ΒΙΟΓΡΑΦΙΕΣ

Στα αγιολόγια της Εκκλησίας μας υπάρχουν άγιοι οι οποίοι αγίασαν ομού με μέλη των βιολογικών τους οικογενειών. Μια τέτοια αγία είναι και η οσία Θεοδώρα η εν Θεσσαλονίκη, η οποία μόνασε και αγίασε με την κόρη της Θεοπίστη. Οι δύο αυτές οσιακές μορφές λαμπρύνουν το πλούσιο αγιολογικό μωσαϊκό της Εκκλησίας των Θεσσαλονικέων.

Τήν νηστεία τοῦ Δεκαπενταυγούστου (τοῦ 1957 τότε βρισκόταν στήν Ἱερᾶ Μονή Φιλοθέου) τήν χώρισε σέ δύο διαστήματα τέλειας ἀσιτίας.  Δέν ἔφαγε μέχρι τήν ἑορτή τῆς Μεταμορφώσεως, ἔφαγε λίγο ἐκείνη τήν ἡμέρα γιά τό χαρμόσυνο τῆς ἑορτῆς, καί ἔπειτα, μέχρι τῆς Παναγίας, δέν ἔφαγε πάλι τίποτε…

Τότε, ο Άγιος Στέφανος φανερώθηκε τρεις φορές σε κάποιον ευσεβή γέροντα ιερέα, το Λουκιανό, και του αποκάλυψε τον τόπο, όπου ήταν κρυμμένο το λείψανο του. Αυτός αμέσως το ανέφερε στον Πατριάρχη Ιεροσολύμων Ιωάννη, που με τη σειρά του πήγε στον υποδεικνυόμενο τόπο και πράγματι βρήκε το Ιερό λείψανο του Αγίου Στεφάνου.

Ο Γέροντας της αγάπης Άγιος Παΐσιος (Συναξάρι για παιδιά)

«Εγώ θα σας μαγειρέψω σήμερα, θα σας κάνω πιλάφι». Ξαφνικά όμως σηκωνόταν, σαν κάτι να έβλεπε και έλεγε: «Τώρα θα φύγω, γιατί από τη Δράμα έρχονται προσκυνητές στο μοναστήρι. Πρέπει να είμαι εκεί, να τους φιλοξενήσω». Και ετοίμαζε ακριβώς για όσα πρόσωπα θα έρχονταν.

Τότε οι επτά αδελφοί απάντησαν στον Αντίοχο: «χαλεπώτερον γὰρ αὐτοῦ τοῦ θανάτου νομίζομεν εἶναι σοῦ τὸν ἐπὶ τὴ παρανομῶ σωτηρία ἠμῶν ἔλεον». Δηλαδή, είναι περισσότερο επιβλαβής και απ’ αυτόν το θάνατο, νομίζουμε, η συμπάθειά σου για την παράνομη σωτηρία μας.

π. Γεώργιος Σχοινάς: «Η Αγία Παρασκευή και η ευθύνη μας»

Περισσότερο γνωστὸς εἶναι «ὁ εὐσχήμων βουλευτής», ὁ Ἰωσήφ ὁ Ἀριμαθαῖος, ὁ ὁποῖος «τολμήσας εἰσῆθλε» στὸν Πιλᾶτο, ζήτησε καὶ ἔλαβε τὸ νεκρὸ σῶμα τοῦ Κυρίου μας, γιὰ νὰτοῦ ἀποδώσῃ τὶς «ἁρμόδιες» τιμές. Ἀδιαφόρησε, τελικά, γιὰ τὴν ὑπόληψή του ὁ Ἰωσὴφ καὶ διεκινδύνευσε τὴν θέση του, ἀποκαλύφθηκε αὐτὸς ὁ μέχρι τότε κρυφός, ὅπως καὶ ὁ Νικόδημος, μαθητὴς τοῦ Κυρίου, παρὰ τὸν γενικό «φόβο τῶν Ἰουδαίων»

Ο Ιωσήφ πήγε στον Πιλάτο και του ζήτησε να κηδέψει το σώμα του Ιησού Χριστού. Αφού έλαβε την άδεια του, μαζί με τον Νικόδημο το κατέβασαν από το σταυρό το σώμα του Κυρίου, το περιέβαλαν σε σινδόνια..

Μητρ. Αυγουστίνος Καντιώτης ♰: Ο Άγιος Παντελεήμων ο Μεγαλομάρτυς και Ιαματικός

  Mί­α Με­γά­λη Πα­ρα­σκευ­ή τήν ὥ­ρα τῆς Ἀ­πο­κα­θη­λώ­σε­ως, μό­λις κα­τέ­βα­σε τό Σῶ­μα, ἔ­κλαι­γε μέ με­γά­λη συγ­κί­νη­ση καί δέ­ος. Καί με­τά εἶ­πε: «Πα­τέ­ρες μου, σή­με­ρα δέν κα­τέ­βα­σα σῶ­μα ἁ­γι­ο­γρα­φη­μέ­νο, ἀλ­λά σῶ­μα ἀν­θρώ­πι­νο. Οἱ φλέ­βες Του χτυποῦ­σαν στίς δι­κές μου φλέ­βες. Ἡ σάρ­κα Του ἀκούμπα­γε στήν δι­κιά μου σάρ­κα. Κα­τα­λά­βαι­να τό αἷ­μα νά τρέ­χη στίς φλέ­βες Του».

   

Στὸν λόγο του «Εἰς τὴν μάρτυρα Ἰουλίτταν» (PG 31, σελ. 237 καὶ ἑξῆς) ὁ Μέγας Βασίλειος ἐγκωμιάζει τὸ ἦθος καὶ τὴν γενναιότητα τῆς Ἁγίας αὐτῆς τῆς Καππαδοκικῆς γῆς, τὴν μνήμη τῆς ὁποίας ἑορτάζει ἡ Ἐκκλησία μας στὶς 30 Ἰουλίου. Ὁ Μ. Βασίλειος ἐκφώνησε τὸν λόγο αὐτὸν τὸ 373, ἀνήμερα τῆς μνήμης της, ἀπὸ τὸν ἄμβωνα τοῦ ναοῦ ποὺ ἀνεγέρθηκε στὴν Καισάρεια πρὸς τιμή της, στηριζόμενος σὲ διηγήσεις πιστῶν ποὺ παρευρέθηκαν στὸ μαρτύριο τῆς Ἁγία

Οι Άγιοι Σίλας, Σιλουανός, Επαινετός, Κρήσκης και Ανδρόνικος, ήταν πέντε από τούς εβδομήκοντα μαθητές του Κυρίου. Όλοι υπηρέτησαν το Ευαγγέλιο του Χριστού «ἐν κόπῳ καὶ μόχθω, ἐν ἀγρυπνίαις πολλάκις, ἐν λιμῷ καὶ δίψει, ἐν νηστείαις πολλάκις, ἐν ψύχει καὶ γυμνότητι»

Όλα αυτά και άλλα περισσότερα και σκληρότερα βασανιστήρια ποθώ για την αγάπη του Χριστού». Πράγματι, ο έπαρχος τον μαστίγωσε σκληρά. Του φόρεσε παπούτσια, τα οποία είχαν καρφιά και τον ανάγκασε να τρέχει μέχρι την πόλη της Γάγγρας σε απόσταση ογδόντα στάδια.

Πολλοὶ ἀπὸ τοὺς ἁγίους μας ἔχουν τὴ φήμη τῶν θαυματουργῶν, διότι ἀξιώθηκαν νὰ προικιστοῦν ἀπὸ τὸ Θεὸ νὰ κάνουν θαύματα στὸ ὄνομά Του. Μέσα στὴ χορεία τῶν θαυματουργῶν ἁγίων τῆς Ἐκκλησίας μας, ξεχωριστὴ θέση κατέχει ἠ αγία Εἰρήνη, ἡ ἀποκαλουμένη Χρυσοβαλάντου.

Ὁ δεύτερος δρόμος, τῆς καρδίας του, ὅπως τοῦ ὑπαγόρευε ἡ μητέρα του ἀπὸ τὸν οὐρανό, ὅπου πλέον βρισκόταν, τὸ μόνο ποὺ τοῦ ἐγγυόταν ἦταν βασάνους καὶ μαρτύρια, σὰν καὶ αὐτὰ ποὺ ὑπέφεραν τότε οἱ χριστιανοὶ στὴν Νικομήδεια ἀπὸ τὸν σκληρὸ διώκτη των Διοκλητιανὸ καὶ τὰ πειθήνια ὄργανά του.

Μία μέρα ενώ περνούσε μέσα από το δάσος συνάντησε ένα παιδί να είναι νεκρό, διότι το δάγκωσε φίδι. Ο Παντολέων προσευχήθηκε στο Χριστό λέγοντας: «Εάν τα όσα λέγει ο Ερμόλαος είναι αληθή, ας αναστηθεί το παιδί και ας πεθάνει το φίδι».  Αμέσως ο νεκρός αναστήθηκε και το φίδι κομματιάστηκε.

Ἡ Ἱερά Μητρόπολις Θεσσαλιώτιδος καί Φαναριοφερσάλων καί τό Σωματεῖο «Ἑνωμένη Ρωμηοσύνη» θά πραγματοποιήσουν τό Σάββατο 27 Ἰουλίου καί ὥρα 7.30 μ.μ. ἐκδήλωση στήν γενέτειρα τοῦ ἁγίου Διονυσίου ἐν Ὀλύμπῳ Δρακότρυπα Καρδίτσας με θέμα : ‘’  Τέσσερα χαρακτηριστικά τῆς προσωπικότητας τοῦ ἁγίου Διονυσίου ἐν Ὀλύμπῳ ἐκ Σκλατένης’’

Τότε διέταξε να την ρίξουν σε λέβητα με καυτό λάδι. Ο Θεός όμως την προστάτεψε και δεν κάηκε μέσα στο λάδι που κόχλαζε! Ο αυτοκράτορας νόμισε πως δεν έκαιγε το λάδι, πλησίασε στον λέβητα να δει και τυφλώθηκε από τις πύρινες αναθυμιάσεις.

Ἀγωνίσθηκε ἐναντίον τῶν εἰκονομάχων καὶ ἔκανε πολλὰ θαύματα. Στὴ Θεσσαλονίκη χειροτονήθηκε ἱερέας, ἀλλὰ καὶ ἀσθένησε· γι’ αὐτὸ καὶ μετὰ ἀπὸ πρόσκληση τοῦ γέροντά του, Συμεών, πῆγε στὴν Κωνσταντινούπολη, ὅπου καὶ κοιμήθηκε στὶς 20 Νοεμβρίου τοῦ 842

Φλέγεται να αφιερώσει τη ζωή της στην υπηρεσία του Χριστού, στα έργα αγάπης. Πρώτη της ενέργεια να απαλλαγεί από την μέριμνα του πλούτου. Μοιράζει το μεγαλύτερο μέρος της τεράστιας περιουσίας της σε χρυσάφι, πολύτιμους λίθους, ασήμι, έπιπλα, κτήματα και επαύλεις, στην Εκκλησία, με τον όρο να χρησιμοποιηθούν για την ανακούφιση των ενδεών.

Η Αγία Άννα αξιώθηκε να έχει τη μεγάλη τιμή και ευτυχία να αποκτήσει μοναδική κόρη, τη μητέρα του Σωτήρα του κόσμου. Αφού η Αγία Άννα απογαλάκτισε τη Θεοτόκο και την αφιέρωσε στο Θεό, αυτή πέρασε την υπόλοιπη ζωή της με νηστείες, προσευχές και ελεημοσύνες προς τους φτωχούς. Τέλος, ειρηνικά παρέδωσε στο Θεό τη δίκαια ψυχή της, κληρονομώντας τα αιώνια αγαθά

Ραδιοχρηστότητα: Η Ελεήμων καρδιά του Αγίου Γεωργίου του Καρσλίδη και η αγάπη του για τα παιδιά . Κείμενα από το βιβλίο Ο Όσιος Γεώργιος της Δράμας, ο Άγιος των πτωχών και των πονεμένων

Τότε εκείνος, χωρίς να σκεφτεί ούτε στιγμή τα ταξίματα των τούρκων, άρχισε να φωνάζει με όλη τη δύναμη της ψυχής του: «Εγώ δεν αρνούμαι το Χριστό μου. Ποτέ δε θα τον αρνηθώ. Αυτόν πιστεύω, Αυτόν ομολογώ για Θεό αληθινό»! Μετά άρχισαν οι φοβέρες, ότι θα υποστεί μαρτύρια και θα χάσει τα νιάτα του και τη ζωή του. Αλλά ο Θεόφιλος έμεινε αμετακίνητος στην πίστη του.

Την έριξαν στο πιο βαθύ σημείο, πιστεύοντας ότι είχε καταποντιστεί. Όμως και πάλι άγγελος Κυρίου εμφανίστηκε και την έσωσε. Μάλιστα αναφέρει η βιογραφία της, πως δεν είχε βαπτιστεί ως εκείνη τη στιγμή και έλαβε το άγιο Βάπτισμα στη θάλασσα από τον Ίδιο το Χριστό. Ο άγγελος την πήρε και την έβγαλε στη στεριά.

Ως μοναχή αφοσιώθηκε με ψυχή και σώμα στην λατρεία του Θεού και στην ανακούφιση των πασχόντων. Η αγνότητα της ψυχής της, η οσιότητα της ζωής της, η αυταπάρνηση της, η μυστική ζωή της κι ο πόθος της για λύτρωση συντέλεσαν ώστε η μοναχή Πελαγία να γίνει το «σκεύος εκλογής» για ν’ αποκαλυφθεί σ’ αυτήν η Παναγία για την εύρεση της Αγίας εικόνας της στον αγρό του Δοξαρά στην πόλη της Τήνου

Πά­τερ μου, ἐ­κεῖ πού πά­ω τό βρά­δυ στό κελ­λί μου  νά κά­νω τόν κα­νό­να μου, ἔρ­χον­ται αὐ­τοί οἱ πο­νη­ροί⋅ τί τρα­βά­ω ὅ­λη τήν νύχ­τα δέν πε­ρι­γρά­φε­ται μέ λό­γι­α! Εἶ­ναι, πά­τερ μου, 5–6 μα­ζί καί μέ τρα­βᾶ­νε ἀ­π᾽ τά πό­δι­α, μέ χτυ­πᾶ­νε μπου­νι­ές μέ κά­τι μαλ­λι­α­ρά χέ­ρι­α, μέ ἄ­σχη­μα πρό­σω­πα, μέ πό­δι­α σάν κατ­σί­κι­α καί βρω­μᾶ­νε πο­λύ.

Στὴ σειρὰ «Συναξάρια γιὰ παιδιὰ»  ἐκδόθηκε ἀπὸ τὴν «Ἑνωμένη Ρωμηοσύνη» τὸ δεύτερο βιβλίο, ἀφιερωμένο στὸν Ἅγιο Ἀρσένιο τὸν Καππαδόκη μὲ  τίτλο «Ὁ θαυματουργὸς Δάσκαλος».

Αγία Μαρία Μαγδαληνή.
π. Αθανάσιος Μυτιληναίος.

Κείμενα από το βιβλίο: ”Πυρρίχιος Δρόμος” του Γεωργίου Τουμανίδη
Εκδόσεις: Έαρ, Επιμέλεια – Παρουσίαση : Μαρία Πασχαλίδου

    Εἶ­πε Γέρων: «Ἦρ­θα τό 1936 στό Ἅ­γιον Ὄ­ρος. Γνώ­ρι­σα τόν Ὅ­σιο Σι­λουα­νό, τόν π. Σω­φρό­νιο καί τόν πα­πα–Τύχωνα. Τότε δέν ἦ­ταν μό­νο ὁ Σι­λουα­νός, ἀλ­λά ὑ­πῆρ­χαν πολ­λοί Σι­λουα­νοί.

Η Χίος ανάδειξε μια πλειάδα αγίων της Εκκλησίας μας. Το πανέμορφο και μυροβόλο αυτό νησί του Αιγαίου το στολίζουν πολλά από τα νοητά και μυρίπνοα άνθη της ευλάβειας. Ένα από αυτά είναι και η ένδοξη Παρθενομάρτυς Μαρκέλλα, η οποία προτίμησε το θάνατο από την ατίμωση.

Πράγματι ο Θεός οικονόμησε έτσι τα πράγματα, που ο Συμεών προσποιούνταν τον χαζό. Κατά την διάρκεια της παραμονής του στην Έμεσα της Συρίας, επιτέλεσε πολλά θαύματα και ανεπαύθη εν Κυρίω φτωχός και ταλαιπωρημένος.