Γράφει ο Θεόφιλος Πουταχίδης, Καθηγητής Κτηνιατρικής Σχολής ΑΠΘ
Στο παρελθόν ο ίδιος εξέφρασε τις απόψεις του για την επικινδυνότητα της μετάδοσης του ιού μέσω της λαβίδας κατά τη Θεία Μετάληψη.
Η πρόσφατη γελοιογραφία που δημοσιοποίησε, πάντως, δεν είναι τυχαία μαστορεμένη. Καλλιεργεί κι αυτή μια θολή και δηλητηριώδη περιρρέουσα αντίληψη ότι το θρησκευτικό συναίσθημα αρκετών «θρησκόληπτων», «σκοταδιστών» και «οπισθοδρομικών» –όπως υποτιμητικά συνήθως χαρακτηρίζονται πολίτες της χώρας– στέκεται ως εμπόδιο στην καθολική αποδοχή των πολιτικών της κυβέρνησης για την αντιμετώπιση της πανδημίας.
Το μεγαλύτερο θέμα, βέβαια, με τη συγκεκριμένη γελοιογραφία είναι ότι προσβάλει το δόγμα της Αειπαρθενίας της Θεοτόκου. Όμως, «η Δέσποινα και Κυρία ημών Θεοτόκος και Αειπαρθένος Μαρία ως τόπος συνάντησης και συγκερασμού του κτιστού και του ακτίστου συνδέεται στέρεα, ακτινοειδώς και πολυσχιδώς με όλα τα δόγματα της Ορθοδόξου μας πίστεως. Κάθε παραφθορά και παρανόηση στην Θεοτοκολογία συμπαρασύρει σε πλείστες όσες κακοδοξίες και δυσσέβειες»¹. Αυτό το πράγμα, όπως κι αν το δει κανείς, είναι πολύ βαρύ για έναν ορθόδοξο χριστιανό.
Γράψανε πολλοί αποστομώνοντάς τον. Του απάντησαν θεσμικά διοικητικά όργανα της Εκκλησίας και αρχιερείς και ιερείς και λαϊκοί – και μπράβο τους. Ενώνω κι εγώ τη φωνή μου μαζί τους. Από την άλλη, όμως, θα ήθελα να ρωτήσω μερικά πράγματα ορισμένους από αυτούς που αντέδρασαν με γραπτές ανακοινώσεις, με κείμενα ή ομιλίες απέναντι σε αυτήν την απρέπεια.
Πρώτα-πρώτα θέλω να μου πουν αυτοί που ενώ έλεγξαν τον καθηγητή για τη βλασφημία του, από την άλλη συμπλέουν μαζί του προτρέποντας δημόσια και με πάθος τον κόσμο να εμβολιαστεί με τα διαθέσιμα εμβόλια κατά του κορονοϊού.
Πείτε μου: Όταν ο καθηγητής –στην προσπάθεια που κάνει εκ της υψηλής και υπεύθυνης θέσης του για να συμβάλει στην αντιμετώπιση της πανδημίας– προσβάλει τα όσια και τα ιερά της πίστης μας, ποιον κύριο υπηρετεί; Θεώ δουλεύει ή μαμωνά;
Πείτε μου: Όταν ο καθηγητής –στην προσπάθεια που κάνει εκ της υψηλής και υπεύθυνης θέσης του για να συμβάλει στην αντιμετώπιση της πανδημίας– συστήνει μετά μανίας τον εμβολιασμό απάντων, ποιον κύριο υπηρετεί; Θεώ δουλεύει ή μαμωνά;
«Oυδείς δύναται δυσί κυρίοις δουλεύειν· ή γάρ τον ένα μισήσει καί τον έτερον αγαπήσει, ή ενός ανθέξεται καί του ετέρου καταφρονήσει. Ου δύνασθε Θεώ δουλεύειν και μαμωνά» (Mατθ. 6,24). Ουδείς, πάει να πει κανένας…
Αλλά, ας πάμε να ρωτήσουμε κάτι ακόμα μερικούς άλλους απ’ αυτούς που (ορθά) αντέδρασαν δημόσια στην πρόσφατη βλασφημία του εν λόγω καθηγητή.
Λοιπόν, δεν ξέρω αν αυτός ο άνθρωπος είναι άθεος ή αρνητικά διατεθειμένος απέναντι στην πίστη μας. Ας είναι ό,τι θέλει, δικαίωμά του. Προσοχή, δεν λέω ότι δικαιούται να προσβάλει τα της πίστης μας. Όχι! Αλλά, από την άλλη, τουλάχιστον αυτός στέκεται απέναντί μας ως αντικείμενος καθαρά και ξάστερα.
Το θέμα είναι ότι υπάρχουν άλλες πολύ πιο δύσκολες περιπτώσεις. Είναι αυτοί που πάνε να μας αλλοιώσουν την πίστη «εκ των έσω». Αρχιερείς, διάφοροι ιερωμένοι και μεταπατερικοί (δηλαδή αντιπατερικοί) θεολόγοι και καθηγητές των Θεολογικών Σχολών της χώρας.
Γι’ αυτούς λέω τους μεγαλόσχημους, που όπως γράφει κι ο σπουδαίος Φώτης Κόντογλου: «Λένε πως οι νεωτερισμοί που θέλουνε δεν βλάπτουνε την πίστη, αλλά την καινουργιεύουνε, (επειδή τάχα πάλιωσε), γιατί έτσι τους λέγει ο δαίμονας, και τους κάνει να καταπιούνε τ’ αγκίστρι του»². Γι’ αυτούς γιατί δεν λέτε κουβέντα;
Λίγοι μόνο θαρραλέοι αρθρογράφοι εκεί έξω γράφουν γι’ αυτό το μεγάλο ζήτημα. Επίσης, υπάρχουν δύο πρόσφατα επιστημονικά θεολογικά βιβλία που αποκαλύπτουν πολλά και ασκούν τη δέουσα τεκμηριωμένη και συγκεκριμένη επιστημονική-θεολογική κριτική ³⁻⁴.
Οι υπόλοιποι τι κάνουμε; Έσκυψε ποτέ κανείς μας πάνω σε τέτοια βιβλία; Ή αντιδρούμε μόνο όταν θα βγει κανένας άθεος να βλαστημήσει για να δείξουμε εύκολα κι ανέξοδα την ορθοδοξοφροσύνη μας;
Κι από την άλλη, καμωνόμαστε πως «οι κρυφοί αιρετικοί»⁵ μέσα στη θεσμική εκκλησία και στην ακαδημαϊκή θεολογία δεν υπάρχουν, ενώ έχουν γίνει κυρίαρχο και εξουσιαστικό ρεύμα· σε συνεργασία και με την υποστήριξη φυσικά του συστήματος του κομματικού φεουδαλισμού που διαφεντεύει τη χώρα.
Με τις πρεσβείες της Αειπαρθένου Παναγιάς μας, ας είναι καλή κι ευλογημένη η χρονιά για όλους!
——————————
1. Από την ομιλία μου στην παρουσίαση του βιβλίου Ηδονοδοξία. Κριτική στη μεταπατερική θεώρηση της αειπαρθενίας της Θεοτόκου του καθηγητή Ιωάννη Γ. Κουρεμπελέ, στις 10 Μαΐου του 2019 στο πλαίσιο της 16ης Διεθνούς Έκθεσης Βιβλίου Θεσσαλονίκης.
2. Φώτης Κόντογλου. Παναγία και Υπεραγία. Σελ. 71. Εκδ. Αρμός, Αθήνα, 2000.
3. Ιωάννης Γ. Κουρεμπελές. Ηδονοδοξία. Εκδ. Αθανασίου Αλτιντζή, Θεσσαλονίκη, 2019.
4. Αναστάσιος Ομ. Πολυχρονίδης. Αποδομητές της Ορθόδοξης Θεολογίας. Εκδ. Κυριακίδη, Θεσσαλονίκη, 2021
5. Φώτης Κόντογλου. Ευλογημένο Καταφύγιο (5η Έκδοση). Εκδ. Άγκυρα, Αθήνα, 2015.