Στα νοτιοανατολικά της Τουρκίας, κοντά στα σύνορα με τη Συρία, κρυβόταν κάποτε η ακμάζουσα ελληνιστική πόλη Ζεύγμα. Ιδρυμένη από τον Σέλευκο Α’ Νικάτορα, στρατηγό του Μεγάλου Αλεξάνδρου, το 305 π.Χ., γνώρισε άνθηση για αιώνες ως σημαντικό εμπορικό και πολιτιστικό κέντρο.
Το Ζεύγμα παρέμεινε θαμμένη κάτω από την άμμο για αιώνες, μέχρι τις αρχές του 2000. Εκεί, οι ανασκαφές έφεραν στο φως εκπληκτικά ευρήματα, ρίχνοντας φως στην ακμή του ελληνιστικού πολιτισμού.
Ξεχωρίζει η συλλογή ψηφιδωτών ασύγκριτης ομορφιάς και δεξιοτεχνίας. Χρονολογούμενα κυρίως από τον 2ο αιώνα π.Χ., πριν την ρωμαϊκή κατάκτηση, κοσμούσαν τα δάπεδα βιλών και δημόσιων κτηρίων. Ζωντανά χρώματα απεικονίζουν μυθολογικές σκηνές, θηρία, τοπία και πορτρέτα, προσφέροντας μια μοναδική ματιά στην καθημερινή ζωή, τις αξίες και τις πεποιθήσεις των κατοίκων.
Φημίζονται ψηφιδωτά όπως η “Γυναίκα του Κενταύρου”, ο “Ωκεανός και η Τηθύς”, ο “Διόνυσος και η Αριάδνη” και οι “Μούσες”. Εκτός από τα ψηφιδωτά, ο αρχαιολογικός χώρος αποκαλύπτει ερείπια ελληνιστικής και ρωμαϊκής αγοράς, θεάτρου, σταδίου, λουτρών και διοικητικών κτηρίων.
Σήμερα, τα ψηφιδωτά εκτίθενται στο Μουσείο Ψηφιδωτού στο Γκαζιαντέπ. Εκεί, οι επισκέπτες έρχονται σε επαφή με την αριστουργηματική τέχνη και την πλούσια ιστορία αυτής της αρχαίας ελληνιστικής πόλης.