Ἀπό τήν ἐκκλησιαστική γλωσσική παρακαταθήκη. Ἄβυσσος ἄβυσσον ἐπικαλεῖται

Γεωργίου Ι. Βιλλιώτη

φιλολόγου-θεολόγου

Ἄβυσσος ἄβυσσον ἐπικαλεῖται. Ἡ ψαλμικὴ φράση (Ψαλμοί, 41,8) δηλώνει τὶς θλίψεις ποὺ πλημμυρίζουν τὴν ψυχὴ τοῦ ἀνθρώπου· ἡ μία θλίψη μοῦ φέρει τὴν ἄλλη. Τὸ πλῆρες χωρίο εἶναι «ἄβυσσος ἄβυσσον ἐπικαλεῖται εἰς φωνὴν τῶν καταρρακτῶν σου, πάντες οἱ μετεωρισμοί σου καὶ τὰ κύματά σου ἐπ’ ἐμὲ διῆλθον»· ὁ ψαλμωδὸς χρησιμοποιεῖ τὴ μεγαλοπρεπῆ αὐτὴ εἰκόνα γιὰ νὰ παραστήση τὴ θλίψη του. Ὅπως τὰ κύματα τῶν ὠκεανῶν, ἔτσι καὶ τὰ κύματα τῶν ὑδάτων ὑπερπληροῦν τὸν Ἰορδάνη ποταμό, «ἐπικαλούμενα», προσκαλοῦντα τὸ ἕνα τὸ ἄλλο. Κατὰ παρόμοιον τρόπο σὰν ἀλλεπάλληλα κύματα μὲ πλημμυρίζουν οἱ συμφορές.

Ετικέτες - Σχετικά Θέματα