Κάποιον νέο πού πέρασε ἀπό τό Ἀσκητήριό του καί τόν παρακαλοῦσε νά τόν κρατήση γιά μοναχό, ὁ Γέροντας ἄν καί ἤθελε ὑποτακτικό τόν ἔδιωξε, γιατί αἰσθάνθηκε δυσωδία. Ἡ ἐξέλιξη αὐτοῦ τοῦ νέου δικαίωσε τόν γέροντα Γαβριήλ καί ἀπέδειξε τήν γνησιότητα τοῦ χαρίσματός του. Ὁ ἀνωτέρω νέος, ἔγινε μέν μοναχός, ἀλλά ὕστερα ἀπέβαλε τό Σχῆμα· ὄχι μόνο παντρεύτηκε ἀλλά ἔγινε καί μοναχομάχος, ἁγιομάχος καί θεομάχος.
Ε’. Ἀσκητής Γαβριήλ Καρουλιώτης