Γεωργίου Ἰ. Βιλλιώτη
Ὁ σκόλοψ τοῦ Ἀποστόλου, ὁ ἀνασκολοπισμὸς καὶ οἱ Ἰουδαῖοι
Τῶν πρωτοκορυφαίων Ἀποστόλων Πέτρου καὶ Παύλου σήμερα. Στὸ ἀποστολικὸ ἀνάγνωσμα ἀκούσαμε τὸν Ἀπόστολο Παῦλο νὰ λέῃ: «Καὶ γιὰ νὰ μὴν ὑπερηφανεύωμαι γιὰ τὶς πολλὲς ἀποκαλύψεις, μοῦ ἐδόθη ἕνα ἀγκάθι στὸ σῶμα, ἕνας ἄγγελος τοῦ Σατανᾶ, γιὰ νὰ μὲ ραπίζῃ». («Καὶ τῇ ὑπερβολῇ τῶν ἀποκαλύψεων ἵνα μὴ ὑπεραίρωμαι, ἐδόθη μοι σκόλοψ τῇ σαρκί, ἄγγελος σατᾶν, ἵνα με κολαφίζῃ ἵνα μὴ ὑπεραίρωμαι» Πρὸς Κορινθίους Β΄, 12, 7). Ποιὸς εἶναι ὁ «σκόλοψ» καὶ τί σχέση ἔχει μὲ τὸ φοβερὸ μαρτύριο τοῦ ἀνασκολοπισμοῦ; Ὁ «σκόλοψ» εἶναι ὁ πάσσαλος ποὺ ἔχει αἰχμηρὴ ἀπόληξη στὸν ὁποῖο ἔπηγαν τὸ σῶμα τοῦ καταδικασμένου σὲ θανατικὴ ποινή (βλ. Εὐριπίδου Ἠλέκτρα 898). Συνεκδοχικὰ «σκόλοψ» εἶναι καὶ τὸ ἀγκάθι γιὰ τὸ ὁποῖο κάνει λόγο ἐδῶ ὁ Ἀπόστολος Παῦλος. Ἀνασκολοπισμὸς εἶναι ὁ φοβερὸς τρόπος ἐκτέλεσης μὲ αἰχμηρὸ πάσσαλο ποὺ διαπερνοῦσε τὸ σῶμα τοῦ καταδίκου, τὸ παλούκωμα, τὸ σούβλισμα. Μὲ ἀνασκολοπισμὸ μαρτύρησε ὁ Λεωνίδας τοῦ Νέου Ἑλληνισμοῦ Ἀθανάσιος Διάκος (Ἰωάννου Φιλήμονος, Δοκίμιον Ἱστορικὸν περὶ τῆς Ἑλληνικῆς Ἐπαναστάσεως, τόμ. Γ΄, σελ. 196). Μεταφορικὰ μποροῦμε νὰ κάνουμε λόγο γιὰ ἠθικὸ ἀνασκολοπισμό. Ποιός ἦταν ὁ «σκόλοψ τῇ σαρκὶ» ποὺ ταλαιπωροῦσε τὸμ Ἀπόστολο; Ἦταν οἱ Ἰουδαῖοι ποὺ δηλητηρίαζαν τὸ κήρυγμά του, ποὺ τὸν διέβαλλαν, ποὺ τὸν χτυποῦσαν καὶ τὸν ἔκλειναν στὴν φυλακή (Ἰωάννου Χρυσοστόμου, PG, 61, 578-579).