Το ιστορικό Μοναστήρι της Παναγίας της Λιγοβιτσιάνας είναι κτισμένο στους πρόποδες του όρους Λιγοβίτσι, στην ευρύτερη περιοχή του Ξηρομέρου ακριβώς πάνω από την φυσική λίμνη Οζερός. Απέχει από την πόλη του Αγρινίου περίπου 30 χλμ. Η Ιερά Μονή είναι κτισμένη σε ύψωμα, το οποίο επιτρέπει στους επισκέπτες να θαυμάσουν το φυσικό τοπίο που την περιβάλλει. Ανάμεσα στα αξιοθέατα συγκαταλέγεται ο ποταμός Αχελώος, η λίμνη Τριχωνίδα ενώ το υγρό στοιχείο ενισχύεται από την θέα ακόμη και του πατραϊκού κόλπου, όταν ο καιρός ευνοεί.
Η Ιερά Μονή Λιγοβιτσίου, όπως και κάθε Ορθόδοξος λατρευτικός χώρος, κουβαλά σημαντική ιστορία και πολιτισμό. Δυστυχώς δεν γνωρίζουμε με επιστημονική ακρίβεια τον χρόνο ανέγερσης της μονής, καθώς οι τρεις επιγραφές που μαρτυρούν το έτος ίδρυσης δεν συμπίπτουν (1737,1760ή 1787). Σίγουρο είναι δε ότι ανεγέρθη στο τελευταίο τέταρτο του 18ου μ.Χ. αι. Το μοναστήρι έπαιξε σημαντικό ρόλο στην επανάσταση του έθνους το 1821. Εδώ βρήκε καταφύγιο ο Καραϊσκάκης και τα παλικάρια του μετά την αποτυχία στο Αιτωλικό, όπου και οργάνωσε το στρατόπεδο του κάνοντας το φρούριο των οπλαρχηγών του Ξηρομέρου και του Βάλτου. Το 1825 έγινε μακελειό, το φρούριο έπεσε στους Τούρκους και το μοναστήρι κάηκε, ενώ μαζί του καταστράφηκαν όλοι οι θησαυροί. Όσοι Μοναχοί απέμειναν ξαναέχτισαν την Μονή ώσπου το 1833 ο Όθωνας, στο πλαίσιο περιορισμού των Μονών κα της εκκλησιαστικής περιουσίας, έκλεισε την Μονή και δήμευσε την περιουσία του. Η ‘’αναγέννηση’’ του Μοναστηριού επήλθε αρκετές δεκαετίες αργότερα με την συγκρότηση γυναικείου κοινοβίου και την στήριξη των κατοίκων της περιοχής.
Σήμερα η Ιερά Μονή Λιγοβιτσίου, μετά από δύο και πλέον αιώνες ακμής, παρακμής και αγώνα, συνεχίζει να σκορπά ευλογία στους επισκέπτες και να μαγεύει με τον φυσικό της πλούτο και την χριστιανική φιλοξενία που παρέχουν οι μοναχές που την διακονούν.
Η Ιερά Μονή Λιγοβιτσίου τιμάται στις 15 Αυγύστου πτος τιμή της Κοιμήσεως της Θεοτόκου.
2014