Το «εμπόδιο» αυτό ήρθε να άρει η γνωστή ΑΠΟΦΑΣΗ 2499/2012 ΤΟΥ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟΥ ΤΗΣ ΕΠΙΚΡΑΤΕΙΑΣ, η οποία, παρά την κατηγορηματικά αντίθετη διάταξη του Συντάγματος, έκρινε ότι στα αναδασωτέα επιτρέπεται να εγκαθίστανται όχι μόνο ανεμογεννήτριες αλλά και κάθε «έργο το οποίο αποβλέπει την εξυπηρέτηση ανάγκης με ιδιαίτερη κοινωνική, εθνική ή οικονομική σημασία».
Εἶναι τὸ νερὸ ἐμπορικὸ προϊὸν καὶ μπορεῖ νὰ ὑπαχθεῖ σὲ καθεστὼς ἀγορᾶς καὶ νὰ ρυθμίζεται ἀπὸ ἕνα φορέα ὁ ὁποῖος δὲν ὑπάγεται στὸ κράτος, εἶναι τελείως ἐκτός, εἶναι ἀνεξάρτητος, ἐκδίδει δικές του ἐκτελεστὲς πράξεις, ἔχει κανονιστικὲς ἁρμοδιότητες, καθορίζει τὴν τιμολόγηση καὶ ὅλο τὸν τρόπο διαχείρισης τῆς ὑπηρεσίας ὕδρευσης καὶ ἀποχέτευσης;
…αντίθετη προς το Σύνταγμα η μεταβίβαση προς το Υπερταμείο του πλειοψηφικού πακέτου των μετοχών των ΕΥΔΑΠ / ΕΥΑΘ ιδιοκτησίας Ελληνικού Δημοσίου, διότι το Σύνταγμα απαιτεί όπως η ΕΥΔΑΠ και η ΕΥΑΘ τελούν όχι απλώς υπό την εποπτεία, αλλά υπό τον ουσιαστικό έλεγχο του Ελληνικού Δημοσίου, γεγονός που προϋποθέτει την κατοχή από το Δημόσιο της πλειοψηφίας του μετοχικού κεφαλαίου