Ὕστερα ἀπὸ σύντομο χαιρετισμὸ ἀπὸ μέλος τῆς ΕΡΩ Ἀθηνῶν ὁ π. Γεώργιος ξεκίνησε τὴν ὁμιλία του, κύρια σημεῖα τῆς ὁποίας ἦταν περίπου τὰ ἑξῆς:
“Πολλὰ πράγματα ποὺ μᾶς φαίνονται καλά, στὴν πραγματικότητα δὲν εἶναι. Παρουσιάζεται σήμερα μιὰ πλάνη στοὺς κόλπους τῆς Ἐκκλησίας. Κάποιοι κηρύσσουν μία ἐπικίνδυνη ἀγαπολογία καὶ μία Ἀνάσταση, ἀπ’ τὴν ὁποῖα ἔχουν ἀφαιρέσει τὸ στοιχεῖο τῆς ἀσκήσεως, τοῦ κόπου, τοῦ μόχθου κτλ. Ὁ π. Σεραφεὶμ Ρόουζ τὸ εἶχε ἐπισημάνει στὴν Ἀμερικὴ ἤδη ἀπ’ τὴν δεκαετία τοῦ ΄60”.
“Ἀπὸ τότε ποὺ ὁ ἄνθρωπος κάνει τὸ θέλημά του, δηλ. ἀνυπακοὴ στὸ θέλημα τοῦ Θεοῦ, τοῦ φαίνεται δύσκολη πλέον ὑπόθεση τὸ νὰ κάνει ὑπακοή. Οἱ ἐντολὲς τοῦ Θεοῦ εἶναι σαφεῖς καὶ περιέχονται στὴν Ἁγία Γραφή. Ἐμεῖς ὅμως ἔχουμε τὴν τάση νὰ μὴν τὶς ἀκολουθοῦμε”.
“Ἡ ἀπάρνηση τοῦ ἑαυτοῦ μας εἶναι μεγάλος σταυρός. Σημαίνει ὅτι ἀπαρνούμαστε ὅλα τὰ θελήματά μας, κάτι ποὺ εἶναι ἀπαραίτητη προϋπόθεση γιὰ νὰ προχωρήσουμε στὴν πνευματικὴ ζωή. Ὁ Χριστὸς σέβεται τὴν ἐλευθερία μας. Ὀφείλουμε νὰ σχετιστοῦμε μὲ τοὺς ἀνθρώπους ἀκολουθῶντας τὶς ἐντολές Του. Νὰ ἀγαπᾶμε τὸν κόσμο, ἀκόμη κι ἄν δὲν μᾶς ἀγαπάει, παράλληλα ὅμως νὰ τοῦ λέμε καὶ τὴν ἀλήθεια. Εἶναι κι αὐτὸ ἕνας σταυρός”. Ὁ Χριστὸς κατασυκοφαντήθηκε, διώχθηκε καὶ τελικῶς σταυρώθηκε γιὰ μᾶς. Μὲ τὸν ἴδιο τρόπο καλούμαστε κι ἐμεῖς νὰ περάσουμε ἀπὸ ὅλα αὐτὰ τὰ στάδια γιὰ χάρη τοῦ συνανθρώπου μας. Αὐτὸ προτείνει ἡ Ἐκκλησία σήμερα, ἀλλὰ καὶ πάντοτε”.
“Σήμερα μᾶς προτείνουν κάποιοι μία Ἀνάσταση χωρὶς νὰ κουραστοῦμε, χωρὶς νὰ κουβαλήσουμε τὸν προσωπικό μας σταυρό. Οἱ Ἅγιοι, ὅμως, τῆς πίστεώς μας καὶ ὅλοι ὅσοι κοπιάζουν γιὰ τὴν ἀγάπη τοῦ Χριστοῦ, μᾶς καλοῦν μὲ τὸ παράδειγμά τους νὰ κάνουμε τὸ ἀντίθετο, δηλ. νὰ θυσιαστοῦμε, νὰ ἄρουμε καὶ νὰ κουβαλήσουμε τὸν σταυρὸ ποὺ θὰ μᾶς δώσει ὁ Κύριος. Ἄν θέλουμε νὰ ζήσουμε Ἀνάσταση, πρέπει πρῶτα νὰ περάσουμε ἀπὸ τὴν Σταύρωση. Νὰ σταυρώσουμε τὸν ἑαυτό μας, τὰ θελήματά μας καὶ ὅ,τι ἄλλο μᾶς χωρίζει ἀπ’ τὸν Θεό. Ἡ σωτηρία μᾶς ἔχει δοθεῖ ὡς δῶρο ἀπ’ τὸν Θεό καὶ τὸ μόνο ποὺ ἀπομένει εἶναι νὰ ἁπλώσουμε τὸ χέρι μας καὶ νὰ τὸ ἀποδεχθοῦμε”.
Νὰ κλείσουμε τὰ αὐτιά μας σὲ ὅσες σειρῆνες (Δεσποτᾶδες, παπᾶδες, λαϊκοὺς θεολόγους κτλ.) μᾶς προτείνουν αὐτὴ τὴν εὔκολη Ἀνάσταση χωρὶς σταυρό. Νὰ μὴν προτιμοῦμε τὰ εὔκολα. Δὲν βρίσκεται ἐκεῖ ὁ Χριστός. Ὅλη ἡ διδασκαλία τῆς Ἐκκλησίας μᾶς δείχνει τὴν ἀνάβαση πρὸς τὸν Σταυρὸ τοῦ Κυρίου μας. Δὲν ὑπάρχει πραγματικὴ χαρὰ γιὰ ἐμᾶς τοὺς Χριστιανοὺς χωρὶς Σταυρό. Μόνο σὲ Αὐτὸν καὶ δι’ Αὐτοῦ ὑπάρχει χαρά. Δὲν σωζόμαστε χωρὶς ἀγῶνα, χωρὶς πειρασμούς, χωρὶς ἄσκηση, χωρὶς ὑπακοή, χωρὶς Σταυρό. Ὅποιος λέει τὸ ἀντίθετο, μᾶς ὁδηγεῖ στὴν ἀπώλεια. Τέτοια κηρύγματα εἶναι πλάνες. Προέρχονται ἐκ τοῦ πονηροῦ. Ἐμεῖς ἄς ἀκολουθήσουμε τὸν Χριστὸ ποὺ θέλει νὰ μᾶς ὁδηγήσει ὅλους στὴν αἰώνια Βασιλεία Του”!
Κατὰ τὴν διάρκεια τῆς ἐκδήλωσης μοιράσθηκε δωρεὰν σὲ ὅλους τοὺς παρευρισκόμενους τὸ βιβλίο τῆς Ἑνωμένης Ρωμηοσύνης, “Φάκελος Οἰκογένεια”.
Ἡ ΕΡΩ Ἀθηνῶν εὐχαριστεῖ τὸν πρωτοπρεσβύτερο π. Γεώργιο Σχοινᾶ γιὰ τὴν παρουσία του στὰ γραφεῖα μας καὶ τὴν ἐμπνευσμένη ὁμιλία του καὶ εὔχεται σὲ ὅλους καλὴ Ἀνάσταση!
