Στὸ λειτουργικὸ βιβλίο «Ἱερατικὸν» βρῆκα τὴν λέξη μεσονήστιμος: «Ἕως ὧδε τὰ ἀπὸ τῆς Τετάρτης τῆς Μεσονηστίμου». Ἡ Τετάρτη τῆς Μεσονηστίμου εἶναι ἡ Τετάρτη μετὰ τὴν Κυριακὴ τῆς Σταυροπροσκυνήσεως. Ὀνομάστηκε ἔτσι, διότι βρίσκεται στὸ μέσον της Μεγάλης Σαρακοστῆς. Ἡ μεσονήστιμος ἑβδομὰς ὀνομάζεται καὶ μεσοράκοστον. Ἡ λέξη πλάστηκε κατὰ τὴν Μεσοπεντηκοστή. «Ὁ γὰρ διαληφθεὶς οὗτος θεῖος ἀνὴρ ἐν ξηροφαγίᾳ διάγειν τοὺς πιστοὺς ὑπετύπωσε καὶ κατ’ αὐτὴν τὴν Τετράδα δηλαδὴ καὶ κατὰ πᾶσαν ἁπλῶς τὴν μεσονήστιμον ἑβδομάδα» (Μιχαὴλ Γλυκᾶς, 12ος αἰῶνας) Ἡ Τετάρτη τῆς Μεσοπεντηκοστῆς βρίσκεται στὸ μέσον τῆς Πεντηκοστῆς. Ἡ λέξη λημματογραφεῖται μόνο στὸν Μικρὸ Θησαυρὸ τῆς Ἑλληνικῆς Γλώσσης τοῦ Α.Ν. Γιάνναρη (1892). Ἀπουσιάζει ἀπὸ τὰ ὑπόλοιπα λεξικά.
Δείτε ΕΔΩ τα προηγούμενα άρθρα