Χαρά Λιαναντωνάκη
Δημοσιογράφος
Στην καμπή του καλοκαιριού και το πέρασμα στο γλυκό φθινοπωρινό φως, το υπέροχο φως της πατρίδας μας, οι αρχαιολόγοι άρχισαν να αποκαλύπτουν στη Μακεδονία το επιμελώς κρυμμένο επί 2500 χρόνια, και καλά προφυλαγμένο κάτω από τόνους χωμάτων, ΄μυστικό’ του μεγαλοπρεπούς τάφου της Αμφίπολης στον τύμβο Καστά. Μαγευτικές φωτογραφίες του υπέροχου Mακεδονικού μνημείου κατακλύζουν το διαδίκτυο και τα τηλεοπτικά κανάλια.
Φθινόπωρο 2014 και, ενώ άνοιγαν τα σχολεία την 11η Σεπτεμβρίου, δύο μέρες νωρίτερα το Γ΄ θερινό τμήμα της Βουλής έκλεινε τις εργασίες του με θυελλώδεις για την ελληνική κοινωνία εξελίξεις.
Από το μυστικό του τάφου βρεθήκαμε στα… Μυστικά του Βάλτου, ενθυμούμενοι το γνωστό αφιερωμένο στον Μακεδονικό αγώνα βιβλίο της Πηνελόπης Δέλτα (γιαγιάς του Έλληνα πρωθυπουργού). Λογοπαίγνιο απλώς, ή αποκαλυπτική αμφισημία; Από τη μια κρατάμε την ανάσα μας μπροστά στο αναδυόμενο ‘Μυστικό του Τάφου’ και το σπάνιο καλλιτεχνικό κάλλος- ιδίως των Καρυάτιδων που το ΄φρουρούν’ με τον ωραίο χιτώνα τους, από την άλλη κρατάμε την ανάσα μας από τη δυσοσμία που αποπνέει το… χωρίς χιτώνα μυστικό του βάλτου των ‘διαφορετικών’ σαρκικών παθών, τα οποία ήδη από προχθές προστατεύονται ως έννομο αγαθό από την ελληνική έννομη τάξη!
Το ατυχώς ονομαζόμενο ‘αντιρατσιστικό’ νομοσχέδιο, το οποίο ψηφίστηκε από την Ελληνική Βουλή, αντί να διορθώσει τα κακώς κείμενα των πράξεων ρατσισμού, τα…. βαλτώνει και τα διαιωνίζει με επικίνδυνες συνέπειες για την κοινωνία μακροχρόνια. Γι’ αυτό, θυελλώδεις ήταν οι αντιδράσεις που εκφράστηκαν από πολιτικούς, νομικούς αλλά και απλούς πολίτες, από λαϊκούς αλλά και από τον κλήρο, σποραδικά δυστυχώς, αλλά με ορισμένες δυνατές φωνές μητροπολιτών οι οποίοι ορθοτόμησαν άφοβα λόγον αληθείας και φώτισαν ενδελεχώς ορισμένα, απαράδεκτα κατά την Εκκλησία και την Παράδοσή μας, σημεία του νέου νόμου
Ο και «τρομονόμος» εύστοχα επονομαζόμενος, αποτόλμησε κάτι πρωτοφανές: την ποινικοποίηση της έκφρασης, των συναισθημάτων και αυτής της σκέψης και την θεσμική επιβολή ανατροπών στην φυσιολογία των ανθρωπίνων σχέσεων και νέων αντιλήψεων οι οποίες μάλλον καλλιεργούν τον ρατσισμό και τον κοινωνικό διχασμό παρά τον αντιμάχονται, ενθαρρύνοντας τον χαφιεδισμό μεταξύ των πολιτών και τις ΄καταγγελίες’ για ‘υποκίνηση μίσους’ σαν να ήταν τα συναισθήματα κάτι το μετρήσιμο (!) και , τελικά, αφήνοντας τα θύματα του πραγματικού ρατσισμού στην τύχη τους… Αυτό το μνημείο νομοθετικού, θα λέγαμε, ρατσισμού βάλλει πρωτίστως κατά των συνταγματικά κατοχυρωμένων ελευθεριών του ανθρώπου, αλλά και των θεσμών-πυλώνων, της οικογένειας και της Εκκλησίας, (ακόμη και αν δεν επέβαλε ακόμη σ’ αυτή τη φάση τον προστατευόμενο γάμο των ομοφυλοφίλων, όμως καθιστά όλους τους ‘μη διαφορετικούς’ οιονεί υποκινητές «μίσους» κατά των ΄διαφορετικών’, ιδίως δε τους χριστιανούς, τον πιστό λαό και κλήρο, στο βαθμό που τα ιερά κείμενα της Εκκλησίας μας σαφώς στηλιτεύουν τη διαστροφή και διαφυλάσσουν την υγιή κοινωνικότητα, τις κατά φύσιν και κατά Θεόν ανθρώπινες σχέσεις.
Στην πολύπαθη Ελλάδα μας, η οικονομική αφαίμαξη που επιβλήθηκε δια των -παρά την φύση του Νόμου και του Συντάγματος – δυσβάστακτων Μνημονίων, επιστεγάστηκε με μια απολυταρχικού τύπου δεσποτεία κατά της κοινωνίας: την επιβολή στον τράχηλο του λαού μας ζυγού πλήρους ανατροπής της φυσιολογικής μορφής σχέσεων στην κοινωνία, καθότι καταργούν το σαφές όριο μεταξύ φυσιολογικού και διαστροφικού, κυρίως στη σεξουαλική έκφραση.
Επιπλέον, η θεσμική εκτροπή είναι προφανής: μια διορισμένη ‘συγκυβέρνηση’ και όχι μια δημοκρατικά εκλεγμένη από τον λαό κυβέρνηση, αποφάσισε τάχα για το καλό όλων μας, της πλειοψηφίας δηλαδή, ριζικές ‘θεσμικές’ αλλαγές που κυνικά και αδίστακτα τρομοκρατούν, φιμώνουν την ελευθερία έκφρασης και αναιρούν το μέτρο της ευπρέπειας στις ανθρώπινες σχέσεις, αμφισβητούν την φυσιολογία και τελικά τη συλλογική κοινή ζωή και μνήμη στην Ελλάδα.
Τελικά, το θερινό τμήμα της Βουλής της «Ελληνικής Δημοκρατίας» προοιωνίζεται έναν… βαρύ χειμώνα αντιδημοκρατικών καταιγιστικών καινοτομιών επιβλαβών για την υγεία, επιβάλλοντας ελέω κάποιων μειοψηφιών …extreme sports ανοχής για όλους και όλα! Τα «μυστικά του βάλτου» του νέου ‘αντιρατσιστικού’ νόμου όζουν, διότι είναι το απόσταγμα της σαρκολαγνίας της εποχής που ασύδοτα και πορνικά επιβάλλεται πλέον ως μια «νέα τάξη πραγμάτων» και ‘ηθών’, εξ ορισμού αμφι-λεγόμενη και κύναιδη. Ποικίλα σαρκικά πάθη, ανορθόδοξες και βδελυκτές ΄διαφορετικότητες΄ – ομοφυλοφιλία, παιδεραστία, κτηνοβασία, μοιχεία, πολυγαμία κ.ο.κ. – ‘καταπιεσμένων’ τάχα μειονοτήτων, που επί δεκαετίες εκλιπαρούσαν για θεσμική αναγνώριση, τώρα επικυρώνονται στην μέχρι πρότινος τουλάχιστον Ορθόδοξη Ελλάδα, δια νόμου! Ήδη παρελαύνουν σε δημόσια κοινή θέα οι gay ομάδες σε Θεσσαλονίκη και Αθήνα, κάθε χρόνο, διαφημίζοντας τα έκλυτα ‘ νέα’ ήθη που κομίζουν, με τις θωπευτικές ευλογίες εγχώριων δημοτικών αρχόντων και ‘δηλωμένων διαφορετικών’ επωνύμων της showbiz και του θεάτρου της πολιτικής σκηνής..
Αλλά, ουδέν κρυπτόν υπό τον ήλιον… Ιδού η νέου τύπου Βαβέλ αποκαλύπτει τη δόλια αμφισημία της, διαμορφώνοντας νέες νοοτροπίες με την κυνική αστυνόμευση της σκέψης, της κρίσης και της λογικής μας, την καταδυνάστευση της κοινής λογικής και ωφέλειας.
Και ενώ η ελληνική αλλά και παγκόσμια κοινή γνώμη έχει προσηλωμένο το ενδιαφέρον της στην αρχαία Αμφίπολη, ανακαλύπτοντας το κάλλος των αρχαίων καλλιτεχνημάτων, καμωμένων με αρμονική αίσθηση του μέτρου, η σύγχρονη Βαβέλ απεκδύεται τον χιτώνα της ευπρέπειας και απογυμνωμένη παρελαύνει καυχώμενη για την ασχήμια της δυσαρμονίας και παρακμής, που προβάλλει ενσυνείδητα μπροστά στα μάτια των παιδιών μας.
Τα παιδιά ξεκίνησαν πάλι φέτος με αγιασμό (ακόμη!) το νέο σχολικό έτος. Οι καμπάνες χτύπησαν δυνατά και χτυπούν στις εκκλησιές της μνήμης μας, της οικογενειακής, της συλλογικής, της εθνικής. Η ιδιότυπη γενοκτονία που παγκοσμίως επιχειρείται, ασφαλώς δεν έχει ιστορικό προηγούμενο στην πατρίδα μας, ούτε στα χρόνια στα οποία καταλύθηκε η Δημοκρατία. Ο νέος, κατ’ ευφημισμόν λεγόμενος ‘αντιρατσιστικός’ νόμος αποκαλύπτει το βαθιά ρατσιστικό και απάνθρωπο πνεύμα του, αδιαφορεί δε παντελώς για τα θύματα – τα θύματα του πραγματικού ρατσισμού και του κοινωνικού αποκλεισμού, τα εκατομμύρια θύματα της τεχνητής «Κρίσης «και της τεράστιας φτώχιας που αυτή επέσυρε σε μεγάλη μερίδα του πληθυσμού. Οι αληθινοί τρομοκράτες, όσοι θεσμοθετούν ως τρόπο ζωής τον τρόμο, την ανέχεια, την αδικία και τη διαίρεση στον λαό μας, πρέπει επιτέλους να χάσουν την εξουσία τους, να τους αφαιρεθεί δια νόμου και δια ψήφου η όποια δύναμή τους για καταστροφή.
Εντός και εκτός της χώρας μας η Νέα Τάξη προελαύνει σε όλα τα μέτωπα. Αλλά εμείς στεκόμαστε όρθιοι αφορώντες εις Χριστόν Ιησούν. Στώμεν καλώς! Στώμεν μετά φόβου. Ζωή εκ του Τάφου ανέτειλε, όχι φυσικά από τον τάφο της Αμφίπολης, αλλά από τον Πανάγιο Τάφο του Χριστού μας στην Αγία Πόλη. Η Εκκλησία δείχνει τον δρόμο, ηγείται πάντοτε διότι είναι η Ουσία και όχι Εξ-Ουσία. Όσο και αν βάλλεται «φυλάσσει Θερμοπύλες» σε όλα τα μέτωπα της ζωής, διότι ο Αρχηγός της Πίστεώς μας Ιησούς Χριστός είναι ο Αρχηγός της ζωής.
Δεν δεχόμαστε τον νέο νόμο, διότι εκτός των άλλων αποτελεί θεομπαιξία. Ο λόγος της Αγίας Γραφής δεν είναι υπό διαπραγμάτευση με κοσμικές εξουσίες. Είναι ο λόγος του Θεού και ο Θεός είναι Αγάπη και η Αγάπη ουδέποτε εκπίπτει. Οι χριστιανοί δεν κάνουν εκπτώσεις σε ζητήματα Πίστεως και αληθείας. Ομολογούν την Αλήθεια και δίνουν μαρτυρία. Δεν το γνωρίζουν οι άρχοντες που καταδυναστεύουν τους λαούς; Πάντως οι ιεράρχες μας το γνωρίζουν, και είναι αυτοί πρωτίστως που έχουν την ευθύνη ως ποιμενάρχες να το θυμίζουν στον λαό του Θεού με το παράδειγμα και το κήρυγμά τους: ότι η πειθαρχία και η υπακοή στην εξουσία έχει τα όριά της και αυτά είναι σαφώς καθορισμένα άπαξ δια παντός από την Εκκλησία μας.
Πειθαρχείν δε Θεώ μάλλον ή ανθρώποις (Πράξεις 5,29)