Στην μία όχθη ίστανται όσοι ανησυχούν και επαγρυπνούν, όσοι θέλουν να ζουν με βάση τις παραδόσεις, τα ήθη και τις αξίες της Ελληνικής Ορθοδοξίας, ενώ στην αντίπερα όχθη αναπαύονται όσοι χλευάζουν και περιφρονούν “τους απέναντι”, επιθυμώντας να ζουν ευρωπαϊκά, δήθεν μοντέρνα και προοδευτικά. Ένας τέτοιος διχασμός, όμως, δεν είναι εθνικός, αλλά προεχόντως πνευματικός, κοινωνικός και πολιτισμικός, είναι η ρίζα κάθε κακοδαιμονίας στην πατρίδα μας, η οποία ανάγεται στην πρώτη άλωση της Βασιλεύουσας από τους Φράγκους του Πάπα το 1204 (13-4-1204, “ημέρα Τρίτη και δεκατρείς”) και συνεχίζεται μέχρι σήμερα.
Το διττό επίτευγμα των «υγειονομικών αναμορφωτών» σε βάρος της Εκκλησίας μας