Ήταν Μάγοι,
των αστέρων άγιοι,
μα η Θεία οικονομία,
τους έφερε στην αγκαλιά του Μεσσία.
* * *
Προσκύνησαν αυτόν που ‘δείξαν τ’ αστέρια,
και άλλαξαν τη δική τους θέα,
επέστρεψαν απ’ άλλο δρόμο,
ενάντια στου Ηρώδη το νόμο.
* * *
Έγιναν οι καλύτεροί Του φίλοι,
και προστάτεψαν μες του κόσμου την δίνη,
του μικρού βασιλέα,
την επίγεια αυλαία.
* * *
Πίστεψαν σ’ ένα θαύμα,
και άλλαξαν το δικό τους κάρμα,
και από αστερολάτρες,
σκόρπισαν παντού φάτνες…
* * *
μες των ανθρώπων τις ψυχές,
στου κόσμου τις γειτονιές,
στα σοκάκια της ζωής,
στου χρόνου της λογικής.
* * *
Απ’ το θαύμα ευλογημένοι,
άγγελο άκουσαν προσηλωμένοι,
ν’ αλλάξουν πορεία,
του κόσμου την μοίρα.
* * *
Η δική τους η αλλαγή,
έφερε την ελπίδα στην γη.
Η δική τους η υπακοή,
έδωσε στη γη πνοή.
* * *
Αντί για καταδότες της (βασιλικής) φάτνης,
έγιναν εντολοδότες της (επίγειας) αγάπης,
από δολοφόνοι του (ανυπεράσπιστου) βρέφους,
έγιναν θεματοφύλακες του (σωτηριακού) Θείου μέλους.
ΤΡΥΦΩΝ ΜΠΟΣΚΟΣ