Γεωργίου Ἰ. Βιλλιώτη
Ἡ ἀπαιτητικὴ φράση τῆς ἡμέρας
Εἶναι παρήγορο ποὺ πληθαίνουν οἱ ἱστότοποι, οἱ ἐφαρμογὲς ποὺ καταγίνονται μὲ γλωσσικὰ θέματα. Χρειάζεται ὅμως προσοχή, διότι παρὰ τὶς καλὲς προθέσεις, στοὺς ἱστοχώρους αὐτοὺς ἐπιπολάζουν λάθη καὶ ἀστοχίες. Ἰδοὺ μία ἐξ αὐτῶν: ἀλήστου μνήμης εἶναι ὁ ἀξέχαστος, ἔγραφε ἡ καλὴ συνάδελφος μὲ τὸ ἀκόλουθο παράδειγμα: «ὁ ἀλήστου μνήμης Ἄλμπερτ Ἀϊστάιν». Ἡ στερεότυπη ἔκφραση: «ἀλήστου μνήμης» στὰ νέα ἑλληνικὰ ἔχει ἀρνητικὴ συνυποδήλωση: ὁ ἀλήστου μνήμης ὑπουργὸς ποὺ εἶχε δηλώσει ὅτι τὴν ἑλληνικὴ σημαία στὰ Ἴμια τὴν πῆρε ὁ ἀέρας. Ἰσοδύναμη λέξη εἶναι ὁ περιβόητος καὶ ὄχι ὁ ἀξέχαστος.
Δείτε ΕΔΩ όλα τα σχετικά άρθρα της Γωνιάς της Γλώσσας