Τον καιρό εκείνο η ατεκνία θεωρούνταν ως θεία τιμωρία, για τις αμαρτίες των ανθρώπων και είχε φοβερές κοινωνικές συνέπειες. Ο άτεκνος εθεωρείτο περιφρονημένος και ντροπιασμένος από τον Θεό και τους ανθρώπους. Κανένας δεν έτρωγε ψωμί μ’ αυτόν που δεν είχε παιδί. Όταν πήγαινε στην Εκκλησία καθόταν τελευταίος. Και αν έδινε δώρο, προσφορά στο Ναό, συνηθιζόταν να το δίνει τελευταίος στον Ιερέα.
Τη 25η του αυτού μηνός η Κοίμησις της Αγίας Άννης, μητρός της Υπεραγίας Δεσποίνης ημών Θεοτόκου