«H ανησυχία μου είναι πως (από εδώ και στο εξής) δεν θα είμαστε ικανοί να αξιολογούμε τους κινδύνους της δημόσιας υγείας με τον τρόπο που το κάναμε πριν το 2020. H αποδοχή του ρίσκου στις κοινωνίες μας έχει αλλάξει μόνιμα και με τρόπο παράλογο. Αντί να αντιμετωπίσουμε τον Covid σαν τη γρίπη, φοβάμαι πως θα αρχίσουμε να αντιμετωπίζουμε την γρίπη σαν τον Covid, με αιτήματα για λοκντάουν κάθε φορά που τα κρούσματα αυξάνονται. Ακούστε τους εκπροσώπους του “Εθνικού Συστήματος Υγείας” που ζητάνε περιοριστικά μέτρα, όχι μόνο εξαιτίας ενός υποτιθέμενου κύματος κορωνοϊου αλλά και επειδή περιμένουν μια βαριά σεζόν γρίπης…
Και αν αρχίζουμε να σκεφτόμαστε λοκντάουν για μια κακή χρονιά γρίπης, γιατί όχι λοκντάουν και για να καταπολεμήσουμε, ας πούμε, την κλιματική αλλαγή; Πριν δύο χρόνια, οι σύμβουλοι της κυβέρνησης πίστευαν πως ο κόσμος δεν θα δεχόταν κατ’ οίκον περιορισμό για περισσότερο από τρεις εβδομάδες. Σήμερα, γνωρίζουμε πως η όρεξη των ανθρώπων για αυταρχισμό είναι σχεδόν απεριόριστη.
Aυτή μπορεί να αποδειχθεί η διαρκής κληρονομιά της επιδημίας του κορωνοϊου. Ο ίδιος ο ιός θα γίνει σύντομα μια ακόμη μόλυνση, από τις χιλιάδες που προσβάλλουν τον οργανισμό μας. Αλλά η πληγή στο σημείο που κάποτε βρίσκονταν οι ατομικές μας ελευθερίες μπορεί να μην γιατρευτεί ποτέ.»
Daniel Hannan, πρώην ευρωβουλευτής του βρετανικού Συντηρητικού Κόμματος
Ολόκληρο το άρθρο στη Daily Telegraph