Παπαδημητρίου Απόστολος
Συγκλόνισε την Ευρώπη η σφαγή Άγγλου στρατιώτη από Νιγηριανό μουσουλμάνο κάτοικο Βρετανίας. Στην αγριότητα του φόνου και στην προκλητική στάση του σφαγέα, ο οποίος ζήτησε από παρευρεθέντα στη σκηνή να την καταγράψει επικεντρώθηκε η σχετική ειδησεογραφία. Υπάρχει όμως, νομίζουμε, κάτι πολύ πιο ουσιαστικό, το οποίο δεν τονίστηκε όσο θα έπρεπε: Ο σφαγέας αιτιολόγησε την ενέργειά του τονίζοντας ότι στην πατρίδα του, τη Νιγηρία, σκηνές σαν αυτή της σφαγής εκτυλίσσονται καθημερινά ενώπιον πλήθους μαρτύρων ακόμη και αθώων παιδιών. Το αίμα ρέει άφθονο κατά τις εμφύλιες και άλλες συρράξεις, τις οποίες προκαλούν οι ισχυροί της γης προς εξυπηρέτηση των οικονομικών τους συμφερόντων!
Η Νιγηρία υπήρξε αποικία της Βρετανίας. Ακόμη και σήμερα, παρά τα πλούσια κοιτάσματα πετρελαίου, είναι από τις πλέον φτωχές χώρες του πλανήτη. Στο παρελθόν οι ισχυροί της γης είχαν προκαλέσει τη σύρραξη μεταξύ φυλών της αχανούς χώρας, η οποία είχε ως συνέπεια το θάνατο εκατοντάδων χιλιάδων κατοίκων στην επαρχία της Μπιάφρας (1967-70). Οι επιζήσαντες κατέστησαν αθλιότεροι, αλλά οι ισχυροί εδραίωσαν τον έλεγχο επί των πετρελαίων της χώρας. Έκτοτε τα εξορύσσουν με πλήρη αδιαφορία για τις επιπτώσεις από τη ρύπανση στο περιβάλλον. Το έδαφος και τα νερά έχουν μολυνθεί σε βαθμό επικίνδυνο για την υγεία των πεινασμένων κατοίκων.
Ο πληθυσμός της Νιγηρίας διακρίνεται σε χριστιανούς και μουσουλμάνους. Δεν είναι ανεδαφικό οι δεύτεροι να κατηγορούν τους πρώτους ως συνεργάτες των εκμεταλλευτών της χώρας τους. Οι «χριστιανοί» πλουτοκράτες δεν κρύβουν την εύνοιά τους προς τους «ομοδόξους» τους της Νιγηρίας, τους οποίους στηρίζουν για τη διατήρησή τους στην εξουσία. Μεταξύ του ισλαμικού πληθυσμού κατά τις τελευταίες δεκαετίες οργανώθηκε αντάρτικο κίνημα και τα δεινά της χώρας έγιναν φοβερότερα! Ποιος, πότε ενδιαφέρθηκε να προβάλει τη φρίκη που βιώνει καθημερινά ο νιγηριανός λαός;
Το έγκλημα χαρακτηρίστηκε ειδεχθές και είναι. Συνήθως όμως διαπράττουμε τραγικό σφάλμα, καθώς κρίνουμε με βάση πολιτιστικά στοιχεία του πολιτισμού μας, για να καταδικάσουμε φορείς άλλου πολιτισμού. Ο σφαγέας, ως μουσουλμάνος, είναι φορέας πολιτισμού εντελώς διαφορετικού από τον πολιτισμό της Δύσης. Η σφαγή έχει καθιερωθεί από την αρχή ως υποχρέωση των πιστών στο Ισλάμ, προκειμένου ή να εξαναγκαστούν οι «άπιστοι» να ασπαστούν την πίστη του Μωάμεθ ή να εκλείψουν. Στη Δύση, τη διαποτισμένη από το πνεύμα του Ευαγγελίου, η όποια μορφή βίας είναι καταδικαστέα! Βέβαια, αν αναλύσουμε σε βάθος την πραγματικότητα, θα διαπιστώσουμε ότι τα πράγματα δεν έχουν, όπως φαίνονται. Διαχρονικά η Δύση υπήρξε πιο εγκληματική από τον μουσουλμανικό κόσμο. Η πρόσφατη αίτηση συγγνώμης από τον πάπα για τα εγκλήματα των σταυροφόρων αυτό μαρτυρεί! Η γενοκτονία των αυτοχθόνων στη νέα ήπειρο, την Αμερική, το δουλεμπόριο των μαύρων, η αποικιοκρατία, οι άγριοι πόλεμοι του 20ου αιώνα, το σύγχρονο δράμα της Νιγηρίας επιτείνουν τη μαρτυρία! Συνεπώς είναι υποκριτικό να εκδηλώνουμε τη φρίκη μας στον υπερθετικό βαθμό για τη σφαγή. Μόλις πριν από μήνα κατά κατάρρευση οικοδομής στο μουσουλμανικό Μπαγκλαντές βρήκαν το θάνατο επάνω από χίλιες εργάτριες, οι οποίες υπό άθλιες συνθήκες εργάζονταν, για να πλουτίζουν τα δυτικά αφεντικά τους και να κατακλύζουν τις ευρωπαϊκές αγορές τα πάμφθηνα προϊόντα των χεριών τους!
Οι ασκούντες την εξουσία στην ευρωπαϊκή ήπειρο είναι υπηρέτες της νέας τάξης πραγμάτων. Αυτοί επί δεκαετίες προώθησαν την πολιτική των πολυπολιτισμικών κοινωνιών χωρίς αντιπολίτευση, αφού η Αριστερά, αν υπάρχει ακόμη, τασσόταν αναφανδόν υπέρ του σχηματισμού αυτού του είδους των κοινωνιών. Παράλληλα το ΝΑΤΟ και η ΕΕ συνεχίζουν να πληγώνουν πονεμένους λαούς, οι οποίοι αποτελούνται κυρίως από μουσουλμάνους, ενώ έχουν υιοθετήσει το ιδεολόγημα ότι οι μουσουλμάνοι είναι εν δυνάμει τρομοκράτες. Εξαίρεση αποτελούν τα Βαλκάνια (Βοσνία, Κοσσυφοπέδιο), όπου η στήριξη των μουσουλμάνων υπήρξε όχι απλά εμφανής, αλλά και προκλητική. Τους αυτόχθονες μουσουλμάνους Ελλάδας και Βουλγαρίας δεν χρειάζεται να τους υποστηρίξουν, καθώς υπάρχουν οι υποστηρικτές τους εντός των χωρών και η ελέγχουσα την κατάσταση Τουρκία! Ασφαλώς και δεν θα πράξουν τίποτε οι ισχυροί για την απελευθέρωση των Σύρων επισκόπων, που έχουν απαχθεί από αντάρτες ελεγχόμενους από τη CIA και στηριζόμενους από την ΕΕ.
Στα πλαίσια του οράματος των πολυπολιτισμικών κοινωνιών κατά καιρούς λαμβάνονται μέτρα προς εξάλειψη των θρησκευτικής φύσεως συμβόλων από την κοινωνία. Θεωρούμε ως την πλέον σημαντική απόφαση εκείνη της ΕΕ να απορρίψει πρόταση για αναφορά στον χριστιανισμό ως θεμέλιο του ευρωπαϊκού πολιτισμού. Είναι πάντως η μόνη πρόταση, για την οποία όχι δεν επικρίνουμε τους αρμοδίους, αλλά απεναντίας την επικροτούμε. Αν ο πολιτισμός του δυτικού κόσμου είναι χριστιανικός, τότε το Ευαγγέλιο ενέχεται για τα μύρια όσα εγκλήματα της Δύσης. Ευτυχώς όμως δεν είναι. Πέραν αυτού υπάρχουν και άλλες αποφάσεις, οι οποίες φανερώνουν το αντιθρησκευτικό μένος των κρατούντων. Η Σλοβακία, στην οποία βρίσκεται η Μοραβία, όπου κατά τον 9ο μ.Χ. αιώνα απεστάλησαν ως ιεραπόστολοι από τη Ρωμανία οι αδελφοί Κύριλλος και Μεθόδιος, οι Θεσσαλονικείς, κατά παράκληση του ηγεμόνα αυτής Ρατισλάβου, έλαβε την απόφαση να θέσει σε κυκλοφορία νόμισμα, στο οποίο θα απεικονίζονται οι δύο άγιοι, οι οποίοι τιμώνται πολύ εκεί. Εφέτος πανηγυρίζουν οι Σλοβάκοι τα 1150 έτη από την εκεί άφιξη των φωτιστών τους. Καθώς δοκιμάστηκαν επί δεκαετίες από τη στέρηση της ελευθερίας της θρησκευτικής λατρείας από το κομμουνιστικό καθεστώς, θέλουν να τιμήσουν πανηγυρικά τους αγίους. Το πρόπλασμα του νομίσματος ετέθη υπ’ όψη της αρμόδιας επιτροπής της ΕΕ. Σ’ αυτήν ο Έλλην (ναι ο Έλλην) εκπρόσωπος επικαλέστηκε ισχύουσα διάταξη, σύμφωνα με την οποία δεν επιτρέπεται η απεικόνιση θρησκευτικών συμβόλων στην εθνική όψη των ευρωπαϊκών κερμάτων και, συνεπώς, οι άγιοι έπρεπε να απεικονιστούν χωρίς ράσα, χωρίς φωτοστέφανα και χωρίς να κρατούν σταυρό!
Πριν από λίγα χρόνια δήμαρχος του Λονδίνου ζήτησε να μην προκαλέσουν οι χριστιανοί τους μουσουλμάνους συμπολίτες τους με ένθερμες εκδηλώσεις κατά την περίοδο των Χριστουγέννων. Ευτυχώς γελοιοποιήθηκε από τον θρησκευτικό ηγέτη των μουσουλμάνων, ο οποίος κάλεσε τους χριστιανούς να γιορτάσουν με ζέση τη γέννηση του Χριστού, όπως και οι μουσουλμάνοι το Ραμαζάνι. Δεν είναι οι πίστεις και οι πατρίδες το πρόβλημα για την ειρηνική συνύπαρξη. Είναι η απληστία των ισχυρών διαχρονικά. Αυτήν στην ουσία κατήγγειλε ο σφαγέας του Λονδίνου και ας μη παρασυρθούμε σε καταγγελία του ισλαμικού φανατισμού.
Η Ευρώπη είναι εχθρική προς την χριστιανική πίστη λόγω της βαθειάς της παρακμής. Γι’ αυτό, άλλωστε, και δεν αντιλαμβάνεται τον τρομερό κίνδυνο που την απειλεί λόγω της δημογραφικής γήρανσης, του εκφυλισμού της οικογένειας, του αφανισμού του κράτους πρόνοιας και του αφανισμού της ιδιοπροσωπείας των λαών, που την απαρτίζουν. Δεν είναι σπάνιες οι πορείες ισλαμιστών με συνθήματα κατά ευρωπαϊκών αξιών, όπως η ελευθερία και η δημοκρατία. Οι ισλαμιστές, συνεπείς προς την πίστη τους, απορρίπτουν τις αξίες αυτές με περιφρόνηση. Οι ευρωπαίοι, ηγετική τάξη και λαός, έχοντας απολέσει την πίστη τους και την αγάπη τους προς την πατρίδα, επιχειρούν να καλυφθούν πίσω από έννοιες κενές περιεχομένου πλέον. Γι’ αυτό και αντιδρούν με έκδηλο τον πανικό, όταν κάποιο συμβάν τους συνταράσσει ξυπνώντας τους από τον λήθαργο. Μετά πάλι αποκοιμούνται ή, το πολύ, βάλλουν κατά των οπαδών του ολοκληρωτισμού, οι οποίοι ταράζουν καθημερινά τον λήθαργό τους.
Αυτά εν έτει σωτηρίω 2013 από γεννήσεως Χριστού, δηλαδή 1700 έτη από το διάταγμα των Μεδιολάνων περί ανεξιθρησκείας, το οποίο εξέδωσε ο μέγας και άγιος Κωνσταντίνος. Αλλά εμείς σήμερα δεν αποζητούμε την ανεξιθρησκεία, αλλά την αθρησκεία.
