Πέμπτη της Α’ Νηστειῶν (Παρ. 3,1-18)
Φοβοῦ δέ τόν Θεόν καί ἔκκλινε παντός κακοῦ. Βάλε αυτό ως στόχο της προετοιμασίας σου για την Θεία Κοινωνία, ώστε στο τέλος ο φόβος του Θεού να κατοικεί μέσα σου και να έχει εδραιωθεί μια σταθερή πρόθεση να αποφεύγεις το κάθε είδους κακό, ακόμη κι αν πρόκειται να ζημιωθείς, ακόμη κι αν κινδυνεύεις να χάσεις τη ζωή σου, προκειμένου να το επιτύχεις.
Μην περιορίζεσαι μόνο στην εξωτερική ρουτίνα της προετοιμασίας, αλλά επικεντρώσου κυρίως στον εαυτό σου. Στρέψε το βλέμμα σου στο εσωτερικό σου και εξέτασε τους λογισμούς σου, αν συμφωνούν με τον αληθινό λόγο του Κυρίου.
Εξέτασε τις διαθέσεις και τις τάσεις σου, αν είναι αυτές που ζητά ο Κύριος δια του Ευαγγελίου.
Εξέτασε ολόκληρη τη ζωή σου, αν συμφωνεί με τις εντολές του Θεού κατά πάντα.
Μίσησε ό,τι προσβάλλει τον Θεό και πάρε την απόφαση να μην το επαναλάβεις. Αν είσαι όντως σοφός, θα το κάνεις, ενώ θα είναι εξαιρετικά αδύνατο για σένα να το αποφύγεις.
Παρασκευή της Α’ Νηστειῶν (Παροιμ. 3,19-24)
Κύριος ὑπερηφάνοις ἀντιτάσσεται, ταπεινοῖς δέ δίδωσι χάριν (3,34). Να θυμάσαι ιδιαιτέρως τα λόγια αυτά, όταν πηγαίνεις στην Εξομολόγηση. Τίποτε δεν δένει τόσο τη γλώσσα σου για να πεις «είμαι αμαρτωλός», όσο η υπερηφάνεια.
Ταπείνωσε τον εαυτό σου ενώπιον του Κυρίου, μην τον λυπάσαι, μη λογαριάζεις πρόσωπο ανθρώπου. Αποκάλυψε ό,τι είναι ντροπή, για να μπορέσει να καθαριστεί‧ δείξε τις πληγές σου, για να μπορέσουν να γιατρευτούν‧ φανέρωσε τις ανομίες σου, για να μπορέσεις να δικαιωθείς.
Όσο πιο ανελέητος είσαι απέναντι του εαυτού σου, τόσο περισσότερο έλεος θα δείξει ο Κύριος για σένα, και θα φύγεις με το γλυκύτατο αίσθημα της άφεσης.
Αυτή είναι η χάρη του Κυρίου μας Ιησού Χριστού και δίδεται προς εκείνους που ταπεινώνουν τον εαυτό τους δια της ειλικρινούς ομολογίας των αμαρτιών τους.
Σάββατο της Καθαράς Εβδομάδας
Πλησιάσαμε το ποτήρι του Κυρίου, παρακαθήσαμε στο Δείπνο Του. Δόξα Σοι, ο Θεός, δόξα Σοι ο Θεός, δόξα Σοι, ο Θεός. Σήμερα είναι η μεγάλη η μέρα του Κυρίου. Πανηγυρίζει ο ουρανός! Δεν υπάρχει πόλη, χωριό η σπίτι όπου οι άνθρωποι να μην μετέλαβαν των Μυστηρίων του Θεού! Σ’ όλο το πλάτος της Ρωσίας και από τον Βορρά μέχρι τον Νότο, τόσοι και τόσοι άνθρωποι ντυμένοι με τον λευκό χιτώνα της εφέσεως, γεύτηκα τη Θεία ζωή και ενώθηκαν με τον πιο ξεκάθαρο τρόπο με τον Θεό.
Το Σώμα του Χριστού, το Σώμα της Εκκλησίας, ανακαινίστηκε και ενδύθηκε με τη δόξα που του αρμόζει, μια δόξα κρυμμένη από τα μάτια των ανθρώπων, ορατή όμως από τα μάτια των αγγέλων. Οι άγγελοι ύμνησαν τον Ενανθρωπήσαντα Κύριο, όταν επισκέφθηκε τη γη μας εν δυνάμει‧ τώρα Τον προσκυνούν και πάλι, επειδή ο κόσμος οδηγήθηκε πάλι σ’ Αυτόν. Τον προσκυνούν λατρευτικά και ψάλλουν:
Ο θρόνος σου, ο Θεός, εις τον αιώνα του αιώνος, ράβδος ευθύτητος η ράβδος της Βασιλείας Σου (Ψαλμ. 44,7)
Πιστεύω, Κύριε, καί ὁμολογῶ ὅτι σύ εἶ ἀληθῶς ὁ Χριστός, ὁ Υἱός τοῦ Θεοῦ τοῦ ζῶντος, ὁ ἐλθών εἰς τόν κόσμον ἁμαρτωλούς σῶσαι, ὧν πρῶτός εἰμι εγώ.
Καθάρισον, Κύριε, τόν ρύπον τῆς ψυχῆς μου καί σῶσόν με ὡς φιλάνθρωπος.
Α’ Κυριακή των Νηστειῶν
Κυριακή της Ορθοδοξίας
[..] Κυριακή της Ορθοδοξίας! Ανανεώνουμε τη συνθηκη μας με τον Κύριο, τη συνθήκη που σπάσαμε λόγω της αμέλειάς μας!
Δεν είναι μεγάλη τιμή να έχουμε συνθήκη με κάποιο βασιλιά; Πολύ περισσότερο μάλιστα με τον Βασιλέα των Βασιλέων; Αυτή η τιμή όμως γίνεται δυσμένεια, όταν δεν αποδείξουμε την πιστότητά μας στη συνθήκη που έχουμε συνάψει. Όλοι αυτοί που αναφέρει ο Απόστολος δικάστηκαν για την πιστότητά τους, στην οποία παρέμειναν εδραίοι και αμετακίνητοι, ασχέτως των θλιψεων και ταλαιπωριών που υπέστησαν εξαιτίας της.
Δευτέρα της Β’ Νηστειῶν (Παρ. 3,34-4,22)
Πάσῃ φυλακῇ τήρει σήν καρδίαν, ἐκ γάρ τούτων ἔξοδοι ζωῆς (Παρ. 4, 24)
Αφού προετοιμάστηκε, εξομολογήθηκε και κοινώνησε, ο Χριστιανός ανανεώνει μέσα του τις πηγές της Χάριτος, η οποία ανέλυσε δια του Αγίου Βαπτίσματος, και τις οποίες αργότερα τόσο πολύ έτρεξε με την απροσεξία και τις πτώσεις τους και τόσες φορές πάλι καθάρισε με τη μετάνοιά του.
Τώρα, οι πηγές αυτές ανοίξουν για άλλη μια φορά, μετά και από τις πιο πρόσφατες πτώσεις. Ας τις διατηρήσουμε καθαρές, τουλάχιστον από ‘δω και μπρος, ας μην τις φτιάξουμε ξανά με την απερισκεψία μας, τη διάσπαση και την αμέλεια, ώστε να μας διορίζουν με τη ροή των υδάτων της Ζωής.
Ας συνεχίσουμε τη νηστεία, ας μην σταματήσουμε την ένθερμη προσευχή και τα δάκρυα της μετανοίας, ας μην ξεχάσουμε τις πράξεις της αγάπης‧ ας επιζητούμε να ακούμε τον Λόγο του Θεού και, κυρίως, ας προσπαθήσουμε να συνομιλούμε με τον Κύριο, ο Οποίος είναι μέσα μας. Δια της συνομιλίας αυτής θ κρατήσουμε στον φόβο του Θεού και θα παραμείνει μέσα μας ο ζήλος να κάνουμε τα δυσάρεστα σ’ Αυτόν, γιατί αυτή είναι η πηγή της πνευματικής ζωής.
“Ψωμί για το Ταξίδι” Οδοιπορικό Μ. Τεσσαρακοστής, Άγιος Θεοφάνης ο Έγκλειστος, Εκδόσεις Αρμος, σελίδες 57-68.