Ἕνα ἀπόγευμα πού πῆγα στήν Χρυσοσπηλιώτισσα νά προσκυνήσω, κατέβαινε ἀπό τήν σκάλα ἕνα μεγάλο ἀγόρι πού ἀπευθύνθηκε σέ μένα ὀνομαστικά: «Γειά σου, κυρία ννα». Ὅταν κάποιος μοῦ μιλᾶ ἔτσι, πάντα ψάχνω μέ τό μυαλό μου νά ἀναγνωρίσω κάποιο μαθητῆ μου, καθ᾿ ὅτι δούλεψα ἐδῶ καί στά γύρω χωριά πολλά χρόνια.
Ακουσα και λάλησα