Η αρετή της μετανοίας δεν έχει τέλος

Μετάνοια: Το να πέσωμεν και να τραυματισθώμεν, τούτο έξεστι τοις ανθρώποις, εφ’ όσον και αν μία ημέρα εστίν η ζωή του ανθρώπου επί της γης, έγκειται η διάνοια αυτού επί τα πονηρά εκ γεννήσεως αυτού, αλλά το να πέσωμεν και να μείνωμεν εν τω πτώματι, τούτο ουχί ανθρώπινον.

 

Τέκνα μου, οσάκις ίδητε τον λογισμόν να σας ελέγχη δι’ αμαρτίαν τινά, αμέσως πάρετε το φάρμακον, μετανοήσατε, κλαύσατε, εξομολογηθήτε, και ιδού επανέρχεσθε εις την προτέραν και καλυτέραν κατάστασιν.

Γέροντας Εφραίμ της Αριζόνας

Πατρικαί Νουθεσίαι
ΚΕΦΑΛΑΙΟΝ Γ΄
Περί Αμαρτίας, Μετανοίας, Πένθους και Δακρύων

 

ΒΗΜΑ ΟΡΘΟΔΟΞΙΑΣ