Αναμνηστικές δόσεις εμβολίου COVID-19 για νεαρούς ενήλικες: μια αξιολόγηση κινδύνων-οφελών μαζί με μια ηθική ανάλυση των πολιτικών υποχρεωτικότητας στα πανεπιστήμια
Σύνοψη της Μελέτης
Στη διάρκεια του 2022, φοιτητές σε Πανεπιστήμια της Βόρειας Αμερικής που απαιτούσαν υποχρεωτικό εμβολιασμό με την τρίτη δόση εμβολίου για COVID-19 διακινδυνεύουν να διαγραφούν εάν δεν εμβολιαστούν.
Για να αξιολογήσουμε την καταλληλόλητα της υποχρεωτικότητας εμβολιασμού με αναμνηστική δόση σε αυτή την ηλικιακή ομάδα, συνδυάζουμε εξακριβωμένη εμπειρικά αξιολόγηση κινδύνων-οφελών και ηθική ανάλυση. Για την αποφυγή μίας εισαγωγής σε νοσοκομείο λόγω COVID-19 υπολογίζουμε ότι 31207 – 42836 νεαροί ενήλικες 18-29 ετών πρέπει να κάνουν τρίτη δόση εμβολίου mRNA.
Οι απαιτήσεις υποχρεωτικού εμβολιασμού σε νεαρούς ενήλικες αναμένεται να προκαλέσουν μια καθαρή ζημία: για κάθε εισαγωγή σε νοσοκομείο για COVID-19 που αποτρέπεται, προβλέπουμε ότι θα υπάρξουν τουλάχιστον 18,5 σοβαρές παρενέργειες από τα mRNA εμβόλια, μεταξύ των οποίων 1,5 – 4,6 μυοκαρδίτιδες ανδρών που αποδίδονται στην αναμνηστική δόση (και τυπικά χρειάζονται εισαγωγή σε νοσοκομείο). Επίσης, αναμένουμε 1430 – 4626 περιστατικά αντιδραστικότητας βαθμού ≥3 που δυσχεραίνουν τις καθημερινές δραστηριότητες, αλλά τυπικά δεν χρειάζονται εισαγωγή σε νοσοκομείο (αντιδραστικότητα είναι η ιδιότητα ενός εμβολίου να παράγει κοινές «αναμενόμενες», ανεπιθύμητες ενέργειες).
Οι εντολές για υποχρεωτικό εμβολιασμό με αναμνηστικές δόσεις στα πανεπιστήμια είναι αντιδεοντολογικές και στερούνται ηθικής βάσης γιατί:
(1) δεν βασίζονται σε μια ενημερωμένη (με νέα δεδομένα για την περίοδο της μετάλλαξης Omicron) διαστρωματωμένης αξιολόγησης κινδύνων-οφελών για αυτή την ηλικιακή ομάδα.
(2) μπορεί να επιφέρουν καθαρή ζημία (βλάβη) σε υγιείς νεαρούς ενήλικες.
(3) δεν είναι αναλογικές: οι αναμενόμενες ζημίες (βλάβες) δεν αντισταθμίζονται από περισσότερα οφέλη στη δημόσια υγεία δεδομένης της περιορισμένης και εφήμερης αποτελεσματικότητας των εμβολίων έναντι της μετάδοσης.
(4) παραβιάζουν την αρχή της αμοιβαιότητας (ανταλλαγής κινδύνων με οφέλη) γιατί σοβαρές βλάβες που συνδέονται άμεσα με τα εμβόλια δεν επανορθώνονται με αξιοπιστία εξαιτίας των ρωγμών στις στρατηγικές αντιμετώπισης των βλαβών από τα εμβόλια.
(5) ενδέχεται να οδηγήσουν σε ευρύτερες κοινωνικές ζημίες (βλάβες). Λαμβάνουμε υπόψιν αντεπιχειρήματα όπως οι προσπάθειες αύξησης της ασφάλειας στις πανεπιστημιουπόλεις, αλλά τα βρίσκουμε γεμάτα περιορισμούς και με ελάχιστη επιστημονική υποστήριξη.
Τέλος, εξετάζουμε την σχέση της ανάλυσής μας με την πολιτική για την πρωταρχική σειρά εντολών υποχρεωτικού εμβολιασμού για COVID-19.
jme-2022-108449.full(2)