Πραγματοποιήθηκε μέ ἰδιαίτερη ἐπιτυχία τήν Κυριακή 12 Νοεμβρίου ἡ ἐνοριακή ἐκδήλωση πού διοργάνωσε ἡ Ἑνωμένη Ῥωμηοσύνη, μέ τίς εὐλογίες τῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεως Κηφισίας, στόν ἱερό Ναό Ἁγίου Κοσμᾶ τοῦ Αἰτωλοῦ, Ἀμαρουσίου,μέ θέμα: ”Ἧλθον εἶδον καί ἀπῆλθον”, καί ὁμιλητή τόν Γέροντα Λουκᾶ Φιλοθεΐτη.
Στήν ψυχωφελή αὐτή ὁμιλία του, ὁ γνωστός λόγιος Μοναχός Γέρων Λουκᾶς Φιλοθεΐτης, ἔθιξε μέ τρόπο ἁπλό, σαφή καί βαθύ τά ἑξῆς θεμελιώδη θέματα πρός εὐόδωση τοῦ πνευματικοῦ μας ἀγώνα πού σκοπό ἔχει τήν Βασιλείαν τοῦ Θεοῦ:
Τό πέρασμά μας ἀπό ‘δῶ εἶναι διαβατικό. Γεννηθήκαμε γιά νά πεθάνουμε καί πεθαίνουμε γιά νά ζήσουμε. Προορισμός πρός τόν ὁποῖο κατευθυνόμεθα εἶναι ἡ ἐπουράνιος πατρίδα μας : «Ἐρχόμεθα χωρίς νά ἐρωτηθοῦμε, ἀλλά ἐρωτώμεθα καί ἀπαντῶμεν διά τοῦ βίου μας». Τήν πορεία πού ἔχει ἡ ψυχή μας μαζί μέ τό σῶμα, τήν ἴδια πορεία θά ἀκολουθήσει καί μετά τήν ἔξοδο ἀπό τό σῶμα καί κατά συνέπειαν μετά θάνατον θά εὐρεθεῖ ἡ ψυχή ἐκεῖ πού ἀγαπᾶ καί ἀγαπᾶται.
Ὁ Χριστός διά τοῦ ζωοποιοῦ πάθους Του,μᾶς λύτρωσε ἐν δυνάμει. Μένει τώρα, τό ἐν ἐνεργεία. Στό χέρι μας εἶναι. Ἦλθε ὁ Κύριος πρός ἡμᾶς καί πρέπει νά κινηθοῦμε καί ἡμεῖς πρός σ’ Αὐτόν. Πῶς θά σταθοῦμε ὅμως ἐνώπιον τοῦ Χριστοῦ; Εἴμεθα ἆραγε σέ θέση νά ἀφήσουμε τά πάντα στό θέλημα τοῦ Θεοῦ, χάριν τῆς θεραπείας μας; Μόνον ὅταν κάνουμε τόν ἐαυτό μας δεκτικό τῆς Χάριτος τοῦ Θεοῦ θά σωθοῦμε, διότι μόνο Αὐτή καθαρίζει τούς ἀγωνιζόμενους ὡς πῦρ καί παραμένει σ’ αὐτούς ὡς Φῶς καί Δρόσος.
Ὥς ἔνοικοι στήν γῆ, κατά τήν ἀγάπη τοῦ Θεοῦ, ὀφείλουμε νά ἀποδώσουμε καί τό ἐνοίκιο τῆς παραμονῆς μας σέ αὐτήν, πού – κατά τόν Ἅγιο Ἰωάννη τόν Χρυσόστομο – εἶναι ἡ ἐκ καρδίας εὐχαριστία (εὐγνωμοσύνη) μας: ὁ Θεός «μᾶς ἔφερε μέ τήν ἀγάπην Του, μᾶς προσκαλεῖ στήν χαράν Του». Ἐδῶ στήν γῆ εἶναι μόνον ἡ ἀφετηρία μας καί δέν ἀναμένουμε ἐπί τῆς γῆς τήν χαρά μας καθότι ὅλες οἱ ἐπίγειες περιστάσεις καθοδηγοῦνται ἀπό τόν Θεό πρός θεραπεία μας. Μαζί μέ τὀ σῶμα ἁμαρτάνει ἡ ψυχή, μαζί μέ αὐτό καί θά μετανοήσει διότι μόνο σέ αὐτήν τή ζωή μποροῦμε νά μετανοήσουμε καί νά θεραπευθοῦμε.
Ἀρχή λοιπόν τῆς Σωτηρίας μας ἡ Μετάνοια, ἡ βαθειά Μετάνοια, μέ δάκρυα, μέ στεναγμούς. Ἡ Μετάνοια μοιάζει μέ τήν Δευτέρα Παρουσία. Ὁ ἄνθρωπος πού ἐδῶ κρίνεται διά τῆς συνειδήσεως,δέν θά κριθεῖ ἐκεῖ. Τά δάκρυα τῆς Μετανοίας εἶναι καθαρισμός τῆς ψυχῆς καί τοῦ σώματος «Πένθος Χαροποιόν». Μακάριος ὅποιος ἐνθυμεῖτε τόν θάνατόν του. Ἄς προσπαθήσουμε νά αὐξήσουμε στήν καρδιά μας τήν ἀγάπη τοῦ Θεοῦ γιά νά μήν μᾶς αἰχμαλωτίσει ἡ ἀγάπη τοῦ κόσμου, διότι δυστυχῶς, ἔχουμε ταυτόχρονα πρόσωπο καί πρός τήν Ἐκκλησία καί πρός τόν κόσμο. Καί ἄν εἴμαστε ὀρθῶς προσανατολισμένοι, ὠεφελοῦνται ἐπίσης καί ὅσοι εἶναι μακράν τοῦ Θεοῦ, καθότι ἐπιρρεάζει τούς ἄλλους ἡ ζωή μας. Εἴμαστε συνεπῶς ὑποχρεωμένοι, ἐκ τοῦ περισσεύματος τῆς καρδίας μας νά περάσουμε μήνυμα ζωοποιό καί πρός τόν κόσμο.
Κατακλεῖδα: ” Ἐάν ἀπαρνηθεῖς τόν ἐαυτό σου θά γευθεῖς τόν Θεό. Ἄν ἀρνηθεῖς τήν σχέση μέ τόν Θεό, θἀ ἀγαπήσεις τό ἐγώ σου. Γνώριζε ὅμως, ὅτι αὐτό θά τελειώσει γρήγορα. Ὅ,τι σπείρεις ἐδῶ, θά φυτρώσει ἐκεῖ.” «Ἐν τῶ θέλειν καί τῶ μή θέλειν κεῖται τό πᾶν». Δηλαδή ὅλα ἐξαρτῶνται ἀπό τό ἄν θέλει ἡ ἄν δέν θέλει ὁ ἄνθρωπος. Στήν θέλησή μας κρεμᾶ ὁ Θεός τό ποιόν τῆς αἰωνιότητος. Στό χέρι μας ἡ ζωή καί ὁ θάνατος, ὁ παράδεισος καί ἡ κόλαση. Τά Θεῖα δέν μαθαίνονται, παθαίνονται,ὅταν ὁ ἄνθρωπος τά βάζει μέ τά πάθη του. Βάλε φόβο Θεοῦ στήν ζωή σου γιά νά νικήσεις τίς φοβίες τοῦ κόσμου. Ἀγωνίσου τόν πνευματικό ἀγῶνα γιά νά διώξεις τίς ἀγωνίες σου. Ἀμήν.
2. Παρατίθεται συνημμένα φωτογραφικό ὑλικό ἀπό τήν ἐκδήλωση.
