Ο πρέσβης ε.τ. Γιώργος Αϋφαντής αναλύει γιατί στη στρατηγική της Τουρκίας η πιθανότητα και σύγκρουσης με την Ελλάδα αν δεν μπορεί μόνο με πίεση να αποσπάσει όσα προκλητικά διεκδικεί, είναι «θυσία» που είναι έτοιμη να καταβάλει, ενώ αντίθετα στην Ελλάδα το πολιτικό σύστημα παρά την διαχρονική αποτυχία της κατευναστικής πολιτικής, δεν φαίνεται να έχει αποφασιστικότητα στην αποτροπή και την άμυνα για την εθνική του κυριαρχία, περιοριζόμενο απλά στην προβολή εξοπλισμών που αγοράζει και επικλήσεων στο διεθνές δίκαιο την ώρα που στο πεδίο η άλλη πλευρά παρά τις προσβολές που διαπράττει έναντι της Ελλάδας συναντά μία δική μας αντιφατικότητα.
Την ώρα που η Τουρκία εξαρτά την εδαφική κυριαρχία των Ελληνικών νησιών με την αποστρατιωτικοποίηση τους, όπως είπε είναι απορίας άξιο, γιατί η Ελλάδα δεν τα εξοπλίζει περαιτέρω και γιατί δεν επιδεικνύει έγγραφα συμμάχων από τα τέλη της δεκαετίας του 40 , των ΗΠΑ και του Ηνωμένου Βασιλείου, στο ΟΗΕ, όπου αναγνωρίζουν το δικαίωμα αυτό στην Ελλάδα από τότε. Κατά τον κ. Αϋφαντή εξακολουθούμε να μετράμε λάθος την Τουρκία και κυρίως ότι έχει αλλάξει πίστα ποιοτικά στις προκλήσεις της, την ώρα που άλλοι παίκτες ισχύος διεθνώς, είτε για τα συμφέροντα τους δεν κοντράρουν την Τουρκία, είτε δεν κατανοούν την ανοχή μας στις προσβολές που υφιστάμεθα και έτσι δικαιολογούν τον Τουρκικό αναθεωρητισμό.
Κατά την εκτίμηση του ο Ερντογάν δεν «καίγεται» να ενσωματώσει το Κατεχόμενο τμήμα της Κύπρου, από τη στιγμή που μέσω των σχεδίων, με τις ευλογίες του Γ.Γ. του ΟΗΕ, της Ε.Ε. και μεγάλων συμμάχων αλλά και της ίδιας της Κυπριακής πολιτικής ελίτ, οδεύουμε σε αυτοκατάργηση της Κυπριακής Δημοκρατίας ως οντότητας Το πιθανότερο είπε, είναι να δει η Τουρκία ένα κράτος με «Τουρκική σφραγίδα» εντός της Ε.Ε., έτσι όπως οδεύουμε για επίλυση του Κυπριακού .