Ἡ Ἑνωμένη Ρωμηοσύνη σὲ συνεργασία μὲ τὸν Ἱερὸ Ναὸ Ἁγίου Νικολάου Μαρκοπούλου διοργάνωσαν ἐκδήλωση, σήμερα 23 Ὀκτωβρίου 2019, στὸν χῶρο τοῦ Ἱ.Ναοῦ μὲ καλεσμένο τὸν γέροντα Λουκᾶ τὸν Φιλοθεΐτη καὶ θέμα: “Ἐκ τοῦ πλησίον μας ἡ ζωὴ ἢ ὁ θάνατος”! Τῆς ὁμιλίας τοῦ γέροντος Λουκᾶ προηγήθηκαν ὁ Ἑσπερινὸς καὶ τὸ μυστήριο τοῦ Ἱ. Εὐχελαίου. Ὕστερα ἀπὸ σύντομη προσφώνηση ἀπὸ μέλος τῆς Ἑνωμένης Ρωμηοσύνης τὸν λόγο ἔλαβε ὁ γέροντας ἀναπτύσσοντας περίπου τἀ παρακάτω:
– Τίποτε δὲν χάνεται ἀπὸ ὅσα κάνουμε γιὰ τὴν σωτηρία τῆς ψυχῆς μας. Ὄχι ἁπλὰ νὰ κάνουμε προσευχές, ἀλλὰ νὰ κάνουμε ὅλη τὴν ζωή μας μιὰ προσευχή. Ὁ Θεὸς ἀποκαλύπτεται σ’ αὐτοὺς ποὺ τὸν ἀναζητοῦν.
– Καλύτερα νὰ προσεύχεται κανεὶς μὲ εὐλάβεια γιὰ τὸν πλησίον του, παρὰ νὰ τὸν ἐλέγχει γιὰ τὰ σφάλματά του. Ἐκεῖνος ποὺ ἐχθρεύεται τὸν πλησίον του δὲν θὰ βρεῖ ποτὲ ἔλεος ἐνώπιον Κυρίου. Ὅποιος προσεύχεται γιὰ ἐκείνους ποὺ τὸν ἀδικοῦν, καίει τοὺς δαίμονες. Ὅποιος ὅμως ἀντιδράει ἀπέναντι σ’ αὐτοὺς ποὺ τὸν ἀδικοῦν δικαιώνει τοὺς δαίμονες. Αὐτὸς ποὺ προσέχει τὰ σφάλματα τῶν ἄλλων εἶναι ἄνθρωπος μωρός. Ὁ καθένας ζυμώνει τὴν ζωή του ἀνάλογα μὲ τὸ προζύμι ποὺ ἔχει μέσα του.
– Νὰ λογαριάζουμε κάθε ἄνθρωπο ἀνώτερο ἀπὸ ἐμᾶς. Διότι βλέπουμε μὲν τὸν ἄνθρωπο, ἀλλ’ ὅμως δὲν βλέπουμε τὴν καρδιά του. Μὲ τὴν ταπείνωση ἀναπαύεται μέσα μας ἡ Χάρις τοῦ Θεοῦ. Ἐὰν καταφρονήσουμε λόγῳ κενοδοξίας κάποιον ἄνθρωπο, συστέλλεται μέσα μας ἡ Χάρις, μᾶς ἐγκαταλείπει. Τὸ πιὸ δύσκολο πράγμα εἶναι νὰ θεωρήσει κανεὶς τὸν ἑαυτό του ὡς τὸν πιὸ ἁμαρτωλὸ στὸν κόσμο. Ὅσο πιὸ εἰλικρινὰ τὸ νιώθει κανεὶς αὐτὸ, τόσο πιὸ πολὺ ἀναπαύεται μέσα του ἡ Χάρις. Ὅσο πιὸ πολὺ γνωρίζει κανεὶς τὴν ἁμαρτωλότητά του, τόσο πιὸ πολὺ μαθαίνει γιὰ τὸν ἑαυτό του κάτι, ποὺ ἕως τότε τοῦ ἦταν ἄγνωστο.
– Ὁ ἔχων ἀληθῆ φόβο Θεοῦ, δὲν ἔχει κανέναν ἄλλο φόβο. Αὐτὸς ἐπηρεάζει θετικὰ καὶ τοὺς ἄλλους ἀνθρώπους. Ἀληθινὰ ἀνδρεῖος εἶναι ἐκεῖνος ποὺ τὰ βάζει μὲ τὸν ἑαυτό του. Ἐὰν συμμαζέψεις μὲ τὸν ἀγῶνα σου τὸν ἑαυτό σου, θὰ συμμαζευτοῦν καὶ ὅσοι βρίσκονται γύρω σου. Ὅσο πιὸ πολλοὶ ἄνθρωποι λειτουργοῦν μὲ αὐτὸ τὸν τρόπο, τόσο πιὸ πιθανὸ εἶναι νὰ γίνει πραγματικότητα τὸ ἱστορικό μας χρέος σὲ τοῦτο τὸν κόσμο.
– Ὅποιος νικήσει τὸν ἑαυτό του, ἐμπνέει τοὺς γύρω του, οἱ ὁποῖοι περιμένουν ἀπὸ κάποιον ἄλλο νὰ κάνει τὴν ἀρχή, νὰ ἡγηθεῖ δηλαδή, ὥστε νὰ κινητοποιηθοῦν κι ἐκεῖνοι νὰ κάνουν τὸ ἴδιο. Λένε οἱ Ἅγιοί μας ὅτι ὅταν πάρεις πάνω σου τὶς ἁμαρτίες ὅλων τῶν ἀνθρώπων, θὰ αἰσθανθεῖς πραγματικὰ ἁμαρτωλὸς καὶ ἔνοχος γιὰ ὅλα. Τότε θὰ γονατίσεις καὶ θὰ ζητήσεις ἔλεος ἀπ’ τὸν Θεὸ νὰ σὲ ἀπελευθερώσει ἀπ’ τὶς ἁμαρτίες σου. Καὶ τότε θὰ ἐλεηθεῖς ἀπ’ τὸν Θεό, θὰ θεραπευτεῖς καὶ θὰ βοηθήσεις καὶ ἄλλους ἀνθρώπους νὰ θεραπευτοῦν.
– Ὅταν κρατᾶς ταπεινὸ φρόνημα ὁ Θεὸς ἐπιτρέπει νὰ διαχέονται τὰ χαρίσματά σου καὶ στοὺς ἄλλους. Πληροφορεῖ τότε ὁ Θεὸς τοὺς ἄλλους γιὰ τὴν ἀγαθότητά σου. Ὁ καλὸς σταυρώνεται γιὰ νὰ ἀναστηθεῖ. Ὅποιος θέλει νὰ σωθεῖ, πρέπει νὰ σταυρωθεῖ, ὅπως ὁ Κύριός μας. Ὅποιος διώκεται πρὸς χάριν τοῦ Θεοῦ, προσλαμβάνεται στὶς διαστάσεις τοῦ Θεοῦ στὴν αἰωνιότητα. Τὸ κακὸ ἐπικρατεῖ μὲν σὲ τοῦτο τὸν κόσμο, πλὴν ὅμως πρόσκαιρα. Ἐπικρατεῖ ὅσο ὑπάρχει τοῦτος ὁ κόσμος. Μετὰ ὅμως στὴν αἰωνιότητα θὰ καταργηθεῖ. Ἡ ἀνάσταση τῶν ψυχῶν λαμβάνει χώρα ἀπὸ τοῦ παρόντος, ἀπὸ τώρα ὅσο ζοῦμε.
– Ἡ διάθεση ἐκδικήσεως πηγάζει ἀπ’ τὴν ἀδυναμία μας νὰ ἀντέξουμε τὶς προσβολές. Ἕνα κακό, τὸ ὁποῖο ἐκδικεῖσαι, σοῦ στοιχίζει περισσότερο ἀπ’ ὅτι νὰ τὸ ὑπομένεις. Διὰ
τῆς συγγνώμης ὅμως καὶ οἱ τυφλοὶ θὰ δοῦν τὸ φῶς. Ὅποιος κάνει ὑπομονή, δὲν βρίσκει λόγια νὰ εὐχαριστήσει τὸν Θεὸ γιὰ τὴν χάρη ποὺ λαμβάνει.
– Ὅποιος προσπαθεῖ νὰ ἀρέσει στοὺς ὄχλους γίνεται ὅμοιος μὲ τοὺς ὄχλους. Δὲν σὲ σώζει οὔτε ὁ τόπος οὔτε ὁ χρόνος οὔτε ὁ χῶρος, ἀλλὰ ἡ ἀληθινὴ εὐλάβεια. Ὅσοι ποθοῦν τὰ εὔκαιρα καὶ πρόσκαιρα ἐμπαίζονται ἀπὸ τοὺς δαίμονες. Οἱ δαίμονες ὅμως φοβοῦνται τοὺς δυνατοὺς χαρακτῆρες, ἐκείνους δηλ. ποὺ ἔχουν φόβο Θεοῦ μέσα τους. Νὰ μετανοήσουμε, νὰ ἐξομολογηθοῦμε, ὄχι ὅμως στὰ λόγια, ἀλλὰ στὴν πράξη. Νὰ μὴν ἀπελπιζόμαστε. Ἔχει ὁ Θεὸς γιὰ ὅλους ὅσους ἀγωνίζονται μὲ πίστη καὶ ὑπομονή! Ὁ Θεὸς μᾶς θέλει συνεργοὺς στὸ θέλημά Του. Ὅσο κάνουμε τὸ θέλημά Του, γινόμαστε συνεργοὶ στὸ ἔργο Του. Ὅταν ὅμως κάνουμε τὸ θέλημά μας, γινόμαστε ἐχθροί Του.
– Ὅσο καθαρίζει ἡ καρδιὰ τόσο φιλτράρεται ὁ νοῦς. Ἀπ’ τὴν λογική, τὴν φρονιμάδα, νὰ πορευόμαστε πρὸς τὴν ἀρετή. Μὴν ἀγαπᾶς τὶς ἀδυναμίες σου. Βάλλε δύναμη νὰ τὶς νικήσεις. Νὰ μείνουμε ζωντανὰ μέλη τῆς Ἐκκλησίας μας. Αὐτὰ ποὺ συμβουλεύουμε τοὺς ἄλλους, νὰ τὰ κάνουμε πρώτα ἐμεῖς. Ἀς τιμήσουμε τὸν Θεὸ μὲ τὴν μετάνοιά μας, ὥστε νὰ κάνουμε ὅλον τὸν βίο μας μιὰ προσευχή!
Κατὰ τὴν διάρκεια τῆς ἐκδήλωσης μοιράστηκε σὲ ὅλους τοὺς παρευρισκόμενους τὸ βιβλίο: “Φάκελος Οἰκογένεια”, ἔκδοση τῆς Ἑνωμένης Ρωμηοσύνης.
Ἡ ΕΡΩ Ἀθηνῶν ἐπιθυμεῖ νὰ εὐχαριστήσει ἀπὸ καρδίας τοὺς Πατέρες τοῦ Ἱ. Ναοῦ Ἁγίου Νικολάου Μαρκοπούλου, τὸν προϊστάμενο τοῦ Ναοῦ Πρωτοπρεσβ. Ἰωάννη Ὀρφανό, τὸν Ἀρχιμ. Νικόδημο Ἡλιόπουλο καὶ τὸν π. Ἐμμανουὴλ Μπαλίρε γιὰ τὴν βοήθεια καὶ τὴν συμπαράστασή τους στὴν πραγματοποίηση τῆς σημερινῆς ἐκδήλωσης, καθὼς καὶ τὸν γέροντα Λουκᾶ τὸν Φιλοθεΐτη γιὰ τὴν πολὺ ἐμπνευσμένη ὁμιλία του, ποὺ πραγματικὰ καθήλωσε ὅλους ὅσους βρέθηκαν σήμερα στὸν χῶρο τοῦ Ἱ. Ναοῦ.
