Γεωργίου Ι. Βιλλιώτη
φιλολόγου-θεολόγου
Ὡς γνωστὸν οἱ Ἑβραῖοι μὲ τὴ θαυματουργικὴ ἐπέμβαση πέρασαν τὴν Ἐρυθρὰ Θάλασσα «ἀβρόχοις ποσὶν» χωρὶς νὰ βρέξουν τὰ πόδια τους. Φευγέτωσαν δαίμονες, ὀλολυζέτωσαν Νεστόριοι ὡς πρόπαλαι οἱ Αἰγύπτιοι καὶ ὁ τούτων ἔξαρχος, ὁ νέος Φαραῶ, ὁ πικρὸς ἀλάστωρ καὶ τύραννος· τῷ βυθῷ γὰρ τῆς βλασφημίας κατεχώσθησαν. Ἡμεῖς δὲ οἱ σωθέντες ἀβρόχοις ποσὶν καὶ τὴν ἁλμυρὰν τῆς ἀσεβείας ὑπερβάντες θάλασσαν ᾄσωμεν τῇ μητρὶ τοῦ θεοῦ ᾠδὴν τὴν ἐξόδιον (Ἰωάννου Δαμασκηνοῦ, Oratio tertia in dormitionem sanctae Dei genitricis Mariae. {2934.025}). Ἡ φράση λέγεται ὅταν ὁλοκληρώσουμε ἕνα δύσκολο ἔργο χωρὶς νὰ κοπιάσουμε. Πῆρε τὸ πτυχίο του ἀβρόχοις ποσίν.