Αλλά διατί δεν έμεινεν έγκυος πριν από την μνηστείαν; Το είπα και προηγουμένως: Δια να καλυφθή εκείνο που έγινε και δια να απαλλαγή η Παρθένος από κάθε πονηρόν υποψίαν.
Διότι, όταν είναι γνωστόν ότι όχι μόνον δεν την κακολόγησεν, ούτε την θεώρησεν άτιμην, αλλά και την ανεγνώριζεν ως μνηστήν του και την περιποιείτο μετά τον τοκετόν εκείνος ο οποίος ήτο επόμενον να ενδιαφέρεται περισσότερον από όλους τους άλλους δια την συζυγικήν της πίστιν, είναι ευνόητον ότι, εάν δεν είχεν απόλυτον πεποίθησιν ότι το νεογέννητον προήρχετο από την ενέργειαν του Αγίου Πνεύματος, δεν θα την ηνείχετο και δεν θα της προσέφερεν όλας τας άλλας υπηρεσίας.
Ιδιαιτέρως έθεσε με έμφασιν την φράσιν· «Ευρέθη εν γαστρί έχουσα». Το ευρέθη, το έτυχε, λέγεται συνήθως δια τα παράδοξα και τα ανελπίστως συμβαίνοντα και τα απροσδόκητα.
Μη προχωρής λοιπόν περισσότερον, μη ζητής περισσότερα από όσα έμαθες και μη λέγης· Πως έκαμε το Άγιον Πνεύμα να γεννήση παρθένος; Διότι, πως είναι δυνατόν να ομιλήσωμεν έτσι δια το θαυματουργόν Άγιον Πνεύμα, όταν είναι αδύνατον να ερμηνεύσωμεν τον τρόπον του σχηματισμού του εμβρύου με την ενέργειαν της φύσεως;
Ο Ματθαίος λοιπόν είπε ποιος έκαμε το θαύμα και προχώρησεν εις άλλο θέμα, δια να μη κουράζης τον κήρυκα του Ευαγγελίου και τον ενοχλής με τας ερωτήσεις σου. Δεν γνωρίζω, λέγει, τίποτε περισσότερον παρά μόνον ότι, ό,τι έγινεν, έγινε με την ενέργειαν του Αγίου Πνεύματος.
Πρέπει να ντρέπωνται όσοι παραεξετάζουν την γέννησιν αυτήν. Διότι, εάν δεν έχη κανείς την δύναμιν να ερμηνεύση αυτήν την γέννησιν, που έχει άπειρους μάρτυρας και την προανήγγειλαν πριν από πολλούς αιώνας και έγινεν αντιληπτή δια της οράσεως και μάλιστα και δια της αφής, πόσον υπερβολικήν παραφροσύνην εκδηλώνουν όσοι παραεξετάζουν και ασχολούνται επιμόνως με την μυστηριακήν εκείνην σύλληψιν;
Αφού μάλιστα ούτε ο Γαβριήλ ούτε ο Ματθαίος μπόρεσαν να ειπούν κάτι περισσότερον, παρά μόνον ότι οφείλεται εις ενέργειαν του Αγίου Πνεύματος. Και κανείς από αυτούς δεν ερμήνευσε πως, δηλαδή με ποιον τρόπον, ενήργησε το Άγιον Πνεύμα. Διότι δεν ήτο δυνατόν.
Και μη νομίσης ότι γνώρισες τα πάντα, όταν μάθης ότι ωφείλετο εις ενέργειαν του Αγίου Πνεύματος. Διότι αγνοούμεν πολλά ακόμη, και όταν μάθωμεν αυτό.
Αγνοούμεν π.χ. πως χώρεσε μέσα εις την μήτραν ο άπειρος· πως έμεινεν ως έμβρυον μέσα εις την κοιλίαν γυναικός ο κυβερνήτης του κόσμου· πως γέννησεν η Παρθένος και παρέμεινε παρθένος. Ειπέ μου, πως έπλασε το Άγιον Πνεύμα εκείνον τον ναόν; Πως είναι δυνατόν να μη περιεβλήθη εξ ολοκλήρου και όχι εν μέρει το ανθρώπινον σώμα του μέσα εις την μήτραν και να μη μεγάλωσε και να μη έλαβε την ανθρώπινη μορφήν εκεί;
Το ότι εγεννήθη από το σώμα της Παρθένου, το έκαμε βεβαίως γνωστόν με τα εξής λόγια· «Το γαρ εν αυτή γεννηθέν». Και ο Παύλος είπε· «Γενόμενος εκ γυναικός». Έτσι απεστόμωσεν εκείνους που έλεγαν ότι ο Χριστός πέρασε δια μέσου της μήτρας όπως δια μέσου σωλήνος. Εάν συνέβαινε πράγματι αυτό, τι χρειάζετο η μήτρα; Εάν συνέβαινε τούτο, ο Χριστός δεν θα είχε τίποτε το κοινόν με ημάς. Εκείνο το σώμα, λέγουν, είναι διαφορετικόν, δεν είναι από το ίδιον φύραμα με το ιδικόν μας. Αλλά τότε πως κατάγεται από την φύτραν του Ιεσσαί; Διατί ωνομάσθη τρυφερός βλαστός; Διατί υιος ανθρώπου; Διατί η Μαρία λέγεται μητέρα του; Διατί λέγεται απόγονος του Δαυίδ; Πως έλαβε μορφήν ανθρώπου; Πως «ο λόγος εγένετο σαρξ»; Διατί λέγει ο Παύλος προς τους Ρωμαίους. «Εξ ων ο Χριστός το κατά σάρκα, ο ων επί πάντων Θεός»;
Είναι λοιπόν φανερόν από τα παραπάνω και από πολλά άλλα ότι το σώμα του Χριστού είναι από το δικόν μας φύραμα και από την μήτραν της παρθένου. Δεν είναι όμως καθόλου φανερόν το πως.
Δια τούτο και συ μη ερευνάς, αλλά να δέχεσαι ό,τι απεκαλύφθη και να μη πολυασχολήσαι με ό,τι παρέμεινε μυστικόν.