Μαρτυρία π. Ἰωάννου Νιργιανάκη: «Στό Νοσοκομεῖο πού ἐργαζόμουν, στό Ν.Ι.Ε.Ε. (Νοσηλευτικό Ἵδρυμα τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος), εἰσήχθη πρός θεραπεία ἕνας φοιτητής 19 ἐτῶν μέ ὑψηλό πυρετό (39, 40, 40,5). Ὁ φοιτητής αὐτός ὀνομαζόταν Στυλιανός Στεργιανός τοῦ Χρήστου καί τῆς Εὐαγγελίας, κάτοικος Πατησίων (ὁδός Πατησίων 339Ε, τηλέφωνο: 2102017620). Οἱ γονεῖς του ἦσαν πνευματικά μου παιδιά, εὐλαβέστατοι ἄνθρωποι καί εἶχαν καί ἕνα ἄλλο ἀγόρι.
»Ὁ Στέλιος λοιπόν, εἶχε ἕνα ὑψηλότατο πυρετό ἐπί πολύ μεγάλο χρονικό διάστημα, χωρίς νά ὑποχωρῆ οὔτε μία γραμμή κάτω ἀπό τό 39,5. Ἀδιάγνωστος ὅπως ἦταν, στό τέλος ὁ καθηγητής κ. Μιλτιάδης Σαμαρτζής μέ τούς βοηθούς του κατέληξαν στό συμπέρασμα ὅτι ἡ ἀσθένεια τοῦ Στέλιου πιθανόν νά ἦταν μία μορφή ”ἀκοκυταρεναιμίας”. Χρησιμοποίησαν ὅλα τά φάρμακα, ἀκόμη καί μεγάλες δόσεις κορτιζόνης, χωρίς κανένα ἀποτέλεσμα.
»Οἱ γιατροί μᾶς ἐνημέρωσαν ὅτι καί τό πιό ἁπλό μικρόβιο πού μπορεῖ νά κολλήση θά ἐπιφέρη τόν θάνατο. Σέ λίγες ἡμέρες –ὕστερα ἀπό ἰατρικά συμβούλια πού εἶχαν γίνει– οἱ γιατροί μᾶς διαβεβαίωσαν ὅτι ἡ Ἰατρική δέν μπορεῖ πλέον νά προσφέρη τίποτε ἀπολύτως. Περιμέναμε πλέον μαζί μέ ὅλο τό ἰατρικό καί νοσηλευτικό προσωπικό καί οἱ τραγικοί γονεῖς του τήν ὥρα πού θά καταλήξη. Ἐκείνη τήν στιγμή σκέφθηκα τόν γέροντα Ἰάκωβο.
»Κάλεσα τόν πατέρα του καί τοῦ εἶπα ἐπιγραμματικά: ”Κύριε Χρῆστο, ὁ Στέλιος εἶναι ἕνας ἄγγελος καί ὁ Χριστός τόν θέλει κοντά Του. Ὁ μόνος πού θά μποροῦσε νά μᾶς βοηθήση αὐτήν τήν ἔσχατη στιγμή εἶναι ὁ πατήρ Ἰάκωβος, ἀλλά δυστυχῶς αὐτήν τήν ὥρα δέν μπορεῖς νά φύγης, διότι περιμένομε τήν τραγική κατάληξη”.
»Ὁ μακαριστός κ. Χρῆστος, πιάσθηκε ἀπό τά λόγια μου –δέν εἶχε ἄλλωστε ἄλλη ἐπιλογή– πῆρε τό αὐτοκίνητο, τό ἔκανε ἀεροπλάνο, πῆγε στόν Ὅσιο Δαυΐδ, βρῆκε τόν ἅγιο Γέροντα, ἔπεσε στά πόδια του καί κλαίγοντας γοερῶς τοῦ εἶπε τό πρόβλημα τοῦ παιδιοῦ του.
»Ὁ Γέροντας φάνηκε ὅτι τό ἤξερε. ”Κύριε Χρῆστο –μέ συγχωρεῖτε– θά κάνω προσευχή –μέ συγχωρεῖτε– περιμένετε λίγο σᾶς παρακαλῶ”.
»Σέ λίγο ἔγινε τό ὑπερθαῦμα. ”Κύριε Χρῆστο” τοῦ λέγει, ”μόλις αὐτήν τήν στιγμή ἔπεσε ὁ πυρετός. Τό παιδί θά γίνη καλά. Ὁ ἅγιος Δαυΐδ τό εἶπε στόν Χριστό καί τοῦ ἔκανε τό χατήρι”.
»Ὁ κ. Χρῆστος τά ἔχασε κυριολεκτικά, παίρνει τηλέφωνο στό Νοσοκομεῖο, τό σηκώνει ἡ Προϊσταμένη κ. Δωροθέα Πλαγιαννάκου. ”Κύριε Χρῆστο” τοῦ λέγει, ”ὅλο τό Νοσοκομεῖο πανηγυρίζει καί σέ ψάχνομε. Πρίν πέντε λεπτά ἔπεσε ἀπότομα ὁ πυρετός τοῦ Στέλιου, χωρίς νά ἐξηγῆται τό γεγονός”.
»Ὅλοι κλαίγαμε ἀπό χαρά καί μόνον ὅταν ἦλθε ὁ κ. Χρῆστος, μᾶς περιέγραψε πῶς καί ἀπό ποιόν συνετελέσθη τό θαῦμα.
»Ὁ Στέλιος εἶναι παντρεμένος μέ δύο παιδάκια, παραμένει γνήσιον τέκνον τῆς Ἐκκλησίας μέ ὅλα τά πνευματικά χαρίσματα πού τοῦ ἔδωσε ὁ Χριστός.
»Τό γεγονός αὐτό τό ἔζησα ἐπί εἰκοσιτετραώρου βάσεως, διότι μοῦ ἦταν καί εἶναι λίαν ἀγαπητός, οἱ δέ γονεῖς του ἦταν ἀπό τά ἐκλεκτότερα πνευματικά τέκνα μου».
ΑΠΟΣΜΑΣΜΑ ΑΠΟ ΤΟ ΝΕΟ ΒΙΒΛΙΟ ΤΗΣ ΕΝΩΜΕΝΗΣ ΡΩΜΗΟΣΥΝΗΣ: Ο ΓΕΡΩΝ ΙΑΚΩΒΟΣ
ΣΥΝΔΕΣΜΟΣ: https://www.enromiosini.gr/oi-ekdoseis-mas/ο-γερων-ιακωβοσ-νεο-βιβλιο-τησ-ενωμενη/
Ὅποιος ἐπιθυμεῖ νὰ γίνει ἀποδέκτης μπορεῖ νὰ ἐπικοινωνήσει μὲ τὴν ΄΄ΕΝΩΜΕΝΗ ΡΩΜΗΟΣΥΝΗ΄΄, στὸ τηλέφωνο: 2310552207
ἠλεκτρονικὴ διεύθυνση: sales@enromiosini.gr