Οι Βαλκανικοί πόλεμοι κυρήχθηκαν εναντίον της Τουρκίας από την Ελλάδα, Βουλγαρία, Σερβία και το Μαυροβούνιο, για να ικανοποιήσουν τις εδαφικές διεκδικήσεις τους επί της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας, εφόσον διαρκούσε ο Ιταλο-Τουρκικός πόλεμος.
Στίς 13.30 τnς 5ns ΔΕΚ 1912 μετά την κήρυξη του πολέμου κατά της Τουρκίας τελέσθηκε Αγιασμός επάνω στο ΑΒΕΡΩΦ, στο οποίο ήταν παρόντες ο Βασιλιάς Γεώργιος, ο Πρωθυπουργός Ελευθέριος Βενιζέλος, ο Υπουργός Ναυτικών Νικόλαος Στράτος. Η Εκκλησία μας για άλλη μια φορά ευλόγησε τα όπλα για τον ιερό και εθνικό μας αγώνα. Ο Ε. Βενιζέλος στον χαιρετισμό του είπε : “Κατερχόμεθα είς τον αγώνα πλήρεις εμπιστοσύνης κατά ξηράν, ως εκ των συμαχιών μας, αλλά και με την ίδιαν πεποίθησην κατά θάλασσαν, της οποίας τον αγώνα η συμμαχία εμπιστεύεται είς ημάς… Η Πατρίς αξιοί από υμάς όχι απλώς να αποθάνετε υπέρ αυτής, αυτό θα ήτο το ολιγότερον. Αξιοί να νικήσετε. Και θα νικήσετε. Είμαι υπερβέβαιος».
Το βράδυ της ίδιας ημέρας ο στόλος μας αγκυροβόλησε στους ΩΡΑΙΟΥΣ ΕΥΒΟΙΑΣ. Οι ΩΡΑΙΟΙ υπήρξαν η κύρια βάση του Ελληνικού ναυτικού και στον ατυχή Ελληνοτουρκικό πόλεμο του 1897. Παρουσιάζουν όμως δύο σοβαρά μειονεκτήματα. Ήταν ελάχιστα οχυρωμένοι και ευπρόσβλητοι και το κυριότερο, απέχουν 175 ν. μίλια από την έξοδο των Δαρδανελίων. Γι’ αυτόν ακριβώς τον λόγο το πρωί της 6ns Οκτωβρίου 1912 ξεκίνησε για την κατάληψη της νήσου ΛΗΜΝΟΥ και την άμεση χρησιμοποίηση του Μούδρου που απείχε 44 ν. μίλια, ως κυρίου ορμητηρίου του Ελληνικού στόλου (Σχ. 1) όπως και έγινε. Ο Ελληνικός στόλος απελευθέρωσε διαδοχικά την Λήμνο (8 ΟΚΤ 1912), την Ιμβρο, Θάσο, Αγ. Ευστράτιο (18 Οκτ.), Σαμοθράκη (19 Οκτ), Ψαρά (21 Οκτ), Τένεδο (24 Οκτ), Ικαρία (4 Νοε), Λέσβο (8 Δεκ) , Χίο (21 Δεκ.) και Σάμο (2 Mαρτίου 19).