ΝΙΚΟΣ Ε. ΣΑΚΑΛΑΚΗΣ
ΜΑΘΗΜΑΤΙΚΟΣ
(Η Αποστολική Εκκλησία)
ΜΕΡΟΣ ΙΑ΄
Αναμφίβολα, η ορθή πίστη (=Ορθοδοξία) είναι το θεμέλιο της σωτηρίας μας.
Δεν είναι τυχαίο, ότι στην αρχή της Δεσποτικής Νηστείας, στην Αγία Τεσσαρακοστή, εορτάζουμε τον θρίαμβο της Ορθοδοξίας απέναντι στη βιαιότητα των αιρέσεων.
Ναι μεν οι πολιτισμοί μεταβάλλονται μέσα στην Ιστορική διαδικασία, αλλά η Εκκλησία κάτω από την αλήθεια του Ευαγγελίου έχει αναδεχθεί την ευθύνη της σωτηριολογικής επιστεγάσεως των κοινωνιών, προς αγιασμό των δυνάμεών τους και ως στροφή προς Πολιτειολογία θεμελιωμένη στην αλήθεια του Χριστού.
Προς αποφυγή πνευματικών κρίσεων (=έλλειψις αληθινών πνευματικών ηγετών), ο Θεοφόρος Ιγνάτιος διατύπωσε οδηγία ορθή, θεόπνευστη, ως ποιμαντική φροντίδα της Εκκλησίας: «Σπουδάζετε ουν βεβαιωθήναι εν τοις δόγμασιν του Κυρίου και των Αποστόλων» (Τραλλιανοίς, ΧΙΙΙ, 8 – 9).
Πριν σαράντα – πενήντα χρόνια, πολλές Ι. Μητροπόλεις έκλειναν μέσα τους την δίψα για την λάμψη – ζωή της Αποστολικής Εκκλησίας∙ παράδειγμα οι Μητροπόλεις Φλωρίνης και Λαρίσης.
Από 24 – 26 Σεπτεμβρίου 1973, έλαβε χώρα στη Λάρισα το Δ΄ Ιερατικό Συνέδριο με θέμα: «Βαρνάβας, Τίτος, Τιμόθεος – Αποστολικές μορφές της Εκκλησίας του Χριστού».
Tέλη Σεπτεμβρίου και αρχές Οκτωβρίου του 1980, πραγματοποιήθηκε το ΙΑ΄ Γενικό Ιερατικό Συνέδριο της Ι. Μ. Φλωρίνης στην Ι. Μονή Αγ. Παρασκευής Μηλοχωρίου – Εορδαίας, με θέμα: «Αποστολική Εκκλησία».
Τα κείμενα των (ανωτέρω) συνεδρίων δεν αποτελούν μία απλή αναδρομή στο παρελθόν∙ έρχονται να ποτίσουν, έως και σήμερα, την προβληματική γη του σημερινού πληρώματος της Εκκλησίας. Ιδιαίτερα, έρχονται, να ενισχύσουν την πνευματική άμυνα έναντι των αιρέσεων.
Μας υπενθυμίζουν, ακόμη, τα κείμενά τους, την μέγιστη δύναμη που εκλύεται από την αγάπη του Χριστού προς ημάς∙ αυτή (μόνο) μπορεί να μεταμορφώσει τον κόσμο.
Σχετικά, στην «προς Διόγνητο Επιστολή», του Ιουστίνου φιλοσόφου και μάρτυρος, διαβάζουμε:
«Ο γαρ Θεός τους ανθρώπους ηγάπησε, δι’ ους εποίησε τον κόσμον, οίς υπέταξε πάντα τα εν τη γη, οίς λόγον έδωκεν, οίς νούν, οις μόνοις άνω προς αυτόν οράν επέτρεψεν, ούς εκ της ιδίας εικόνος έπλασε, προς ούς απέστειλε τον υιόν αυτού τον μονογενή, οις την εν ουρανώ βασειλείαν επηγγείλατο και δώσει τοις αγαπήσασιν αυτόν (Χ, 40).
Εάν δούμε τις σταθμίσεις και τα κέντρα βάρους στην πνευματική ζωή, που υπογραμμίζουν οι «Πράξεις των Αποστόλων», ο Άγιος Ιγνάτιος ο Θεοφόρος και άλλες Αποστολικές μορφές τότε, αναμφίβολα, κατανοούμε την προσπάθεια των μακαριστών Επισκόπων Φλωρίνης Αυγουστίνου και Θεολόγου Λαρίσης, να φανερώσουν στα συνέδριά τους τις αγιοπλαστικές δυνάμεις της Αποστολικής Εκκλησίας, την εξακτίνωσή της, που είναι στις διαστάσεις: Ορθή πίστη, Λατρεία, Ηθική, κοινωνικότητα και Μαρτύριο.
1ο Σχόλιο: Πριν ακόμη αναφερθούμε στις ανωτέρω διαστάσεις, να υπογραμμίσουμε, ότι ο Ευαγγελικός, ο Αποστολικός και ο Πατερικός λόγος, δεν είναι κολλεκτιβισμός του λόγου, που προωθεί ένα πνεύμα μαζοποιήσεως, όπως επιχειρούν τα πολιτικά κόμματα. Αντίθετα, στην Εκκλησία, έχουμε το χάρισμα της Ισηγορίας, που προϋποθέτει τη συνείδηση του προσώπου σε αδιάλειπτη σύνδεση με τον Χριστό∙ έχουμε δηλαδή το χάρισμα του λόγου ως έκφραση ελευθερίας και καθήκοντος.
Τονίζει ο Απ. Παύλος (παράδειγμα), ότι η εξουσία «Θεού γαρ διάκονος εστι σοι εις το αγαθόν». Χρησιμοποιεί την προσωπική αντωνυμία «σοι» (τέλος σχολίου).
Γνωρίζουμε, ότι το ποιμαντικό έργο (φροντίδα) έχει θεμέλιο την ορθή πίστη. Κέντρο της Εκκλησιαστικής ζωής η αναφορά στον ΑγιοΤριαδικό Θεό, στο Χριστό, στην ορθή πίστη.
Εργασθήτε επάνω στο πραγματικό θεμέλιο, με τέλεια πιστότητα και καθαρότητα, γράφει ο Άγιος Ιγνάτιος. Υπενθυμίζουμε, πάλι, την «προς Μαγνησίους Επιστολή»:
«Σπουδάσατε ουν βεβαιωθήναι εν τοις δόγμασι του Κυρίου και των Αποστόλων» (ΧΙΙΙ, 21 – 22).
Ο κίνδυνος του Εκκλησιαστικού γίγνεσθαι είναι η αίρεση, οι κακοί ποιμένες.
Στις «Διαταγές των Αποστόλων» (ΙΙΙ, 33 – 35), διαβάζουμε:
«Οι ταχθέντες δι’ ημών γνώμη Χριστού επίσκοποι, πάντα κατά τας παραδοθείσας ημίν εντολάς ποιήσθε, ειδότες, ότι «ο ημών ακούων Χριστού ακούει, ο δε Χριστού ακούων του Θεού αυτού και πατρός ακούει», ω η δόξα εις τους αιώνας. Αμήν».
Αναμφίβολα, ο Θεός χαρίζει σ’ αυτούς που βιώνουν ορθά την πίστη, πνεύμα θάρρους και δύναμης∙ και όχι πνεύμα δειλίας, γι’ αυτό και ο Άγιος Ιγνάτιος, γράφει: «Στήθι Εδραίος ως άκμων τυπτόμενος» έναντι των αιρετικών (Προς Επίσκοπον Σμύρνης Πολύκαρπον – ΙΙΙΙ, 19 – 20).
2ο Σχόλιο:
Στο Δ΄ Ιερατικό Συνέδριο (24-26 Σεπτ. 1973) στην Ι. Μ. Λαρίσης, ο Αρχιμ. Νικόδημος Γιαννακόπουλος, τόνισε: «Ο Επίσκοπος δεν είναι απλώς ένα πρόσωπο μέσα σ’ όλα τα άλλα, αλλά ο εις τύπον και τόπον Χριστού ιστάμενος εν μέσω των πιστών, που εκφράζει την πίστιν και την πνευματικήν εμπειρίαν της ζωής της Εκκλησίας. Εάν ο Επίσκοπος δεν ζη και δεν εκφράζη την εμπειρίαν αυτή της Εκκλησίας, (τότε) η θέσι του μέσα στην Εκκλησία δεν είναι σύμφωνος με την παράδοση της Εκκλησίας και επομένως δεν μπορεί να είναι πατήρ της Εκκλησίας, πατήρ των πιστών. Μένει σαν εκκλησιαστικός διοικητής» (Σελ. 56) (Τέλος σχολίου).
Σ’ αυτή την πίστη για τον Επίσκοπο, εστιάζει την ποιμαντική φροντίδα του ο Άγιος Ιγνάτιος. Πολλές φορές στις επιστολές του προσεγγίζει και θεματοποιεί την διακονία του Επισκόπου, Επόμενος τοις ίχνεσιν των Αγίων Αποστόλων, οι οποίοι ευεργετικώς, με ένθεο πόνο, προειδοποιούν:
«Προ πάντων φυλάσσεσθε, ώ επίσκοποι, τας δεινάς και χαλεπάς και αθεμίτους αιρέσεις, φεύγοντες αυτάς ως πυρ φλέγον τους αυτώ πλησιάζοντας∙ φεύγετε δε και τα σχίσματα» (Διαταγαί Αποστόλων – ΣΤ, Ι). Εντός του πνεύματος των Αποστόλων, ο Άγιος Ιγνάτιος γράφει:
«Φυλάτεσθε ουν τους τοιούτους (αιρετικούς)∙ τούτο δε έσται υμίν μη φυσιουμένους, και ούσιν αχωρίστοις Θεού Ιησού Χριστού και του Επισκόπου και των διαταγμάτων των Αποστόλων» (Τραλλιανοίς, VII, 1-3).
3ο Σχόλιο: Αυτή η θεολογική ακρίβεια (δομή) της μετάβασης από τον Λόγο στα διατάγματα των Αποστόλων και στην εξάπλωσή τους με ευθύνη των Επισκόπων (και πρεσβυτέρων), διαφυλάχθηκε ως κόρη οφθαλμού (με προσήλωση) από τους μακαριστούς, αγίους Επισκόπους, Θεολόγο Λαρίσης και Φλωρίνης Αυγουστίνο.
Αναμφίβολα, η Αποστολική γλώσσα τους, με αλήθεια και ελευθερία, δεν συμβάδιζε με την αντινομία λόγων και έργων του Αρχιεπισκόπου (τότε) Σεραφείμ.
Σε μελλοντικό άρθρο μας, θα απαντήσουμε και θα υπογραμμίσουμε, την ωμή αλήθεια για το Σεραφειμικό καθεστώς, για να βοηθήσουμε τους αγνοούντας εν Χριστώ αδελφούς. (Συνεχίζεται)