Της Ράνιας Γάτου
Ποιήτριας, δοκιμιογράφου και εικαστικού
1 – Εισαγωγή
Είναι γνωστό ότι η Διαρκής Ιερά Σύνοδος της Εκκλησίας της Ελλάδος αποφάσισε να τελείται μόνο η θεία λειτουργία των Κυριακών από τις 7 π.μ. μέχρι τις 8 π.μ. Είχε προηγηθεί μια πολυήμερη συστηματική προπαγάνδα των καθεστωτικών μέσων ενημέρωσης για τη δήθεν μόλυνση από τον κορωναϊό μέσω της θείας κοινωνίας.
Αμέσως μετά την απόφαση αυτή της Διαρκούς Συνόδου, ο πρωθυπουργός ανακοίνωσε την κοινή απόφαση των Υπουργών Παιδείας – Θρησκευμάτων και Υγείας για την προσωρινή απαγόρευση της θείας λατρείας στους χώρους λατρείας όλων των θρησκευμάτων.
Η ίδια κοινή υπουργική απόφαση απαγορεύει την είσοδο προσκυνητών στις Ιερές Μονές.
Αυτή η κοινή απόφαση επιτρέπει μόνο τις κηδείες με την παρουσία του απολύτως στενού συγγενικού περιβάλλοντος, και την τέλεση μόνο της θείας λειτουργίας αποκλειστικά για τηλεοπτική ή ραδιοφωνική μετάδοση εθνικής ή τοπικής εμβέλειας.
2 – Σύγκριση των απαγορεύσεων της Ελλάδος με την απόφαση του Μητροπολίτη Κιέβου του Πατριαρχείου Μόσχας
Ο Μητροπολίτης Κιέβου του Πατριαρχείου Μόσχας όχι μόνο διατηρεί ανοικτές στους επισκέπτες τις Μονές, αλλά και έδωσε σε αυτές την εντολή να προετοιμάσουν ειδικούς χώρους για πιθανή υποδοχή και διακονία ασθενών με κοροωναϊό, στην περίπτωση επιδείνωσης της κατάστασης στην οποία τα ιατρικά ιδρύματα δεν θα επαρκούν για τη νοσηλεία των ασθενών.
Στην αποστολή της Εκκλησίας σε περιόδους μολυσματικών ασθενειών αναφέρθηκε ο Ευάγγελος Βενιζέλος, στο άρθρο του με τίτλο «Θεολογία, Ιστορία, Βιολογία», που δημοσιεύθηκε στο «Βήμα της Κυριακής».
Παραπέμποντας στο βιβλίο του Rodney Stark με τίτλο «Η εξάπλωση του Χριστιανισμού» από τις εκδόσεις «Άρτος Ζωής», υπενθυμίζει ότι οι χριστιανικές κοινότητες βοηθούσαν τους αρρώστους τόσο με τις προσευχές και τις λατρευτικές εκδηλώσεις όσο και με φροντίδα και νοσηλεία, με τις οποίες εκδήλωναν την αγάπη τους προς τον πλησίον.
Η κοινή υπουργική απόφαση όμως απαγορεύει και τη συλλογική θεία λατρεία και τη νοσηλευτική φροντίδα των ασθενών από κορωναϊό από τις Ιερές Μονές, τους Ιερούς Ναούς και τους πιστούς, κλείνοντάς τους στα σπίτια τους με το σύνθημα «Μένουμε στο σπίτι».
Ακολουθώντας τις κυβερνητικές υποδείξεις, πολλοί Μητροπολίτες συναγωνίζονται να πείθουν τους πιστούς να μένουν στα σπίτια τους, για να προστατευθούν από τον κορωναϊό και να μην τον μεταδώσουν ως ασθενείς ή ως φορείς.
3 – Σύγκριση των απαγορεύσεων της Ελλάδος με την απόφαση του Πατριαρχείου Γεωργίας
Το Πατριαρχείο Γεωργίας εξέδωσε ανακοίνωση στην οποία αναφέρει ότι οι ακολουθίες στους ναούς της θα λαμβάνουν χώρα κανονικά, αλλά σύμφωνα με τις συστάσεις των αρμόδιων κρατικών αρχών. Καλεί τις ευπαθείς ομάδες να παραμείνουν στα σπίτια τους.
Τους υπόλοιπους πιστούς τους προτρέπει να τηρούν την απόσταση των δύο μέτρων όταν προσέρχονται στους ναούς.
Εκφράζει τη δυσαρέσκειά του για τα κρατικά μέτρα κατά του εκκλησιασμού, ενώ καθημερινά επιτρέπεται η λειτουργία λεωφορείων, μετρό, φαρμακείων και παντοπωλείων. Διατυπώνει επίσης την αντίθεσή τους στην αρνητική στάση κάποιων πολιτών που πιστεύουν ότι οι πιστοί δεν πρέπει να κοινωνούν για να μη προσβληθεί η δημόσια υγεία.
Προς αυτήν την κατεύθυνση τονίζει ότι αρνείται τον Χριστό όποιος αρνείται ότι η μεγαλύτερη επιβεβαίωση της αγάπης και της ένωσης του λαού με τον Χριστό είναι το Άγιο Δισκοπότηρο. Απορρίπτει ακόμη ως αδικαιολόγητη την απαγόρευση της θείας λειτουργίας.
Αντιθέτως, στην Ελλάδα οι Μητροπολίτες, πλην του Μητροπολίτη Κυθήρων που αντιτάχθηκε στην πράξη τελώντας με ανοικτές πόρτες του Ναού τους Γ΄ Χαιρετισμούς, αποδέχθηκαν αδιαμαρτύρητα την κοινή υπουργική απόφαση, που απαγορεύει πλήρως τη θεία λατρεία και ειδικότερα τη θεία κοινωνία. Και συμπορεύθηκαν με την κυβέρνηση υιοθετώντας και προβάλλοντας το σύνθημα «Μένουμε στο σπίτι», δηλαδή δεν πηγαίνουμε στους Ναούς.
Αποδεχόμενη την απαγόρευση της θείας λειτουργίας, η Ιεραρχία συμπορεύθηκε με τους δημοσιογράφους των καθεστωτικών μέσων ενημέρωσης που επί ημέρες προπαγάνδιζαν ότι η θεία κοινωνία δεν είναι Σώμα και Αίμα Χριστού, αλλά ψωμί και κρασί, από το οποίο μολύνονται οι πιστοί με κορωναϊό, καθώς και με την κυβέρνηση η οποία τους ακολούθησε σε αυτήν την αντιεκκλησιαστική τους αντίληψη.
Οι Ναοί με τους ιερείς τους έκλεισαν τις πόρτες τους στους πιστούς, με την εξαίρεση του ανάμματος του κεριού, το οποίο δεν προβλέπεται καν στη φόρμα Νο. 2 για την κατ’ εξαίρεση κυκλοφορία των πολιτών του forma.gov.gr.
Και πάλι η Ιεραρχία συνιστούσε «Μένουμε στο σπίτι». Οι Μονές έκλεισαν τις πύλες τους για να μη μολυνθούν από τους προσκυνητές και να μην τους μολύνουν. Καμία διαμαρτυρία και από τις Μονές εναντίον της απαγόρευσης της λατρείας από την κοινή υπουργική απόφαση.
Σχεδόν κανένα ενδιαφέρον από την ποιμαίνουσα Εκκλησία προς τους ποιμαινόμενους πιστούς, οι οποίοι έχουν φθάσει στα όριά τους τόσο από το υποχρεωτικό κλείσιμό τους μέσα στα σπίτια τους όσο και από την απαγόρευση της συμμετοχής τους στη θεία λατρεία και της θείας μετάληψης.
Κάποιες τηλεφωνικές γραμμές επικοινωνίας ή κάποιες τηλεοπτικές ή ραδιοφωνικές μεταδόσεις τις οποίες κάποιες Μητροπόλεις μπορεί να έχουν, είναι εντελώς ανεπαρκείς.
Η Ιεραρχία αποδέχθηκε αδιαμαρτύρητα την κυβερνητική απόφαση για την πλήρη πνευματική και ποιμαντική απενεργοποίηση των κληρικών και των μοναχών ενόψει μιας μολυσματικής ασθένειας, πράγμα εντελώς πρωτοφανές στην εκκλησιαστική ιστορία και παράδοσή μας.
Η αδιαμαρτύρητη αποδοχή από τους ποιμένες της κοινής υπουργικής απόφασης παρεμποδίζει την πάνδημη, με την τήρηση των αναγκαίων αποστάσεων, συμμετοχή στη θεία λειτουργία, την ειδική προσευχή και την ιερά λιτανεία για την διάσωση εκ μέρους του Θεού των ανθρώπων από την μολυσματική ασθένεια του κορωναϊού.
Χωρίς την πάνδημη συμμετοχή σε αυτές τις ιεροπραξίες που προβλέπονται από την εκκλησιαστική μας παράδοση, δεν μπορεί να ελκυστεί το έλεος του Θεού για την απαλλαγή μας από αυτήν την μολυσματική ασθένεια, επειδή όπου είναι όλη η Εκκλησία (κατά τη ρήση της Γραφής, όπου είναι συναγμένοι δύο ή τρεις στο όνομα του Χριστού), εκεί είναι και ο Χριστός.
4 – Συμπέρασμα
Ύστερα από τις παραπάνω δύο συγκρίσεις της πλήρους απαγόρευσης της λατρείας στην Ελλάδα με τις αποφάσεις του Μητροπολίτη Κιέβου του Πατριαρχείου Μόσχας και του Πατριαρχείου Γεωργίας, ανακύπτει εύλογα το ερώτημα: Μήπως το ποίμνιο της Εκκλησίας της Ελλάδος εγκαταλείφθηκε από τους ποιμένες, οι οποίοι διατυμπανίζουν μόνον το «Μένουμε στο σπίτι», όπως και οι αρμόδιες κρατικές αρχές;
Όμως, ο ιερομόναχος της Μονής Τοπλού Κρήτης παπα-Χρύσανθος Κατσουλογιαννάκης, με αίτησή του προς τον οικείο Επίσκοπο Σητείας, και ύστερα από απόφαση του τοπικά αρμόδιου Επισκόπου Πέτρας, διορίστηκε τακτικός εφημέριος του Νοσηλευτηρίου των λεπρών Σπιναλόγκας «Άγιος Παντελεήμων», τους οποίους κοινωνούσε από το ίδιο Άγιο Ποτήριο, το οποίο στη συνέχεια κατέλυε επί δέκα συναπτά έτη (1947-1957, οπότε αυτό το Νοσηλευτήριο έκλεισε), χωρίς να μολυνθεί από τη λέπρα.