε τὴν κάθοδο τοῦ Ὀμὲρ Βρυώνη στὴν Πελοπόννησο καὶ διευκόλυνε τὴ νίκη στὸ Βαλτέτσι ποὺ ἐμψύχωσε τὴν ἐπανάσταση.

Διορισμός Επιτροπής, προς παραλαβήν μεγάλου κανονίου εκ της Μονής Διονυσίου , εις κατατρόπωσιν των εχθρών.

Ἄν ποτὲ τοῦτος ὁ δύσμοιρος τόπος ἀναδείξει πέντε-δέκα νεοέλληνες, σίγουρα ὁ Μακρυγιάννης θὰ καταταχθεῖ ἀνάμεσά τους. Ὁ ρουμελιώτης στρατηγὸς ἀποτελεῖ τὴν ἐνσάρκωση τοῦ ρωμηοῦ σὲ τοῦτον τὸν τόπο. Πρόκειται γιὰ μία ἀπὸ τὶς ἁγνότερες καὶ ἠρωικότερες μορφὲς ποὺ συνετέλεσαν στὸ «θαῦμα» τοῦ ΄21, προσωπικότητα ἀνιδιοτελῆ, ἑλληνορθόδοξη, μὲ ἔκδηλη τὴν λαικὴ εὐλάβεια.

Ο Ιάκωβος Μάγερ (Ζυρίχη 1798 – Μεσολόγγι 11 Απριλίου 1836) είναι εκ των ηρώων της Ιεράς Πόλεως του Μεσολογγίου, μαζί με τους Ρωγών Ιωσήφ και Χρήστο Καψάλη, για τους οποίους είχαμε γράψει πέρυσι την ίδια ημέρα. Η προσφορά του κατά την πολιορκία ήταν ουσιαστική.

Ο Επίσκοπος Βρεσθένης Θεοδώρητος (1787 – 1843) ήταν ο κληρικός, ο οποίος ανέλαβε στα χρόνια της Επανάστασης υψηλότατα στρατιωτικά και πολιτικά καθήκοντα. Παράλληλα ανεδείχθη πρότυπο Αρχιερέως. Δέχθηκε να υποστεί βαριά εκκλησιαστική ποινή, παρά να παραβεί τους Κανόνες της Εκκλησίας. Όντως αναδείχθηκε αγωνιστής άξιος της Πατρίδος και της Εκκλησίας.

ια την απελευθέρωση της Ελλάδος και των άλλων Βαλκανικών λαών από την Οθωμανική τυραννία, ο Ρήγας ως πραγματικός ηγέτης φρόντισε για την προετοιμασία της επανάστασης και την εφαρμογή της. ΄Εδωσε σημασία στην ανύψωση πρώτα του ηθικού των σκλαβωμένων και στη δημιουργία επαναστατικής διάθεσης για να πάρουν τα όπλα εναντίον του τυράννου. Με το τραγούδι, με τον επαναστατικό παιάνα “Θούριος”,….

«Ὅταν ἀποφασίσαμε νὰ κάμωμε τὴν Ἐπανάσταση, δὲν ἐσυλλογισθήκαμε οὔτε πόσοι εἴμεθα, οὔτε πὼς δὲν ἔχομε ἄρματα, οὔτε ὅτι οἱ Τοῦρκοι ἐβαστοῦσαν τὰ κάστρα καὶ τὰς πόλεις, οὔτε κανένας φρόνιμος μᾶς εἶπε «ποῦ πᾶτε ἐδῶ νὰ πολεμήσετε μὲ σιταροκάραβα βατσέλα»,

Ενώ η κατάσταση γινόταν κρισιμότερη πρότειναν στον Διάκο να διαφύγει, αυτός όμως απάντησε “ο Διάκος δεν φεύγει” και δεν εγκατέλειψε την θέση του.

Οἱ ἀγωνιστές τῆς ἐπαναστάσεως τοῦ 1821 δέν ἦσαν ἅγιοι, ἀλλά ἄνθρωποι. Δέν πρέπει νά τούς συγκρίνουμε μέ τά κριτήρια τοῦ δικοῦ μας κοινωνικοῦ καθωσπρεπισμοῦ, γιατί ἔζησαν σέ ἕναν τελείως διαφορετικό κόσμο. Ἡ συνολική ὅμως προσφορά τους ὑπερκάλυψε τά σφάλματά τους, τά ὁποῖα δέν πρέπει νά ἀποκρύβονται. Στήν ἱστορική μνήμη ἔμειναν ὡς οἱ ἐλευθερωτές τῆς Ἑλλάδος

Το «Πέντε 5» έρχεται να ολοκληρώσει την τριλογία του σεναριογράφου – σκηνοθέτη για την ελληνική Επανάσταση, μετά τις ταινίες «Έξοδος 1826» και «Πολιορκία». Το «Πέντε 5» παρουσιάζει τα αληθινά γεγονότα που διαδραματίστηκαν κατά το ολοκαύτωμα της Σαμοθράκης. Τον Σεπτέμβριο του 1821.

Η Ενωμένη Ρωμηοσύνη στη Βέροια κατέθεσε στεφάνι στο μνημείο των πεσόντων, θέλοντας να αποτίσει φόρο τιμής στους Ήρωες της Eπανάστασης του 1821. Χάρη στην θυσία των ηρώων του ’21 ζούμε και αναπνέουμε ελεύθερα και τους χρωστάμε ευγνωμοσύνη για τις θυσίες τους!

Κατά τή διάρκεια τῆς Ἐπανάστασης τοῦ 1821 οἱ διάφορες χριστιανικές ὁμολογίες, πού βρίσκονταν στήν Ἑλ­­λάδα, ἔπαιξαν πολυποίκιλο ρόλο.