Από το κίνημα υπέρ της ζωής του αγέννητου παιδιού «Αφήστε με να Ζήσω!».
Το κίνημα υπέρ της ζωής του αγέννητου παιδιού «Αφήστε με να Ζήσω!» χαιρετίζει καταρχήν την απόφαση της Εθνικής Αρχής Υποβοηθούμενης Αναπαραγωγής να θέσει σε διαβούλευση τη δημιουργία «τράπεζας ζωής», προκειμένου τα πλεονάζοντα αζήτητα κατεψυγμένα έμβρυα, τα οποία είναι στην πραγματικότητα άνθρωποι μοναδικοί, μικρότατα παιδιά, να μην καταστρέφονται, αλλά να δωρίζονται σε άτεκνα παντρεμένα ανδρόγυνα (και όχι ζευγάρια), τα οποία επιθυμούν να αποκτήσουν παιδιά.
Η κίνηση αυτή αποτελεί πράξη εκτίμησης και σεβασμού στην ανθρώπινη ζωή, που αρχίζει από τη στιγμή της σύλληψης ή της γονιμοποίησης είτε αυτή γίνει μέσα στο σώμα της γυναίκας, είτε στο εργαστήριο. Όμως, μια τόσο γενναία πράξη αγάπης απέναντι στο παιδί, για να αποβεί τελικά ευεργετική για αυτό, πρέπει να ολοκληρωθεί και με το σωστό τρόπο.
Ζητάμε, λοιπόν, η διαδικασία της «τράπεζας ζωής» να εξασφαλίζει πως τα πρώιμα μωρά–έμβρυα θα εμφυτευτούν στη μήτρα της γυναίκας που θα γίνει η μητέρα τους. Και πως όταν γεννηθούν θα έχουν για μητέρα τη γυναίκα που τα κυοφόρησε και τον σύζυγό της για πατέρα. Πως δεν θα γίνουν αντικείμενα συναλλαγής σε διαδικασίες παρένθετης μητρότητας, πως δεν θα καταλήξουν μέσα από περίεργα μονοπάτια να έχουν δύο μπαμπάδες ή δύο μαμάδες, ή μόνο έναν γονέα, πως δεν θα κινδυνεύσουν στο μέλλον να έλθουν σε γάμο και να τεκνοποιήσουν με κάποιο βιολογικό τους συγγενή. Ειδικά για το τελευταίο, θα πρέπει να γίνεται γνωστό στο παιδί ποιοι ήταν οι βιολογικοί του γονείς, ώστε να αποφευχθούν φαινόμενα αιμομιξίας.
Θα είναι τραγικό για αυτά τα πλάσματα που από την αρχή της ζωής τους γνώρισαν την κατάψυξη και την απόρριψη από τους βιολογικούς τους γονείς, να τους επιφυλαχθεί και η στέρηση της μάνας που τα γέννησε, η έλλειψη και μπαμπά και μαμάς ή η ατυχία μιας αιμομικτικής σχέσης από κακή καταγραφή της διαδρομής τους.
Πηγή στοιχείων:
https://www.iefimerida.gr/ygeia/diaboyleysi-dorea-kryosyntirimenon-embryon