Γράφει ο Ρούντας Ναπ. Γεώργιος
ΤΡΑΓΩΔΙΑ ” ΙΚΕΤΙΔΕΣ “
Η τραγωδία “ΙΚΕΤΙΔΕΣ” του Αισχύλου του Ευφορίωνος εκ του γένους των Κοδριδών, ενός εκ των τριών μεγάλων τραγικών μας ποιητών και πολεμιστή στις μάχες του Μαραθώνα και τις Σαλαμίνος, με την βαθύτατη θεοσέβεια και φιλοπατρία, είναι ένας μοναδικός διαχρονικός ύμνος στην Δημοκρατία, στην Ελευθερία, στην εύρυθμη κοινωνική λειτουργία των θεσμών και φυσικά στην αξιοπρέπεια της γυναίκας. Σήμερα μάλιστα που η Δημοκρατία στην χώρα μας έχει εξευτελισθεί είναι επίκαιρος όσο ποτέ ο Αισχύλος.
Ο Αισχύλος γεννήθηκε το 525 π.Χ στην Ελευσίνα, το μεγάλο θρησκευτικό κέντρο της εποχής του και είχε την ευτυχία να ζήσει στην εφηβεία του την πτώση και εκδίωξη το 510 π.Χ. του τυράννου των Αθηνών Ιππία (εδώ να σημειωθεί, ότι ο απολυταρχικός τύραννος Ιππίας αφού εξορίστηκε με την οικογένειά του από την Ελλάδα πήγε και προσέφερε από μόνος του τις υπηρεσίες του στον Πέρση βασιλιά Δαρείο προκειμένου να τον βοηθήσει να ξαναγίνει τύραννος στην Αθήνα. Η στρεβλή και εμπαθής του φύση τον οδήγησε και σε κάτι χειρότερο, όπως και όλους τους τυράννους μέχρι και σήμερα, να γίνει με την θέλησή του δούλος των εχθρών και να προσφέρει συμβουλές στον Δαρείο στην μάχη του κατά των Ελλήνων στον Μαραθώνα. Μάλιστα ήταν εκείνος, ο οποίος υπέδειξε στους Πέρσες να αποβιβαστούν στον Μαραθώνα και να επιδιώξουν από εκεί την κατάκτηση των Αθηνών).
Το γεγονός αυτό της αποκαταστάσεως της Δημοκρατίας στην Αθήνα και η συμμετοχή του στις μάχες του Μαραθώνα και της Σαλαμίνας, καλλιέργησαν στον Αισχύλο βαθειά αγάπη για το φιλελεύθερο δημοκρατικό φρόνημα και την υγιή αγάπη για την πατρίδα, μαζί με την αρμονική συνύπαρξη με υγιείς κοινωνικοπολιτικούς θεσμούς.
Ο Αισχύλος εμπνεύστηκε την υπόθεση του έργου του αυτού, από τον μύθο των Δαναϊδών, ο οποίος έχει βαθιές καταβολές στην Μυθολογία καθώς και πολλαπλές ερμηνείες και αλληγορίες. Εντούτοις σε ένα επίπεδο κοινωνικοπολιτικό θέλησε να στηλιτεύσει τον επαίσχυντο νόμο της “επικλήρου κόρης” (ενδογαμία) στην Αρχαία Αθήνα, τον οποίο είχε καθιερώσει ο Σόλων υπέρ της άρχουσας τάξης και φυσικά να στηρίξει και να υμνήσει την σημασία και την αξία της Δημοκρατίας έναντι της τυραννίας – απολυταρχίας.
Προκειμένου να γίνουν ευκολότερα αντιληπτές στον αναγνώστη οι τοποθετήσεις που θα ακολουθήσουν είναι απαραίτητο συνοπτικά να αναφερθεί η υπόθεση.
Ο βασιλιάς της Αιγύπτου Έπαφος (υιός του Δία και της Ιούς, η οποία ήταν απόγονος του Ινάχου βασιλέα του Άργους) απέκτησε 2 υιούς, τον Δαναό και τον Αίγυπτο. Ο Δαναός απέκτησε 50 κόρες και ο Αίγυπτος 50 υιούς. Προκειμένου να διατηρηθεί η βασιλεία στο οικογενειακό περιβάλλον, ο Αίγυπτος έβαλε τους 50 υιούς του να ζητήσουν ως συζύγους τις 50 κόρες του Δαναού, δηλαδή τις πρώτες τους ξαδέλφες. Ο Δαναός και οι κόρες του συγκλονισμένοι από την διαστροφή της αιμομικτικής αυτής πρότασης, επειδή το θεωρούσαν Ύβρη και ανοσιούργημα, έφυγαν από την Αίγυπτο καταδιωκόμενες από τους 50 υιούς του Αιγύπτου. Κυνηγημένες επέστρεψαν στην πόλη της απώτερης καταγωγής τους , στο Άργος, ως Ικέτιδες μαζί με τον πατέρα τους τον Δαναό. Ζητούσαν, ικέτευαν δηλαδή, καταφύγιο σωτηρίας, θέλοντας να σωθούν από την διαστροφή των υιών του Αιγύπτου. Εκεί λοιπόν απευθύνθηκαν στον Βασιλέα του Άργους, ο οποίος τότε ήταν ο Πελασγός και του ζήτησαν άσυλο. Ο Πελασγός αφού σκέφτηκε και υπολόγισε τον Θείο Νόμο και την βούληση του λαού του πρώτα , αφού είδε ότι οι Ικέτες τίμησαν απόλυτα και σεβάστηκαν τους νόμους και τους θεούς της χώρας του , αφού έκρινε ότι ήταν Δίκαιο και Νόμιμο το αίτημά τους τόσο με τον Θείο Νόμο όσο και με τον ανθρώπινο και αφού οι Ικέτιδες ήταν όντως ευγενείς και σε ευρισκόμενες σε δυσμενή θέση και δεν επιβουλεύονταν την πατρίδα του, τότε αποφάσισε να βοηθήσει.
Εδώ λοιπόν στο σημείο αυτό αξίζει να σταθεί κάποιος και να παρατηρήσει τα σημεία όπου ο Αισχύλος παρουσιάζει το πώς ένας Αληθινός Ηγέτης συμπεριφέρεται, ζεί, σκέφτεται, διοικεί, αποφασίζει και πράττει γεμάτος αγάπη, σεβασμό και τιμή προς τον λαό του, σεβόμενος απόλυτα την δημοκρατία και την βουλή του λαού του !!! Πρώτα και πάνω απ’ όλα υπολογίζει και μετά αποφασίζει σεβόμενος απόλυτα τον Θεϊκό Νόμο και την Βουλή του Λαού του !!!
Αν και έχει τον τίτλο του Βασιλέα εν τούτοις ο Πελασγός γεμάτος από δημοκρατικό φρόνημα κινείται εντελώς αποκλειστικά μέσα στα όρια της δικαιοδοσίας, την οποία του έχει δώσει ο λαός του και δεν κάνει κατάχρηση αυτής, ούτε και την αγνοεί ή την καταπατά. Δεν σκέφτεται ούτε στιγμή να πάρει από μόνος του μία απόφαση, η οποία αφορά την πόλη του χωρίς την γνώμη του λαού. Δεν διχάζει τον λαό, δεν αγνοεί την θέλησή του και δεν του συμπεριφέρεται υποκριτικά, ταπεινωτικά, εξευτελιστικά και τυραννικά. Δεν τον εξαπατά, δεν τον κοροϊδεύει, δεν υφαρπάζει την ψήφο του με ρητορικά τεχνάσματα. Δεν προσβάλει και αλλοιώνει την Θεολογική του συνείδηση – Την Πίστη του, δεν αλλοιώνει τα ήθη και τις παραδόσεις. Είναι ακέραιος, ατόφιος, αληθής, ηρωικός και φιλόσοφος, απόλυτα συντονισμένος στον Θείο Νόμο και στην Λαϊκή Βούληση. Δεν πράττει ό,τι εκείνος θέλει ή ό,τι του έχει επιβληθεί από κάποιον εξωτερικό παράγοντα εις βάρος της πόλης του μόνο και μόνο για να κρατηθεί στην εξουσία.
Μέχρι και το ποιον εξωτερικό παράγοντα θα δεχθεί στο εσωτερικό της πόλης του ακόμα και ως Ικέτη είναι ζήτημα το οποίο το κρίνει και το εξετάζει με βάση τον Θείο νόμο και την Λαϊκή Βούληση, σε αντίθεση με ό,τι συμβαίνει σήμερα στην χώρα μας. Επεξηγεί επιπλέον εδώ πλήρως ο Αισχύλος το ποια ήταν η σημασία και το περιεχόμενο του ασύλου και της φιλοξενίας σύμφωνα με τα όσα όριζε ο “Ξένιος Δίας“, μία έννοια η οποία στις μέρες μας αφού ερμηνεύθηκε στρεβλά και αλλάχθηκε το νόημα και η χρήση της, διαδόθηκε σκοπίμως και χρησιμοποιήθηκε με κίβδηλη έννοια από τους θιασώτες της πολιτικής ορθότητος. Ειδικά σε σχέση με τις λαθρομεταναστευτικές ροές το πρόβλημα είναι τεράστιο καθότι προκαλεί απόλυτη σύγχυση στα κριτήρια διακρίσεως των όντως πασχόντων και χρηζόντων βοήθεια, οι οποίοι σέβονται την χώρα που τους δίνει άσυλο, σε σχέση με εκείνους, οι οποίοι αποτελούν κίνδυνο για την πατρίδα μας και δεν σέβονται ούτε Ιερό και Όσιο αλλά ούτε και κανέναν θεσμό και νόμο.
Ας δούμε όμως αναλυτικότερα τους στίχους από το μοναδικό έργο Ικέτιδες :
( το πρωτότυπο κείμενο και η απόδοση στην Νέα Ελληνική είναι από τις εκδόσεις Πάπυρος – σειρά “τα άπαντα των αρχαίων Ελλήνων συγγραφέων”, αριθμός βιβλίου της εν λόγω σειράς είναι ο 18. Οι ιστορικές και μυθολογικές πληροφορίες είναι από την εγκυκλοπαίδεια του Ηλίου – Ιωάννης Πασσάς, σε ηλεκτρονική μορφή – εκδόσεις Τάλως και από το βιβλίο “Μυθολογία των Ελλήνων” του Κ. Κερενέυι – εκδόσεις Εστία)
– Στίχοι 238 έως 240 :
Αρχαίο κείμενο :
ΒΑΣΙΛΕΥΣ ΠΕΛΑΣΓΟΣ : ὅπως δὲ χώραν οὔτε κηρύκων ὕπο, ἀπρόξενοί τε, νόσφιν ἡγητῶν, μολεῖν ἔτλητ᾽ ἀτρέστως, τοῦτο θαυμαστὸν πέλει. κλάδοι γε μὲν δὴ κατὰ νόμους ἀφικτόρων κεῖνται παρ᾽ ὑμῶν πρὸς θεοῖς ἀγωνίοις· μόνον τόδ᾽ Ἑλλὰς χθὼν συνοίσεται στόχῳ.
Απόδοση στην Νέα Ελληνική :
” Μα όμως πώς στην χώρα ετούτη, χωρίς να αναγγελθείτε από κήρυκες και πρόξενο, χωρίς οδηγό, άφοβα, τολμήσατε να έρθετε, αυτό σε εμένα γεννά μεγάλη απορία. Αλήθεια, βλέπω πώς έχετε τοποθετήσει κλαδιά σύμφωνα με τους νόμους των ικετών μπροστά στους βωμούς των ντόπιων θεών, μα η Ελλάδα μόνο αυτό το σημάδι θα είχε για να βγάλει συμπέρασμα. “
– Στίχοι 344 έως 346 :
Αρχαίο κείμενο :
ΚΟΡΥΦΑΙΑ ΧΟΡΟΥ : αἰδοῦ σὺ πρύμναν πόλεος ὧδ᾽ ἐστεμμένην.
ΒΑΣΙΛΕΥΣ ΠΕΛΑΣΓΟΣ : πέφρικα λεύσσων τάσδ᾽ ἕδρας κατασκίους.
ΚΟΡΥΦΑΙΑ ΧΟΡΟΥ : βαρύς γε μέντοι Ζηνὸς ἱκεσίου κότος.
Απόδοση στην Νέα Ελληνική :
ΚΟΡΥΦΑΙΑ ΧΟΡΟΥ: Σεβάσου τους Κυβερνήτες θεούς της πόλεως αυτής που είναι έτσι στολισμένοι
ΒΑΣΙΛΕΥΣ ΠΕΛΑΣΓΟΣ : Ανατριχιάζω βλέποντας τους βωμούς αυτούς σκεπασμένους με τα κλαδιά της ικεσίας
ΚΟΡΥΦΑΙΑ ΧΟΡΟΥ : Βαρειά είναι πραγματικά η οργή του Διός που προστατεύει τους ικέτες
– Στίχοι 356 έως 358 :
Αρχαίο κείμενο :
ΒΑΣΙΛΕΥΣ ΠΕΛΑΣΓΟΣ : εἴη δ᾽ ἄνατον πρᾶγμα τοῦτ᾽ ἀστοξένων. μηδ᾽ ἐξ ἀέλπτων κἀπρομηθήτων πόλει νεῖκος γένηται· τῶν γὰρ οὐ δεῖται πόλις.
Απόδοση στην Νέα Ελληνική :
ΒΑΣΙΛΕΥΣ ΠΕΛΑΣΓΟΣ : Μα ας γίνει αζημίωτη να βγεί η πράξη ετούτη των αστοξένων. Κι απρόβλεπτα, ας μην γεννήσει για την πόλη ανέλπιστη μάχη, γιατί η πόλη δεν την έχει ανάγκη
– Στίχοι 365 έως 369 :
Αρχαίο κείμενο :
ΒΑΣΙΛΕΥΣ ΠΕΛΑΣΓΟΣ : οὔτοι κάθησθε δωμάτων ἐφέστιοι ἐμῶν. τὸ κοινὸν δ᾽ εἰ μιαίνεται πόλις, ξυνῇ μελέσθω λαὸς ἐκπονεῖν ἄκη. ἐγὼ δ᾽ ἂν οὐ κραίνοιμ᾽ ὑπόσχεσιν πάρος, ἀστοῖς δὲ πᾶσι τῶνδε κοινώσας πέρι.
Απόδοση στην Νέα Ελληνική :
ΒΑΣΙΛΕΥΣ ΠΕΛΑΣΓΟΣ : Δεν κάθεστε Ικέτες στα δικά μου τα σπίτια και αφού το μίασμα σε όλη την πόλη θα πέσει, μαζί όλος ο λαός ας φροντίσει να βρεί την γιατρειά. Εγώ δεν μπορώ να σου δώσω καμία υπόσχεση πρίν όλα ετούτα ανακοινώσω σε όλους τους πολίτες.
– Στίχοι 397 έως 401 :
Αρχαίο κείμενο :
ΒΑΣΙΛΕΥΣ ΠΕΛΑΣΓΟΣ : οὐκ εὔκριτον τὸ κρῖμα· μή μ᾽ αἱροῦ κριτήν. εἶπον δὲ καὶ πρίν, οὐκ ἄνευ δήμου τάδε πράξαιμ᾽ ἄν, οὐδέ περ κρατῶν, μὴ καί ποτε εἴπῃ λεώς, εἴ πού τι μὴ τοῖον τύχοι, «ἐπήλυδας τιμῶν ἀπώλεσας πόλιν».
Απόδοση στην Νέα Ελληνική :
ΒΑΣΙΛΕΥΣ ΠΕΛΑΣΓΟΣ : Δεν είναι εύκολη η κρίση. Κριτή μην με διαλέγεις. Σου το είπα και πρίν πώς τίποτε δεν μπορώ να κάνω, όποια κι αν είναι η εξουσία μου, χωρίς να πάρω του λαού την γνώμη, μην κάποτε μου πεί ο λαός, αν λάχει καμμιά δυστυχία, “για χάρη των ξένων αφάνισες την πολιτεία”
– Στίχοι 516 έως 523 :
Αρχαίο κείμενο :
ΒΑΣΙΛΕΥΣ ΠΕΛΑΣΓΟΣ : ἀλλ᾽ οὔτι δαρὸν χρόνον ἐρημώσει πατήρ. ἐγὼ δὲ λαοὺς συγκαλῶν ἐγχωρίους στείχω, τὸ κοινὸν ὡς ἂν εὐμενὲς τιθῶ· καὶ σὸν διδάξω πατέρα ποῖα χρὴ λέγειν.πρὸς ταῦτα μίμνε καὶ θεοὺς ἐγχωρίους λιταῖς παραιτοῦ τῶν σ᾽ ἔρως ἔχει τυχεῖν. ἐγὼ δὲ ταῦτα πορσυνῶν ἐλεύσομαι· πειθὼ δ᾽ ἕποιτο καὶ τύχη πρακτήριος.
Απόδοση στην Νέα Ελληνική :
ΒΑΣΙΛΕΥΣ ΠΕΛΑΣΓΟΣ : Ο πατέρας σου πολλή ώρα δεν θα σε αφήσει μοναχή σου. Κι εγώ πάω τον λαό τον ντόπιο να καλέσω, για να διαθέσω την γνώμη του ευνοϊκά και για εσένα και τον πατέρα σου να δασκαλέψω τί πρέπει να πεί. Ωστόσο εσύ μείνε εδώ και από τους ντόπιους θεούς με προσευχές ζήτησε να σου δώσουν όσα επιθυμείς. Εγώ λοιπόν σαν τελειώσω όλα ετούτα, θα γυρίσω κι ας με ακολουθεί η Πειθώ και η τύχη η αποτελεσματική.
– Στίχοι 605 έως 614 :
Αρχαίο κείμενο :
ΔΑΝΑΟΣ : ἔδοξεν Ἀργείοισιν οὐ διχορρόπως, ἀλλ᾽ ὥστ᾽ ἀνηβῆσαί με γηραιᾷ φρενί· πανδημίᾳ γὰρ χερσὶ δεξιωνύμοις ἔφριξεν αἰθὴρ τόνδε κραινόντων λόγον· ἡμᾶς μετοικεῖν τῆσδε γῆς ἐλευθέρους κἀρρυσιάστους ξύν τ᾽ ἀσυλίᾳ βροτῶν· καὶ μήτ᾽ ἐνοίκων μήτ᾽ ἐπηλύδων τινὰ ἄγειν· ἐὰν δὲ προστιθῇ τὸ καρτερόν, τὸν μὴ βοηθήσαντα τῶνδε γαμόρων ἄτιμον εἶναι ξὺν φυγῇ δημηλάτῳ.
Απόδοση στην Νέα Ελληνική :
ΔΑΝΑΟΣ : Ομόγνωμη απόφαση επήραν οι Αργείοι και η γέρικη μου καρδιά ξανάνιωσε. Γιατί όλος ο λαός σηκώνοντας τα δεξιά του χέρια τρικύμισε τον αέρα για να επικυρώσει τούτη την απόφαση , εμείς σαν μέτοικοι να κατοικήσουμε ελεύθεροι στην χώρα ετούτη και να προστατευόμαστε με όλα της ασυλίας τα προνόμια από κάθε επιβουλή. Και μήτε ντόπιος μήτε ξενοφερμένος να μπορεί να μας πάρει από εδώ. Κι αν χρησιμοποιήσουν βία εναντίον μας κάθε πολίτης της γής ετούτης που δεν θα πάρει το μέρος μας να θεωρείται άτιμος και να εξορίζεται με απόφαση του λαού.
– Στίχοι 621 έως 622 :
Αρχαίο κείμενο :
ΔΑΝΑΟΣ : τοιαῦτ᾽ ἀκούων χερσὶν Ἀργεῖος λεὼς ἔκραν᾽ ἄνευ κλητῆρος ὣς εἶναι τάδε.
Απόδοση στην Νέα Ελληνική :
ΔΑΝΑΟΣ : Τέτοια σαν άκουσε ο λαός του Άργους αμέσως σήκωσε τα χέρια και εψήφισε χωρίς να περιμένει τον κήρυκα.
– Στίχοι 911 έως 917 :
(στο σημείο αυτό ο βασιλέας του Άργους Πελασγός απαντά στην προκλητική και προσβλητική συμπεριφορά του αιγυπτίου κήρυκα, ο οποίος στην ουσία ήλθε να απειλήσει τον Πελασγό για να του δώσει τις Ικέτιδες 50 κόρες του Δαναού και σκλάβες να τις οδηγήσει πίσω στην Αίγυπτο για την τέλεση των ανίερων γάμων)
Αρχαίο κείμενο :
ΒΑΣΙΛΕΥΣ ΠΕΛΑΣΓΟΣ : οὗτος, τί ποιεῖς; ἐκ ποίου φρονήματος ἀνδρῶν Πελασγῶν τήνδ᾽ ἀτιμάζεις χθόνα; ἀλλ᾽ ἦ γυναικῶν ἐς πόλιν δοκεῖς μολεῖν; κάρβανος ὢν Ἕλλησιν ἐγχλίεις ἄγαν· καὶ πόλλ᾽ ἁμαρτὼν οὐδὲν ὤρθωσας φρενί.
ΑΙΓΥΠΤΙΟΣ ΚΗΡΥΚΑΣ : τί δ᾽ ἠμπλάκηται τῶνδ᾽ ἐμοὶ δίκης ἄτερ;
ΒΑΣΙΛΕΥΣ ΠΕΛΑΣΓΟΣ : ξένος μὲν εἶναι πρῶτον οὐκ ἐπίστασαι.
Απόδοση στην Νέα Ελληνική :
ΒΑΣΙΛΕΥΣ ΠΕΛΑΣΓΟΣ : ε, σύ! τί κάνεις ; πού την βρήκες τόση αποκοτιά, την χώρα ετούτη των Πελασγών να ατιμάζεις ; Ή μήπως νόμιζες πώς ξεμπάρκαρες σε πόλη γυναικών ; Βάρβαρος όντας, φέρνεσαι με μεγάλη αλαζονεία μπροστά σε Έλληνες, κι από τα πολλά τα αμαρτήματά σου φαίνεται πώς δεν έχεις στάλα νού.
ΑΙΓΥΠΤΙΟΣ ΚΗΡΥΚΑΣ : Σε τί τάχα αμάρτησα ;
ΒΑΣΙΛΕΥΣ ΠΕΛΑΣΓΟΣ : Πρώτα πρώτα ξεχνάς πώς εδώ είσαι ξένος
– Στίχοι 921 έως 923 :
Αρχαίο κείμενο :
ΒΑΣΙΛΕΥΣ ΠΕΛΑΣΓΟΣ : θεοῖσιν εἰπὼν τοὺς θεοὺς οὐδὲν σέβῃ.
ΑΙΓΥΠΤΙΟΣ ΚΗΡΥΚΑΣ : τοὺς ἀμφὶ Νεῖλον δαίμονας σεβίζομαι.
ΒΑΣΙΛΕΥΣ ΠΕΛΑΣΓΟΣ : οἱ δ᾽ ἐνθάδ᾽ οὐδέν, ὡς ἐγὼ σέθεν κλύω;
Απόδοση στην Νέα Ελληνική :
ΒΑΣΙΛΕΥΣ ΠΕΛΑΣΓΟΣ : Μα ενώ απευθύνεσαι στους θεούς καθόλου δεν τους σέβεσαι.
ΑΙΓΥΠΤΙΟΣ ΚΗΡΥΚΑΣ : Τους θεούς του Νείλου εγώ μόνο σέβομαι.
ΒΑΣΙΛΕΥΣ ΠΕΛΑΣΓΟΣ : Ώστε οι ντόπιοι θεοί εδώ τίποτε δεν σου είναι, καθώς ακούω από εσένα
– Στίχοι 926 έως 927 :
Αρχαίο κείμενο :
ΑΙΓΥΠΤΙΟΣ ΚΗΡΥΚΑΣ: ἤκουσα, τοὖπος ‹δ᾽› οὐδαμῶς φιλόξενον.
ΒΑΣΙΛΕΥΣ ΠΕΛΑΣΓΟΣ: οὐ γὰρ ξενοῦμαι τοὺς θεῶν συλήτορας.
Απόδοση στην Νέα Ελληνική :
ΑΙΓΥΠΤΙΟΣ ΚΗΡΥΚΑΣ : Άκουσα λόγο που δεν είναι καθόλου φιλόξενος
ΒΑΣΙΛΕΥΣ ΠΕΛΑΣΓΟΣ : Δεν φιλοξενώ τους ιερόσυλους
– Στίχοι 942 έως 949 :
Αρχαίο κείμενο :
ΒΑΣΙΛΕΥΣ ΠΕΛΑΣΓΟΣ: τοιάδε δημόπρακτος ἐκ πόλεως μία ψῆφος κέκρανται, μήποτ᾽ ἐκδοῦναι βίᾳ στόλον γυναικῶν· τῶνδ᾽ ἐφήλωται τορῶς γόμφος διαμπάξ, ὡς μένειν ἀραρότως. ταῦτ᾽ οὐ πίναξίν ἐστιν ἐγγεγραμμένα οὐδ᾽ ἐν πτυχαῖς βίβλων κατεσφραγισμένα, σαφῆ δ᾽ ἀκούεις ἐξ ἐλευθεροστόμου γλώσσης. κομίζου δ᾽ ὡς τάχιστ᾽ ἐξ ὀμμάτων.
Απόδοση στην Νέα Ελληνική :
ΒΑΣΙΛΕΥΣ ΠΕΛΑΣΓΟΣ : Αυτή είναι η ομόφωνη απόφαση που πήρε ο λαός της πόλεως, ποτέ να μην παραδώσει με την βία την συντροφιά αυτή των γυναικών και είναι το καρφί αυτό στέρεα καρφωμένο και πέρα ως πέρα, που μένει για πάντα ασάλευτο. Όλα τούτα δεν είναι γραμμένα σε πλάκες, ούτε καλάσφραγισμένα σε δίπλες παπύρων. Ξάστερα τα ακούς από γλώσσα ελευθερόστομη. Και τώρα χάσου από τα μάτια μου μπροστά, το γρηγορότερο.
Στίχοι 963 έως 965 :
Αρχαίο κείμενο :
ΒΑΣΙΛΕΥΣ ΠΕΛΑΣΓΟΣ: προστάτης δ᾽ ἐγὼ ἀστοί τε πάντες, ὧνπερ ἥδε κραίνεται ψῆφος. τί τῶνδε κυριωτέρους μένεις;
Απόδοση στην Νέα Ελληνική :
ΒΑΣΙΛΕΥΣ ΠΕΛΑΣΓΟΣ : Προστάτης σας θα είμαι εγώ και οι πολίτες όλοι, γιατί η απόφαση που ψήφισαν εκτελείται κιόλας. Τί καλύτερο από αυτά που περίμενες ;
Είμαστε Έλληνες Ρωμηοί! Έχουμε μια Ελληνορθόδοξη Παράδοση γεμάτη Ορίζοντα Αιώνιο, γεμάτη Σωτηρία, αγώνες, ανδρεία, Ελευθερία και Δημοκρατία! Έχουμε μία Ιστορία, η οποία χάνεται στα βάθη των αιώνων γεμάτη Αξίες και Ιδανικά, η οποία Θεώθηκε μέσα από την Ορθόδοξη Πίστη μας!
Έχουμε απόλυτο χρέος να σταθούμε με δημοκρατικό φρόνημα, Πίστη και Ανδρεία απέναντι στις εθνικές και παγκόσμιες εξελίξεις και να δώσουμε το παράδειγμα ελευθερίας και αγωνιστικότητος σε όλον τον κόσμο.
10-08-2021
Ρούντας Ναπ. Γεώργιος