Μὲ ἀφορμὴ τὴ δίωξη τοῦ π. Ἀντωνίου Στυλιανάκη αλλά και άλλων πολλών Ιερέων…

Ὅλοι πληροφορηθήκαμε τὴ δίωξη ποὺ ὑφίσταται ὁ π. Ἀντώνιος Στυλιανάκης. Καὶ ἀναρωτηθήκαμε: Τί κακὸ ἔπραξε;
Μήπως, ἡ ἐφαρμογὴ τῆς Κανονικότητας στὴν Ἐκκλησία θὰ σημαίνει, πλέον, γιὰ κάποιους ἀρχιερεῖς τὴν αἰτία ἀπομάκρυνσης καὶ διάθεσης ἱερέων καὶ ἀδελφῶν ἀρχιερέων;
Θὰ ξεχάσουμε δηλαδὴ ὅσα μάθαμε στὸ Κανονικὸ καὶ Ἐκκλησιαστικὸ Δίκαιο;
Ὅπως τὰ ἀπίστευτα καὶ τραγικὰ ποὺ συνέβησαν μὲ τὸ κλειδαμπάρωμα τῶν ἐκκλησιῶν…
 
Καὶ τὸν ἑορτασμὸ τῆς Ἀνάστασης τὸ Μέγα Σάββατο…
 
Ὅταν βλέπουμε ἀρχιερεῖς καὶ ἱερεῖς ἐνώπιον αὐτῶν τῶν γεγονότων νὰ «σφυρίζουν» ἀδιάφορα ἢ ἀκόμα χειρότερα νὰ τὰ ὑποστηρίζουν, τότε …
 
Ἀναρωτιέται καθένας: Ποῦ φθάσαμε;
 
Ἀκοῦμε πρόσωπα, μὲ βαθύτατο ἐκκλησιαστικὸ βίωμα, νὰ λένε: «Δὲν ξαναπατάω σὲ ἐκκλησία, ὅπου λειτουργεῖ δεσπότης».
 
Κοινῶς, πιστοὶ ἀποστρέφονται ἀρχιερεῖς.
 
Ξεκάθαρα καὶ χωρὶς ἐνδοιασμούς.
 
Γιατί ἐκεῖνοι ἐπέλεξαν τὴν «ἄλλη» ὁδό.
 
Καὶ δὲν θέλουν νὰ τοὺς ἀκολουθήσουν.
 
Τὰ γλυκανάλατα πέρασαν…
 
Τὰ περὶ ἀγαπολογίας τὸ ἴδιο…
 
Ὅπως καὶ οἱ «ξύλινοι» λόγοι περὶ ταπείνωσης, ὑπακοῆς, ἐκκοπῆς τοῦ ἰδίου θελήματος…
 
Τὸ ἴδιο καὶ οἱ χαρακτηρισμοί, ἀπὸ χείλη ἱερατικά, γιὰ τοὺς ἀντιτιθέμενους στὴν ἀντὶ-Κανονικότητα, ὡς ταλιμπᾶν, ἀνόητων, ψεκασμένων κλπ.
 
Γι’ αὐτὸ καὶ ἡ δίωξη τοῦ π. Ἀντωνίου δὲν ἀποτελεῖ μεμονωμένο γεγονός.
 
Δὲν ἀφορᾶ μόνο ἐκεῖνον.
 
Ἀλλὰ κάθε μέλος τῆς Ἐκκλησίας, ποὺ ἐπιθυμεῖ τὴν Κανονικότητα.
 
Ἡ δίωξή του ἀποτελεῖ εὐθεῖα ἐπίθεση ἐνάντια στὴν Ὀρθόδοξη Ἐκκλησιολογία.
 
Μόνο ὅποιος θέλει νὰ περνᾶ καλά, ὑποτασσόμενος σὲ ἀρχὲς καὶ ἐξουσίες, ὑπερθεματίζει γιὰ αὐτή.
 
Σήμερα, ἀφορᾶ τὸν π. Ἀντώνιο, αὔριο ἀκούγεται γιὰ τὸν Κυθήρων, μεθαύριο ποιὸς ξέρει;
 
Καὶ ἀναρωτιέται καθένας…
 
Ποῦ χάθηκαν οἱ διάδοχοί του Σεβαστιανοῦ;
 
Ποῦ καὶ τὰ πνευματικὰ τέκνα τοῦ Αὐγουστίνου;
 
Ἀναστάσιος Ὄμ. Πολυχρονιάδης
δρ. pd θεολογίας ΑΠΘ
 
 
8/7/21