Γράφει ο Πρωτ. Στέφανος Στεφόπουλος
Έβαλα σε εισαγωγικά τον τίτλο καθώς ανήκει στον μακαρίτη τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας Κωνσταντίνο Καραμανλή, πίσω στο όχι και τόσο μακρινό 1989.
Φανταστείτε, τώρα, πόσο έχει επιδεινωθεί η κατάσταση 33 χρόνια μετά!
Ας δούμε μιά από τις πολλές πτυχές του προβλήματος της “φρενοβλάβειάς” μας.
Συναίνεση!
Τι σημαίνει συναινώ; Σύμφωνα με όσα μάθαμε στο σχολείο, συναινώ, σημαίνει εκφράζω σύμφωνη γνώμη. Για να έχω γνώμη επί κάποιου θέματος, όμως, οφείλω να γνωρίζω καλά όλες τις πτυχές του θέματος ώστε να μπορώ να κρίνω και να εκφράσω κατόπιν τη σύμφωνη ή μη γνώμη μου.
Διερωτώμαι, κατά πόσο μπορεί ένα 12χρονο παιδί να έχει αντίληψη, γνώση, εμπειρία, γνώμη επί βασικών θεμάτων της ζωής όπως η αγάπη, ο έρωτας και η σεξουαλική ολοκλήρωση;
Να δούμε, όμως, τι προβλέπει ο “ηθικός αυτουργός” της παιδικής κακοποίησης της αθωώτητός του και της παιδικής του υπόστασης ακόμα, ο Νόμος!
Σε πολλές ιστοσελίδες του διαδικτύου διαβάζουμε σχετικά με το Άρθρο 339 του Ποινικού Κώδικα (Νόμος 4619/2019) που αντιμετωπίζει θέματα γενετησίων πράξεων με ανήλικους.
Στην παράγραφο 2 διαβάζουμε τα εξής : “Οι γενετήσιες πράξεις μεταξύ ανηλίκων κάτω των 15 ετών ΔΕΝ ΤΙΜΩΡΟΥΝΤΑΙ (η υπογράμμιση δική μου), εκτός αν η μεταξύ τους διαφορά ηλικίας είναι μεγαλύτερη των 3 ετών.
Δηλαδή, κ. Δικασταί, δύο παιδιά (αγόρι και κορίτσι) 10 και 14 ετών, τιμωρούνται αν προβούν σε γενετήσιες πράξεις, ενώ δύο άλλα παιδιά 12 και 14 ετών μπορούν να το κάνουν. Ωραίος νόμος! (για τα κατά νόμον “συνεταιράκια” σας, τους πολιτικούς που ψήφισαν τους νόμους αυτούς, θα μιλήσουμε άλλη φορά!)
Στο ίδιο νομοθετικό πλαίσιο προβλέπεται ως νόμιμη ηλικία συναίνεσης για γενετήσιες πράξεις η ηλικία των 15 ετών, εφόσον υπάρχει η συναίνεση του εφήβου.
Δηλαδή, ένας 35χρονος άντρας μπορεί να ολοκληρώσει τη σχέση του με ένα κορίτσι 15 ετών εφόσον αυτό έχει εκφρασθεί συναινετικά.
Στην πιθανότατη περίπτωση ανεπιθύμητης εγκυμοσύνης και προσφυγής στη λύση της διακοπής της πρέπει να συναινέσει όμως ο πατέρας ή η μητέρα του κοριτσιού.
Πώς, λοιπόν, η Πολιτεία θεωρεί ανώριμη ή ανεπαρκή – νομικά – την 15χρονη να υπογράψει την διακοπή της κύησής της (και πολύ σωστά προβλέπει) και στην περίπτωση της ίδιας της γενετήσιας πράξης αρκεί η συναίνεση της 15χρονης; Θα μου πείτε, πώς θα γινόταν πάτερ μου; Πριν συνευρεθεί το παιδί να δείχνει στον επίδοξο ενήλικο εραστή της την ενυπόγραφη συγκατάθεση των γονέων της; Ασφαλώς όχι. Θα μπορούσε όμως να προβλέπει ποινή για τους γονείς για παραμέληση ανηλίκου!
Και μιά τελευταία απορία.
Ο νομοθέτης προβλέπει τη συναίνεση των 15χρονων εφήβων στις γενετήσιες πράξεις με ενηλίκους και θεωρεί νόμιμη την πρωτοβουλία παιδιών κάτω των 15 να επιδοθούν στις πράξεις αυτές, αλλά στη μαθητική τους ζωή, το Υπουργείο Παιδείας, επιβάλλει τη συναίνεση (ενυπόγραφη μάλιστα) των γονέων για συμμετοχή των 15χρονων σε μιά σχολική, εκπαιδευτική εκδρομή ή ακόμα και για τον εκκλησιασμό τους! Γιατί δεν αφήνετε τα παιδιά να συναινέσουν και σ’ αυτά και όχι μόνο στα σεξουαλικά;
Επιπλέον, μέγιστο πρόβλημα δημιουργείται με την εσφαλμένη ερμηνεία του άρθρου 339, παρ. 1 του Π. Κ. από Δικαστήρια ακόμα, όπως το Μικτό Ορκωτό Δικαστήριο της Κατερίνης.
Η παραπάνω φράση δεν ανήκει στον υπογράφοντα το άρθρο αυτό αλλά στο ανώτατο ακυρωτικό δικαστήριο της χώρας μας, στον Άρειο Πάγο.
Ας δούμε όμως πώς ακριβώς η παραπάνω απόφαση του ΑΠ διαφωτίζει σαφώς δυσδιάκριτα όρια της νομολογίας σχετικά με το θέμα της παιδικής αποπλάνησης.
Στην ιστοσελίδα iefimerida.gr (27/9/2021, 15:04) ενημερωνόμαστε για υπόθεση νεαρού 20 ετών που είχε σεξουαλική σχέση με 12χρονη στην Κατερίνη, η οποία – όπως ισχυρίστηκε ο κατηγορούμενος – είχε όχι μόνο συναινέσει αλλά και προκαλέσει τη σχέση αυτή. Η μικρή τελικά έμεινε έγκυος. Το Μικτό Ορκωτό Δικαστήριο Κατερίνης περιορίστηκε στην επίπληξη του νεαρού και τον άφησε ελεύθερο με πλειοψηφία 4 προς 3. Στη συνέχεια, όμως, το θέμα πήγε στον Άρειο Πάγο (reader.gr 15/10/2022 22:43 άρθρο του Μανώλη Γαλάνη), ο οποίος ακύρωσε την – κατά τη δική του διατύπωση – εσφαλμένη ερμηνεία του άρθρου 339 του Δικαστηρίου της Κατερίνης σχολιάζοντας πως : “σε καμιά περίπτωση δεν υφίσταται συναίνεση της αποπλάνησης παιδιών… Η συναίνεση της ανήλικης δεν αίρει τον άδικο χαρακτήρα της ως άνω αξιόποινης πράξης”!!!
Πέρα κι απ’ αυτή την υπόθεση της συναίνεσης, δημιουργείται κι άλλη απορία. Αφού για τον Άρειο Πάγο δεν υφίσταται παιδική συναίνεση, και η ερωτική συνεύρεση με ανήλικο συνιστά αξιόποινη πράξη, γιατί η Πολιτεία προβλέπει τον εμβολιασμό ανήλικων κοριτσιών από τα 12 χρόνια τους με το εμβόλιο κατά του καρκίνου της μήτρας; Επειδή παγιώνεται διά της παραμέλησης ανηλίκων εκ μέρους των γονέων, η σεξουαλική υπερδραστηριότητα από τα 12 με πολλαπλούς συντρόφους; Πόσο πιο κάτω να πέσει κανείς;
Είχε, λοιπόν, δίκιο ή άδικο ο Πρόεδρος για την φρενοβλάβειά μας;