Η μεταφορά της ιερής εικόνας είχε γίνει για να θεραπευθεί ο βαριά άρρωστος βασιλιάς Κωνσταντίνος, ο οποίος πράγματι θεραπεύθηκε θαυματουργικά.
Στην πρωινή εφημερίδα «Αστραπή» αναγράφεται το ακόλουθο θαύμα, όπως το διηγήθηκε ο έμπορος Δημήτριος Μπουρνιάς, που διατηρούσε κατάστημα στην οδό αγ. Μάρκου 36:
«Την περασμένη Τετάρτη, 8 Ιουλίου 1915, φιλοξενούσα στο σπίτι μου κάποιο στενό μου φίλο.
Το μεσημέρι, ενώ τρώγαμε, του λέω:
– Δόξα σοι ο Θεός! Η Μεγαλόχαρη της Τήνου έκανε το θαύμα της και σώθηκε ο βασιλιάς.
Εκείνος τότε με διέκοψε και ξεστόμισε με ασέβεια:
– Δεν βαριέσαι. Αυτό το παλιόξυλο… που έφεραν.
Δεν πρόλαβε όμως να τελειώσει τη φράση, κι έπιασε απότομα το λαιμό του σαν να κατάπιε αναμμένο κάρβουνο.
Την ίδια στιγμή ένοιωσε δύσπνοια, έχασε τη μιλιά του, ενώ τα μάτια του κοίταζαν έντρομα και παρακλητικά.
Όλοι τότε σηκωθήκαμε να τον βοηθήσουμε, να του φέρουμε νερό, αλλ’ αυτός δεν δεχόταν τίποτε.
Ξαφνικά μου ήρθε μία έμπνευση. Έτρεξα στο εικονοστάσι, στο διπλανό δωμάτιο, πήρα μία εικόνα της Παναγίας και του την έφερα.
Μόλις την αντίκρισε, γονάτισε αυθόρμητα, άπλωσε τα χέρια και την ασπάσθηκε με ευλάβεια.
Την ίδια στιγμή ένοιωσε θεραπευμένος, και με δάκρυα στα μάτια είπε:
– Ο Θεός με τιμώρησε, επειδή βλαστήμησα. Η Μεγαλόχαρη όμως έκανε και σε μένα το θαύμα της».
(Από το βιβλίο «Εμφανίσεις και θαύματα της Παναγίας», έκδοση της Ιεράς Μονής Παρακλήτου)