Κάτι το οποίο είναι θαυμαστό και άξιο προσοχής στην κάρα του αγίου Χρυσοστόμου και που μπορεί ο καθένας “ιδίοις όμμασι” να ψηλαφήσει είναι η αφθαρσία του δεξιού ωτίου (αυτιού). Λέμε θαυμαστό γιατί είναι γνωστό ότι το μέρος αυτό του σώματος είναι από τα πρώτα που φθείρονται όταν αυτό υποστεί τον φυσικό θάνατο. Η αφθαρσία αυτή που παρατηρείται ίσως έχει σχέση κάτι το οποίο αναφέρεται στον κατά πλάτος βίο του αγίου. Αναφέρεται εκεί ότι ο μαθητής του αγίου και μετέπειτα Αρχιεπίσκοπος Κων/πόλεως άγιος Πρόκλος είδε οφθαλμοφανώς τον απόστολο Παύλο σκυμμένο στο αυτί του αγίου να τον καθοδηγεί στην ερμηνεία των επιστολών του.
Ένα θαυμαστό γεγονός το οποίο είναι ικανό να φανερώσει το ύψος της αγιότητας του μεγάλου πατρός είναι και το εξής: κάπου αναφέρεται, ότι κάποιος ο οποίος πολύ αγαπούσε τον άγιο και που όπως φαίνεται δεν ήταν άμοιρος της αρετής του, παρακαλούσε τον Θεό με επιμονή να του αποκαλύψει αν ο Άγιος Χρυσόστομος βρήκε παρρησία κοντά του.
Ο Θεός άκουσε την ικεσία του και του έδειξε όλα τα τάγματα των δικαίων με τον τρόπο που αυτός γνωρίζει. Όμως επειδή δεν είδε τον αγαπημένο του άγιο άρχισε να λυπάται και ρώτησε τον άγιο Άγγελο που τον συνόδευε “Κύριε, αυτόν που επιθυμούσα να δώ δεν τον είδα” και ο Άγγελος του απαντά· “Για τον Ιωάννη της μετανοίας λές; Αυτόν κανείς από τους ανθρώπους δεν μπορεί να τον δεί γιατί βρίσκεται εκεί που είναι ο θρόνος του Θεού.”
