Σήμερα 20 Μαΐου 2018 ἡ Ἑνωμένη Ρωμηοσύνη καὶ ὁ Ἱερὸς Ναὸς Ἁγίου Γεωργίου Γλυκῶν Νερῶν, τῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεως Μεσογαίας καὶ Λαυρεωτικῆς διοργάνωσαν ἐκδήλωση στὸν χῶρο τοῦ ἱεροῦ ναοῦ (Ὄθωνος 28 καὶ Νάξου, Γλυκὰ Νερά), μὲ θέμα: “Ὁ Ὅσιος Ἰάκωβος Τσαλίκης” καὶ ὁμιλητὴ τὸν π. Λάμπρο Φωτόπουλο (Συγγραφέα, Θεολόγο, Mr Κανονικοῦ Δικαίου, τέως Δικηγόρο παρ’ Ἀρείῳ Πάγῳ). Ἡ ἐκδήλωση ξεκίνησε μὲ τὴν ἀκολουθία τοῦ Ἑσπερινοῦ πρὸς τιμὴν τῶν Ἁγίων Κωνσταντίνου καὶ Ἑλένης!
Μετὰ τὸν Ἑσπερινὸ καὶ ἀφοῦ προηγήθηκε χαιρετισμὸς ἀπὸ μέλος τῆς ΕΡΩ, τὸν λόγο ἔλαβε ὁ π. Λάμπρος, ὁ ὁποῖος ξεκίνησε λέγοντας ὅτι ὁ Ἅγιος Ἰάκωβος ἀνήκει στοὺς μεγάλους Ἁγίους ποὺ μᾶς ἔδωσε ἡ Ἀνατολή! Ἡ ἀγάπη του γιὰ τοὺς ἀνθρώπους εἶχε κάτι τὸ θεϊκό. Τὰ χαρίσματά του δὲν τὸν ὁδηγοῦσαν σὲ ἔπαρση, ἀλλὰ μᾶλλον σὲ ταπείνωση. Ὅταν γίνονταν θαύματα, δὲν δεχόταν ὅτι τὰ ἔκανε ὁ ἴδιος, ἀλλὰ ὁ ὅσιος Δαυὶδ ἢ ἡ πίστη ἐκείνου, στὸν ὁποῖο ἔγινε τὸ θαῦμα. Εἶχε ἀπέραντο σεβασμὸ γιὰ τὸν ἄνθρωπο. Αἰσθανόταν κατώτερος ὅλων καὶ ἔνιωθε ὅτι πρέπει νὰ ζητάει συγχώρεση ἀπ’ ὅλους, ἀκόμη καὶ ἀπὸ τὰ παιδιά.
Ὅταν ἐπρόκειτο νὰ λειτουργήσει, πήγαινε πρωί-πρωὶ μπροστὰ ἀπὸ τὴν εἰκόνα τοῦ Χριστοῦ καὶ προσευχόταν, πολλὲς φορὲς γιὰ ὧρες. Τὶς εὐχὲς τῆς Θείας Λειτουργίας τὶς ἔλεγε σιωπηλά. Ὁ γέροντας βίωνε πραγματικὰ τὰ γεγονότα τἠς Μ. Ἑβδομάδας. Δὲν καινοτομοῦσε ποτέ. Σεβόταν ἀπόλυτα τὴν Ἱερὰ Παράδοση τῆς Ἐκκλησίας μας. Ἦταν ἀληθινὸς πνευματικός. Εἶχε πολλὲς ἐμπειρίες, γι’ αὐτὸ καὶ ἡ ἐξομολόγηση κοντά του ἦταν μιὰ ἀληθινὴ μυσταγωγία. Μετὰ ἀπὸ κάθε ἐξομολόγηση πιστοῦ ἔκανε στρωτὲς μετάνοιες προτοῦ προχωρήσει στὸν ἑπόμενο. Τηροῦσε τοὺς κανόνες τῆς Ἐκκλησίας, τοὺς ὁποίους χρησιμοποιοῦσε προληπτικὰ καὶ κατασταλτικά. Εἶχε πολλὴ διάκριση καὶ ἔδινε τὴν κατάλληλη συνταγὴ γιὰ τὴν κάθε περίπτωση. Στὰ ἐπιτίμια ποὺ ἔβαζε, ἐὰν ἔβλεπε μετάνοια, μείωνε τὴν χρονική διάρκεια. Ἀντιμετώπιζε ἐξαιρετικὰ δύσκολες καταστάσεις, ἀλλὰ δὲν σταματοῦσε πουθενά! Θεράπευε δαιμονισμένους, ἀσθένειες (πχ ἔϊτζ) κτλ. Κάποτε, μάλιστα, ἀνέστησε μὲ τὴν προσευχή του πεθαμένο στὴν Ἀμερικὴ (τὸν κο Ἐμμανουηλίδη, ὁ ὁποῖος αὐτὰ ποὺ εἶδε στὸν ἄλλο κόσμο, τὰ διηγήθηκε μονάχα στὸν πνευματικό του). Ἔκανε πολλὲς ἀλλαγὲς στὸ Μοναστήρι ἀπὸ τότε ποὺ ἐγκαταστάθηκε ἐκεῖ, χωρὶς νὰ συγκρουστεῖ μὲ κανέναν. Εἶχε μιὰ ἀνατολίτικη ἀρχοντιά. Δὲν αἰσθάνθηκε ποτὲ ἰδιοκτήτης τοῦ Μοναστηριοῦ καὶ τὰ ἀπέδιδε ὅλα στὸν Θεό.
Κατὰ τὴν διάρκεια τῆς ἐκδήλωσης μοιράσθηκε δωρεὰν σὲ ὅλους τοὺς παρευρισκόμενους τὸ βιβλίο τῶν ἐκδόσεων τῆς Ἑνωμένης Ρωμηοσύνης, “Μέγας Ἀλέξανδρος”.
Ἡ Ἑνωμένη Ρωμηοσύνη εὐχαριστεῖ θερμὰ τὸν π. Παῦλο Τόμα, ἐφημέριο τοῦ Ἱ. Ναοῦ Ἁγίου Γεωργίου Γλυκῶν Νερῶν, γιὰ τὴν βοήθειά του στὴν ὀργάνωση τῆς ἐκδήλωσης, ὅπως καὶ ὅλους ὅσους βοήθησαν στὴν ἐπιτυχῆ περάτωση αὐτῆς.
ΕΡΩ Ἀθηνῶν
