Καὶ ὅταν κάποτε εὐδόκησε ὁ Θεὸς νὰ ἔλθει τὸ ἔαρ τῆς ἀναστάσεως τοῦ Γένους, οἱ ἀρχιερεῖς ὄχι μόνο δὲν ἀντέδρασαν, ἀποδοκίμασαν ἢ χλεύασαν τὴν παλιγγενεσία, ὅπως διατείνονται οἱ κατήγοροί τους, ἀλλὰ ἐπαναλαμβάνοντας τὸ τοῦ Συμεὼν «νῦν ἀπολύεις τὸν δοῦλον σου Δέσποτα» ἔσπευδαν αὐτόβουλοι καὶ αὐτόκλητοι νὰ εὐλογήσουν καὶ νὰ ἀδράξουν οἱ ἴδιοι, ἐὰν οἱ σωματικές τους δυνάμεις τὸ ἐπέτρεπαν, τὰ ὅπλα ἢ νὰ προσφέρουν τὸν ἑαυτόν τους ἐξιλαστήρια θυσία εὐάρεστον‚ προκειμένου νὰ κορεσθεῖ ἐπάνω τους ἡ μανία καὶ ἡ ἐκδικητικότατα τῶν τυράννων
Αρχιερείς και η Φιλική Εταιρία, Οι Αρχιερείς και το 21 (Αντίδραση ή Πρισφορά;)