89
πρέπει λοιπόν ὁ μοναχός νά ἔχη ὡραῖα ἀπό κάθε πλευρά ἤθη. Διότι αὐτές εἶναι οἱ ἀρετές πού μαρτυροῦν τήν ἀπό τόν κόσμο πλήρη νέκρωσή του καί τήν ἐγγύτητά του πρός τόν Θεό: Δηλαδή περιφρόνηση πρός τά ὁρώμενα, πλήρη ἀκτημοσύνη, τελεία καταφρόνηση τῆς σαρκός, νηστεία ὑψηλή (αὐστηρή), διαμονή στήν ἡσυχία, εὐταξία τῶν αἰσθήσεων, προφύλαξη τῆς ὁράσεως, ἀποφυγή κάθε ἔριδος γιά πράγματα τοῦ αἰῶνος τούτου, βραχυλογία, καθαρότητα ἀπό μνησικακία, ἁπλότητα μετά διακρίσεως. Νά μή γίνεται γνωστός ἀπό τούς ἀνθρώπους, οὔτε νά κατακρίνεται, νά μή δεσμεύεται διά φιλίας καί κοινωνίας μέ κανένα ἄνθρωπο. Νά ἀποφεύγη πάντοτε τούς ἀνθρώπους καί ἀδιαλείπτως νά ἐπιμένη καρτερικῶς στίς προσευχές καί τίς ἀναγνώσεις, νά μή ἀγαπᾶ τήν τιμή οὔτε νά εὐχαριστῆται μέ τίς φιλοξενίες, νά ἀποφεύγη τίς κοσμικές ἐπιθυμίες καί τήν ἀναζήτηση καί ἀνάμνηση τῶν πραγμάτων αὐτῶν. Νά ἔχη τό πρόσωπο στεγνό καί συρρικνωμένο, νά δακρύζη συνεχῶς νύκτα καί ἡμέρα, νά φυλάσση τήν σωφροσύνη του καί νά εἶναι καθαρός ἀπό τήν κοιλιοδουλεία. (Ι΄,44).
Οἱ Λόγοι του ἔχουν πράγματι ἰδιαίτερη χάρη καί βάθος πνευματικό. Ὅπως ἔλεγε ὁ γέροντας Παΐσιος εἶναι σάν τίς πολυβιταμινοῦχες τροφές. Ἕνας λόγος του σέ τρέφει γιά μέρες. Οἱ Λόγοι τοῦ Ἀββᾶ Ἰσαάκ θεωροῦνται ὅτι εἶναι γιά προχωρημένους πνευματικά ἀλλά μποροῦν ὅλοι νά ὠφεληθοῦν. Εἶναι πολύ συγκαταβατικός ὁ Ἅγιος καί δίνει προθυμία σέ ὅλους. Ἰδιαιτέρως παρηγορεῖ καί καθοδηγεῖ τούς μοναχούς καί μάλιστα τούς Ἡσυχαστές.
Διαβάστε ΕΔΩ τα προηγούμενα σχετικά άρθρα