Σχόλιο: Το ιατρικό περιοδικό British Medical Journal εξ αρχής φαίνεται πως τοποθετείται υπέρ του εμβολιασμού κατά του κορωνοϊού όπως και τα περισσότερα συστημικά ιατρικά περιοδικά. Ωστόσο, με διάφορες επιστημονικές δημοσιεύσεις (δείτε ΕΔΩ, ΕΔΩ, ΕΔΩ ΕΔΩ, ΕΔΩ κι ΕΔΩ ) όπως η κάτωθι, καταλείπει χώρο και για διαφορετικές προσεγγίσεις ιδίως στα ζητήματα των απάνθρωπων περιορισμών, της υποχρεωτικότητας του εμβολιασμού και των παρενεργειών του, του κοινωνικού στιγματισμού και αποκλεισμού και πλήθους άλλων παρεμφερών προβληματισμών… Δυστυχώς, παρά το γεγονός ότι η αλήθεια αρχίζει να διαφαίνεται εναργέστερα με την πάροδο του χρόνου, ιδιαίτερα στη χώρα μας όποιος επιχειρηματολογεί σε αυτές τις θεματικές παρεκκλίνοντας από το κρατικό αφήγημα λοιδορείται βάναυσα παρά το γεγονός ότι επιστημονικά τεκμηριώνει τις θέσεις του…
ΜΕΤΑΦΡΑΣΗ ΤΗΣ ΠΕΡΙΛΗΨΗΣ
Οι ανεπιθύμητες συνέπειες της πολιτικής εμβολιασμού κατά της COVID-19: Γιατί η υποχρεωτικότητα, τα πιστοποιητικά και οι περιορισμοί μπορεί να προκαλέσουν περισσότερο κακό παρά καλό.
The unintended consequences of COVID-19 vaccine policy: why mandates, passports and restrictions may cause more harm than good
Οι πολιτικές εμβολιασμού έχουν μεταβληθεί δραματικά κατά τη διάρκεια της COVID-19 με την ταχεία εμφάνιση υποχρεωτικών εμβολιασμών σε επίπεδο πληθυσμού, εγχώριων διαβατηρίων-πιστοποιητικών εμβολιασμού και διαφοροποιημένων περιορισμών με βάση την κατάσταση εμβολιασμού. Ενώ αυτές οι πολιτικές έχουν προκαλέσει ηθικές, επιστημονικές, πρακτικές, νομικές και πολιτικές συζητήσεις, υπήρξε περιορισμένη αξιολόγηση της πιθανότητας ανεπιθύμητων συνεπειών από αυτές.
Εδώ, περιγράφουμε ένα ολοκληρωμένο σύνολο υποθέσεων σχετικά με τους λόγους για τους οποίους αυτές οι πολιτικές μπορεί να είναι τελικά αντιπαραγωγικές και επιβλαβείς. Το πλαίσιό μας εξετάζει τέσσερις τομείς: (1) Την συμπεριφορική ψυχολογία, (2) την πολιτική και το δίκαιο, (3) την κοινωνική οικονομία, και (4) την ακεραιότητα της επιστήμης και της δημόσιας υγείας. Ενώ τα τρέχοντα εμβόλια φαίνεται να είχαν μία σημαντική επίδραση στη μείωσης της νοσηρότητας και της θνησιμότητας που σχετίζονται με την COVID-19, υποστηρίζουμε ότι οι τρέχουσες πολιτικές υποχρεωτικότητας των εμβολίων είναι επιστημονικά αμφισβητήσιμες και είναι πιθανό να προκαλέσουν περισσότερη κοινωνική ζημιά παρά καλό.
Ο περιορισμός της πρόσβασης των ατόμων στη δουλειά, την εκπαίδευση, τις δημόσιες συγκοινωνίες και την κοινωνική ζωή με βάση την κατάσταση εμβολιασμού τους για την COVID-19 παραβιάζει τα ανθρώπινα δικαιώματα, προάγει το στίγμα και την κοινωνική πόλωση, και επηρεάζει αρνητικά την υγεία και την ευημερία. Οι τρέχουσες πολιτικές μπορεί να οδηγήσουν στη διεύρυνση των ανισοτήτων στον τομέα της υγείας και της οικονομίας, σε επιζήμιες μακροπρόθεσμες επιπτώσεις στην εμπιστοσύνη στην κυβέρνηση και τους επιστημονικούς φορείς, και να μειώσουν τη λήψη μελλοντικών μέτρων δημόσιας υγείας, συμπεριλαμβανομένων των COVID-19 εμβολίων, καθώς και των εμβολιασμών ρουτίνας.
Η υποχρεωτικότητα του εμβολιασμού είναι μία από τις πιο ισχυρές παρεμβάσεις στη δημόσια υγεία και θα πρέπει να χρησιμοποιείται με φειδώ και προσοχή για τη διατήρηση των ηθικών κανόνων και της εμπιστοσύνης στους φορείς. Υποστηρίζουμε ότι οι τρέχουσες πολιτικές που αφορούν τα COVID-19 εμβόλια θα πρέπει να επαναξιολογηθούν υπό το φως των αρνητικών συνεπειών που περιγράφουμε. Η αξιοποίηση στρατηγικών ενδυνάμωσης που βασίζονται στην εμπιστοσύνη και τη διαβούλευση με το κοινό, καθώς και η βελτίωση των υπηρεσιών υγειονομικής περίθαλψης και των υποδομών, αντιπροσωπεύουν μία πιο βιώσιμη προσέγγιση για τη βελτιστοποίηση των προγραμμάτων εμβολιασμού κατά της COVID-19 και, ευρύτερα, της υγείας και της ευημερίας των πολιτών.