Τό ἱερό σπήλαιο εἶναι κρύο καί ὑγρό. Τόν χειμῶνα παγώνει. Οἱ μο-νάζουσες μία μέρα μπροστά στήν Λάρνακα τοῦ Ἁγίου τοῦ εἶπαν μέ παράπονο:
– Καί τό πιό πτωχό σπίτι ἔχει κάποια κουρελού τήν ὁποία στρώνουν γιά χαλί. Τό δικό σου παλατάκι ἐδῶ στήν Σπηλιά δέν ἔχει τίποτα καί μαζί σου παγώνουμε καί ἐμεῖς. Κάνε κάτι νά βρεθοῦν στρωσίδια, Ἅγιέ μας!
Τό ἴδιο βράδυ ἐμφανίσθηκε ὁ ἅγιος Πατάπιος σέ κάποια κυρία στήν Κόρινθο. Τῆς ὑπέδειξε σχέδιο νά ὑφάνει, τά χρώματα πού θά διάλεγε καί πόσα μέτρα χρειαζόταν. Τῆς εἶπε ὅτι χρειαζόταν τό κιλιμάκι γιά τήν Σπηλιά του καί νά τό φέρει σύντομα.
Πράγματι ἡ κυρία τό ὕφανε καί τό ἔφερε στόν Ἅγιο. Οἱ μοναχές τό ἔστρωσαν καί ταίριαζε ἀκριβῶς στίς διαστάσεις τοῦ Σπηλαίου. Συγκινη-μένες τόν εὐχαρίστησαν, πού πάντοτε εἰσακούει τίς προσευχές τους καί ἔρχεται ταχινός ἀρωγός τους.
Ἀπό τό βιβλίο : ΔΕΛΤΟΣ ΘΑΥΜΑΤΩΝ τοῦ Ὁσίου καί Θεοφόρου Πατρός Ἡμῶν Παταπίου τοῦ Θαυματουργοῦ τοῦ Δρος Χαραλάμπους Μ. Μπούσια.
Ἐκδόσεις Ι.Μ. ΟΣΙΟΥ ΠΑΤΑΠΙΟΥ ΛΟΥΤΡΑΚΙΟΥ
Μέ τίς εὐλογίες τῆς Ἱεράς Μονῆς