Εἶναι γνωστὴ ἡ φράση «πράσινα ἄλογα» ποὺ σημαίνει ἀσυναρτησίες, παραλογισμοί. Οἱ περισσότεροι πιστεύουν ὅτι εἶναι ἀρχαία· θεωροῦν ὅτι πρόκειται γιὰ παραφθορὰ τοῦ ρητοῦ: «πράσσειν ἄλογα». Τέτοιο ὅμως ἀρχαῖο ρητὸ δὲν ὑπάρχει. Τὸ δίλεξο «πράσσειν ἄλογα» δὲν ἀπαντᾶ σὲ κανένα κείμενο τῆς ἀρχαίας γραμματείας. Ἡ φράση εἶναι λαϊκὴ καὶ ἐμφανίζεται στὶς ἀρχὲς τοῦ 17ου αἰῶνα. Ὁ πρῶτος Μεγάλος Δραγουμάνος τῆς ὀθωμανικῆς αὐλῆς ὁ Χιώτης Παναγιωτάκης Νικούσιος εἶχε τὸ παρατσούκλι «πρασινάλογος». Τὸν ἔλεγαν ἔτσι, ἐπειδὴ εἶχε καταγωγὴ ἀπὸ τὴν Χίο. Οἱ Χιῶτες εἶχαν φήμη γιὰ τὴν ἐκκεντρικότητά τους. Τὴν ἐποχὴ ἐκείνη ἦταν γνωστὴ ἡ παροιμία «πράσινο ἄλογο καὶ Χιώτης φρόνιμος», ἤτοι ἀδύνατον ἕνας Χιώτης νὰ εἶναι σώφρων. Μέχρι σήμερα ἐπιβιώνει ἡ φράση «πράσινο ἄλογο ζητᾶ»· λέγεται γιὰ ὅποιον ἐπιδιώκει τὰ ἀδύνατα. Λόγῳ τῶν ἐμπορικῶν σχέσεων τῶν κατοίκων τῆς Χίου μὲ βαλκανικοὺς λαούς, ἡ φράση αὐτὴ γνώρισε μεγάλη διάδοση στὰ Βαλκάνια καὶ ἐπιβιώνει μέχρι σήμερα.
Δείτε ΕΔΩ τα προηγούμενα άρθρα