Ἕνα ξεχωριστὸ διήμερο εἶχαν τὴν εὐκαιρία νὰ ζήσουν οἱ Ῥωμνιοὶ τῆς Ἀθήνας τὸ Σαββατοκύριακο 16-17 Νοεμβρίου 2013. Προοριομὸς ἡ Ἱερὰ Μονὴ Ὁσίου Δαβίδ τοῦ Γέροντος Β. Εὐβοίας. Πρώτη μας στάση ἀποτέλεσε τὸ Νέο Προκόπιο τῆς Εὐβοίας ὅπου καὶ εἴχαμε τὴν εὐκαιρία νὰ ἐπισκεφτοῦμε τὸ Ἱερὸ Προσκύνημα τοῦ Ὁσίου Ἰωάννου τοῦ Ῥώσσου. Ἰδιαίτερη ἦταν ἡ χαρά μας ὅταν προσκυνήσαμε τὴν Λάρνακα μὲ τὸ Ἁγιασμένο καὶ τίμιο Ἱερὸ σκήνωμα τοῦ Ὁσίου Ἰωάννου τοῦ Ῥώσου. Τὸ Ἱερὸ ἄφθορο Λείψανο τοῦ Ἁγίου Ἰωάννου τοῦ Ῥώσου, μεταφέρθηκε ἀπὸ τοὺς πονεμένους ῥακένδυτους Μικρασιάτες πρόσφυγες στὸ ἀμπάρι τοῦ πλοίου «Βασίλειος Δεστούνης» τὸ πρωί τῆς 10ης Σεπτεμβρίου 1924 ἀπὸ τὸ λιμάνι τῆς Μερσίνας τῆς Μικρᾶς Ἀσίας μὲ προορισμὸ τὴν Εὔβοια. Τόσο μεγάλη εὐσέβεια καὶ πίστη εἶχαν οἱ ἀγαπημένοι μας Μικρασιάτες πρόσφυγες. Μπορεῖ νὰ ἔφθασαν στὴν μητροπολιτικὴ Ἑλλάδα μας πάμφτωχοι ὑλικὰ ἀλλά,μᾶς ἔφεραν τὸν ζωντανό τους πλοῦτο τῆς Ὀρθοδόξου Παραδόσεως καὶ ζωῆς ὄχι μόνο μὲ τὸ ἦθος καὶ τὴν ἀρχοντιά τους ἀλλά,καὶ μὲ τὰ πλούσια ἐκκλησιαστικὰ κειμήλια, τὶς περίπυστες ἅγιες εἰκόνες καὶ προπαντός, μὲ τὰ θησαυρίσματα τῶν ἱερῶν Λειψάνων τῶν Ἁγίων τους. Ἔτσι ἡ Εὔβοια, χάρις στὴν πίστη τῶν εὐσεβῶν Μικρασιατῶν τοῦ Προκοπίου τῆς Ἀνατολῆς,ἀπέκτησε τὸν θησαυρὸ αὐτό, δηλαδή, τὸ Ἰερὸ ἄφθορο Λείψανο τοῦ ἁγίου Ἰωάννου τοῦ Ῥώσου. Ἀφοῦ πήραμε τὴν εὐλογία τοῦ Ὁσίου καὶ μετὰ ἀπὸ σύντομη ξεκούραση,ἀναχωρήσαμε γιὰ τὴν Β. Εὔβοια.
Ἀπογευματάκι περίπου φτάσαμε στὸ χωριὸ Καλαμούδι τῆς Β. Εὐβοίας. Ἐκεῖ ἡ παρέα τῶν Ῥωμνιῶν, γευμάτισε στὴν φιλόξενη ταβέρνα ‘’ Ἀρχονταρίκι’’. Τὸ ἐπόμενο πρωί (τὴν Κυριακὴ 17 Νοεμβρίου) εἴχαμε τὴν εὐλογία νὰ παραστοῦμε στὸ ἐτήσιο Μνημόσυνο τοῦ μακαριστοῦ Γέροντος καὶ Ἡγουμένου τῆς Ἱερᾶς Μονῆς Ἀρχιμανδρίτου Ἰακώβου Τσαλίκη, μὲ ἀφορμὴ καὶ τὴν συμπλήρωση εἴκοσι δύο ἐτῶν ἀπὸ τὴν μακαρία Κοίμησή του (+21 Νοεμβρίου 1991) ποὺ τελέστηκε στὴν Ἱερὰ Μονὴ τοῦ Ὁσίου Δαυΐδ τοῦ Γέροντος. Στὴν Θεία Λειτουργία καὶ στὸ Μνημόσυνο προεξῆρχε ὁ Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Χαλκίδος, Ἰστιαίας καὶ Βορείων Σποράδων κ. Χρυσόστομος, συλλειτουργούντων πολλῶν Ἱερέων καὶ Διακόνων.
Μετὰ τὸ μνημόσυνο τοῦ Γέροντος, προσκυνήσαμε τὴν Ἱερὰ Κάρα τοῦ Ὁσίου Δαυΐδ καθὼς καὶ τὸν τάφο καὶ τὸ κελί τοῦ μακαριστοῦ Γέροντος Ἰακώβου. Ὁ ‘’Λειτουργικὸς Ὅσιος’’ ὅπως ἔχει χαρακτηριστεῖ ὁ Γέρων Ἰάκωβος, στὴν συνείδηση τοῦ λαοῦ μας, βιώνεται ὡς Ἅγιος. Ὁ γέροντας τῆς ἀγάπης, τῆς προσευχῆς , τῆς ἐλεημοσύνης, τῆς διακρίσεως , τῆς ἀδιαλείπτου εὐχῆς, συνεχίζει καὶ σήμερα νὰ πρεσβεύει στὸν Κύριο ὑπὲρ τῆς σωτηρίας μας. Δυστυχῶς, λόγῳ τοῦ καιροῦ, δὲν κατορθώσαμε νὰ ἐπισκεφτοῦμε τὴν σπηλιὰ τοῦ Ὁσίου Δαυΐδ καὶ τὸ ἀσκητήριο τοῦ Γέροντος Ἰακώβου. Ἀφοῦ γευματίσαμε τὸ μεσημέρι, ἀναχωρήσαμε γιὰ τὴν γραφικὴ παραθαλάσσια κωμόπολη τῆς Λίμνης Εὐβοίας. Ἡ Λίμνη, εἶναι μιὰ ὄμορφη, γραφική, γαλήνια κωμόπολη, κτισμένη σὲ λόφο μὲ πανοραμικὴ θέα ποὺ συνδυάζει τὸ ἀπόλυτο γαλάζιο τοῦ Εὐβοϊκοῦ κόλπου μὲ τὴν πλούσια βλάστηση καὶ τὸ μοναδικὸ πράσινο τοῦ τοπίου τριγύρω, δίνοντας τὴν ἐντύπωση κυκλαδίτικου νησιοῦ. Ἀφοῦ ἀπολαύσαμε τὸν καφέ μας , ἀγναντεύοντας ἀπὸ τὴν μιὰ τὸν Εὐβοϊκὸ κόλπο καὶ ἀπὸ τὴν ἄλλη τὴν καταπράσινη πλαγιὰ τῆς πόλης, περπατήσαμε στὰ πολυάριθμα γραφικὰ δρομάκια τῆς περιοχῆς ποὺ θυμίζουν λαβύρινθο. Στὴν συνέχεια, ἀναχωρήσαμε γιὰ τὴν Ἀθήνα, γεμᾶτοι μὲ πλούσιες καὶ εὐλογημένες ἐμπειρίες !
